Opstaan! Riep juffrouw Jonkjes, de meeste kinderen waren vroeg opgestaan maar Tommy was nog erg slaperig. Snel en gestrest ging hij aankleden, wat hem nog redelijk goed lukte voor een dergelijk dag als deze. Verzamelen in het Binnenhof! Juffrouw Jonkjes hield erg van commanderen. Tommy was nog nooit op het Binnenhof geweest dus hij vond het wel erg bijzonder dat hij het eens kon bekijken. Hij werd samen met een ander groepje kinderen geleid door generaal Barkal en sergeant Vossin. Het was een gespannen sfeer en af en toe werd er geroepen: MEE KOMEN STELLETJE SLAKKEN! Of RECHTS AF! Typisch een drilsergeant. Daar waren ze dan, het Binnenhof was alleen van buiten al bijzonder mooi met een poort die versierd is met gouden feniksen en zwaarden. De ingang was precies gericht op de zonsopgang. Eenmaal binnen werd het alleen maar mooier en mooier. In het midden stond een marmeren fontein met helder sprankelend water dat je het gevoel gaf dat het altijd mooi weer was. Daar omheen stonden 4 snoeistruiken in de vorm van oude koningen En helden met daar tussen banken. Achter de banken stonden verschillende in elkaar passende cirkels van heggen. En een poosje later ontdekte hij dat de vloer van het midden pleintje bestond uit een aantal draaiende schijven op de grond met ingewikkelde tekens. Het leek op de ingewikkelde tekens die hij in boeken had gezien over verschillende vormen van magie, door goed naar de vormen te kijken ontdekte hij dat het de magische schijven van het licht moesten zijn. Opeens schrok hij wakker uit zijn dagdromen. Tommy, Tommy jij bent aan de beurt met kiezen. Kom naar voren! Commandeerde sergeant Vossin. Nu pas merkte dat de baron en de meesters van de vakken er stonden. Wat zou jij willen worden. Ik… Ik eh, stotterde Tommy, de ridderschool bij meester Valkar graag. Valkar zat diep na te denken. Wat doe je zoal in je vrije tijd? Tja, wat moest hij zeggen? Hij zei snel: trainen natuurlijk. Opeens kwam uit de schaduw een persoon met een zilveren masker in de vorm van een arend. Hij had een fluwelen mantel die precies overeenkwam met de schaduw. Hij was onopgemerkt binnengekomen toen zag Tommy het: dit moest de zilveren arend zijn! Die fluisterde tegen de baron: ik zou hem maar niet geloven als ik jou was kijk maar naar zijn lichaam. Toen zei de baron: Tommy, (zucht) ik denk dat je deze taak niet aan kunt. Is er nog iemand anders die Tommy wil aannemen? Hij keek vragend rond in de kring maar niemand antwoordde. De baron ging nadenken en zei toen: kom morgen naar de openhaard in de eetzaal, tot dan. Bennet! Kom naar voren. Wat zou jij willen worden. Een ridder, baron. Oké, Valkar wat vind jij daar van? Aan zijn lichaam te zien zou ik ja zeggen, maar... Iedereen luisterde gespannen af naar wat hij zei. Maar ik ken hem en vind het geweldig! Tommy kon het niet aanzien en had geluk dat Bennet de laatste was. Vervolgens liepen ze allemaal na te groeten weer naar hun favoriete plekken.

JE LEEST
De Zilveren Elf
FantasiHet begin lijkt erg op De Grijze Jager, maar laat je daardoor niet beïnvloeden: als je wat verder doorleest komt er een heel ander thema in het verhaal Tommy is een doodnormaal weeskind op kasteel Berkelon. Maar als hij op een dag word gered van ban...