KAR TANESİ

11 . Bölüm

____________________________________

"Selim'den..."

" Selim bey Atlas Projesinin müşterileri ile yapılacak tasarım toplantısı 14 .30 da başlayacak efendim . Gemi için uygun fiyatı belirlemek açısından başkan bey sizin de aralarında olmanızı istiyorlar ."

Haftalardır uğraştığım çizimden başımı kaldırıp bıkkın bir nefes verdim .

" Tamam orda olacağımı şöyle ."

" Peki efendim . Bu arada Melis hanım da burada az önce sizinle görüşmek istediğini söyledi , meşgul olduğunuzu dile getirdim ama ısrarcı gibi , ne yapmamı istersiniz ? "

Gerçekten bıkmıştım artık.  Bu kadar işin içerisinde bir de bu aptal kadınla uğraşıyordum . Yıllardır beraber çalıştığım asistanım Ayla 'ya bakarken onunda Melis ' den bıktığını anlamak zor değildi .

" Meşgul olduğumu söyle çok ısrar ederse bırak gelsin bakalım bu sefer derdi neymiş ."

" Peki efendim siz nasıl isterseniz ."

Masamın üzerinde son bir kaç yudumu kalmış kahveyi içerken aklım hala ondaydı ...

Nasıldı acaba şuan ?
Neredeyse hergün anneme yardıma gelip beni soruyormuş ...
Asla pes etmeyecek sanırım .

İstemsiz oluşan tebessüm bana söylediklerini düşünce anında yok oluvermişti . Tam üç ay .

Üç koca ay ...

Her satırı acılarla dolu bir şiiri okumak ...
Her bölümü göz yaşlarıyla dolu  filmi izlemek  ,
ve her anı kabuslarla dolu bir güne uyanmak gibiydi .
Peki ben atlatabilmiş miydim?

Kafamdaki düşüncelerden sıyrılıp odaklanmaya çalıştım , pek mümkün olduğunu söyleyemezdim . Bir sinirle gelmiştim üç ay önce Trabzon 'a . O sinirle  kalbini kırmaktan korkmuştum . Tek çözümün onu görmemek olduğunu düşünmüştüm o an . Ama artık doğru düzgün çizim bile yapamaz , annemin her gün onun adını söylemesi yüzünden uyuyamaz olmuştum .

Toplantı salonuna girdiğimde Melis ve asistanı Ece de oradaydı . Babasının parasıyla mevki sahibi olmuş birinden ne bekliyorlardı da böyle önemli bir toplantıya dahil etmişlerdi anlamış değildim .
Toplantı sonuna kadar gözleriyle beni yemişti ve bu aşırı rahatsız edici bir durumdu . İki yıldır bu şirketde gemi tasarımı yapıyordum . Ve iki yıldır her şeyi elde edeceğini zanneden bu patron kızı peşimi bırakmıyordu . Sonunda toplantının bitişiyle kendi odama geçtim . Bir kaç dakika sonra kapının bir anda açılıp içeri Melis ve Ayla ' nın gelmesi bir olmuştu .

" Üzgünüm Selim bey durduramadım ."

Ayla ' ya önemli değil bakışları attığımda Melis çoktan masaya kadar gelmişti .

Ayla mahçup bir şekilde odadan çıkarken kendime sakin olmam gerektiğini hatırlatıyordum .

" Nasılsın Selimcim ?"

Gereksiz samimiyetine sadece gülmüştüm .

" İyi ."

" Aaa artık böyle mi olduk . Üzülüyorum ama Selim ."

Beter ol demeli miydim ? Hayır Selim yapma her kadın Berfu gibi olamaz . Nereden geldi şimdi yine o aklıma . Gitgide canımı sıkmaya başlamıştı bu durum .  Parmaklarımı anlıma gelen saçlarıma daldırıp yukarı doğru iterken kırmızı ruj neden bir kadında bu kadar itici durur diye düşünüyordum .

" Ben ne zaman sana yakın davrandım Melis ?"

" Zor erkek ayakları anlıyorum ."

" Her neyse çıkar mısın lütfen kontrol etmem gereken sunumlar var ."