The Bad Boys Meet Miss Nerdy

Chapter 2

"Don't Judge a book by its cover"

"Judgemental"

 ~Miyuki

____________________________

Miki's POV

Pagkatapos kung magdasal, tumayo na ako at lalabas na sana ako nang simbahan pero may kumalabit sa aking isang matanda.

"Miss kahit kunting tulong lang maawa ka" sabi niya..wahhh naawa talaga ako kapag nakakakita ako nang matandang ganito at pinapabayaan lang sila nang pamilya nila na mamalimos, kaya binigyan ko siya nang pera at ibinigay ko sa kanya yung dala kung tinapay at juice na binili ko kanina.

"Salamat iha, maraming salamat talaga" sabi nang matanda..

"Wala pong anuman" sabi ko naman.

"Pagpalain ka sana nang diyos" Napangiti naman ako sa sinabi nang matanda..hehe..nakakafluttered kapag sinabihan ka nang ganun sana nga pagpalain ako nang diyos, at sana dingin niya ang hiling kung makita ang aking prince charming, sino ba naman kasing magkakagusto sa tulad ko ang pangit ko na nga ang malas- malas ko pa.

Lagi kasi akong napapahamak, at ayaw ko na pero ano naman ang magagawa ko. Kakambal ko na ata ang kamalasan.

Nagpaalam na ako sa matanda  tumango naman siya at umalis na na rin, nung nakalabas na ako nang tuluyan sa simbahan akala ko hindi na ako mamalasin ngaung araw pero kung minamalas ka nga naman..

"What the FUCK! Hindi ka ba marunong tumingin sa dinadaanan mo!?" galit na saad nung lalaking nakabangaan ko ako na nga ang napaupo dahil sa pagkakabungo niya sa akin siya pa ang galit, hindi man lang ako tulungan tumayo, ang sakit kaya nun.

Tumayo ako at  tinignan kung sinong antipatikong lalake ang bumanga sa akin,kahit nahihiya ako dapat pa rin ipaglaban ko ang sarili ko, dahil hindi sa lahat nang oras ay may mangliligtas o magtatangol sa akin kaya nga hinihiling ko na may isang taong may mangliligtas sa akin prince charming kumbaga .

"Hindi ko naman kasalanan na hindi ka rin tumitingin sa dinadaanan mo ah." pagtatanggol ko sa aking sarili ganyan nga miki matoto kang ipagtanggol ang sarili mo.Pero infairness gwapo siya ay teka may kasama rin siya gwapo rin pero mukha silang salbaheng dalawa lalo na tong nakabungo sa akin nakakaturnoff.

Tinignan ko ulit yung lalaki, kumunot naman ung noo niya nang magtama ang tingin namin, may dumi ba sa mikha ko, bakt siya ganyan makatingin sa akin.

Inayos ko naman ang salamin ko para makita ko sila nang maayos> Nakatingin na din yung lalake sa akin at lumapit silang dalawa sa akin ay..mali ung masungit na lalake lang pala..

Naratanta ako sa gagawin niya sa akin,nakakatakot kaya siya...wahh tulong,tatakbo ba ako? hayyy..nanginginig na rin ang mga tuhod ko baka madapa lang ako pag tumakbo ako epic nanaman.Kalma ka lang miki huwag kang magpapahalata na kinakabahan ka..huminga ako nang malalim at pumikit..

"Inhale..."  'Exhale" pagpapakalam ko sa sarili ko.Pero pagmulat ko nang aking mga mata

------> O___O   ganyan ang reaksyon ko.

Nabigla ako nang ang lapit lapit na nang mukha niya sa akin.

Napatungo nalang ako para hindi ako kabahan, bakit kasi ang lapit-lapit nang mukha niya eh, amoy ko tuloy ang pabango niya, ang bango..

Mabuti na lang medyo dumistansya na siya kaya nakahinga na rin ako nang maluwag.Pheww akala ko kung ano na ang gagawin niya sa akin.

kahit na nakatungo ako kitang kita ko parin sa peripheral vision ko na tinapunan ako nang tingin nung lalaki mula ulo hanggang paa, tsaka siya ngumisi.

Mas lalo akong nahiya at nanliit sa sarili ko, lumapit nanaman siya sa akin papalapit siya nang papalapit ako naman paatras nang paatras hanggang sa wala na akong maatrasan.Waaahhh..anong gagawin ko. mag so-sorry ba ako? o hindi kasi naman ang tanga tanga ko, kakambal ko nga talaga ang kamalasan, ano bang ginawa kung masama, siguro makasalanan ako nung past life ko kaya nagkakaganito ako.Parang gusto kung umiyak pero pinipigilan ko lang.

Narealize kung hindi rin naman ako ang may kasalanan dito siya rin naman ah.

Nakatungo lang ako dito  kahit hindi tignan alam kung ang sama sama na nang tingi niya sa akin, pero paano ba ako makakatakas sa kanilang dalawa bahala na nga si batman.

Nagring ung phone nung lalaking kasama niya kaya nawala ang atensiyon niya sa akin.Pagkakataon ko na'to para makaalis.Aalis na sana ako pero may biglang humawak kaliwang braso ko.

Masakit yung pagkakahawak niya, ang sakit talaga para na nga akong maiiyak sa sakit. Napansin kung marami na rin taong nakatingin sa amin..nakakahiya talaga..Hinarap niya ako sa kanya pero nakatungo pa rin ako pinipilit kung hindi umiyak pero wala talaga. Pinahid ko agad ung luhang kumawala sa mata ko.

"Hoy! Weirdong pangit na nerd wala ka bang balak mag-sorry sa kin ha!?" pasigaw niyang sabi sa tapat nang mukha ko,mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakahawak niya sa braso ko.

Huhuhu..ang sakit na talaga..mas lalo nanaman niyang hinigpitan kaya napa-aray na ako.Lumapit naman sa amin yung kasama niyang lalaki siguro tapos na siyang makipagusap sa phone.

"Charles! tama na yan, nasasaktan na siya." sabi nung lalake. Akala ko wala na talagang magliligtas sa akin buti na lang meron.Binitiwan naman niya yung pagkakahawak niya sa braso ko..grabe ang higpit akala ko titigilan na niya ako pero hindi pa pala siya tapos sa akin ninawakan niya yung chin ko at pinaharap sa kanya ang mukha ko.

Hindi ko alam na umiiyak na pala ako..kaya nung hinarap niya ako sa kanya nagulat siya nang makita akong ganun.

"S-sorry" sabi ko tsaka ako tumakbo papalayo sa kanila.

"Bakit ang mga tao mapanghusga sila sa kapwa nila?"  sabi ko sa pagitan nang paghikbi ko..takbo lang ako nang takbo hindi ko na lang pinapansin ang mga taong nakakakita sa akin, ganyan naman sila eh judgemental.

 A/N:

Annyeong! hehehe... =)

Vote and comment lang po..

Thanksss ♥♥

~Miyuki

xoxo