De Zilveren Elf

Hoodstuk 7 Allemaal hendels

Eventjes later kwam de zilveren arend ook. Ik heb je manieren van doen gezien maar ik ben nog niet klaar, kom mee hij ging volledig op in de achtergrond. Hij stopte voor de deur van een huis, het was een gek huis waaraan niets leek te kloppen. Langzaam begon Tommy dingen te zien, het huis had geen ramen maar wel luiken, geen deuren maar wel bronzen kloppers. De zilveren arend wenkte hem om mee te komen. Hij draaide een van de luiken omhoog, er kwamen drie hendels tevoorschijn hij draaide ze totdat ze goed stonden. Hij draaide een ander luik omhoog met één hendel, hij trok eraan. Zachtjes hoorde Tommy wat geritsel gezoem en gerommel. Voor de voeten van de zilveren arend schoof de grond open en kwam er een trap tevoorschijn naar beneden. Hij liep naar binnen waarop Tommy volgde. De trap ging vrijwel meteen weer omhoog. Eenmaal boven trok de zilveren arend aan de vijfde hendel. Tommy hoorde de hendels terugschuiven en de luiken dichtklapperen. Hier ben je veilig, zei de zilveren arend. Maar wees stil. Het was een donkere kamer er kwam ook nergens een klein streepje zonlicht naar binnen( wat wel logisch was want het huis had geen ramen).Tommy's ogen begonnen net te wennen aan het donker. Met een flits stak de zilveren arend de kaars aan. Nu moesten tommy's ogen weer wennen aan het licht in plaats van het donker. De kamer was nogal stoffig en jaren niet onderhouden, overal zaten spinnenwebben. In het midden van de kamer stond een bank, hij liep verder achter de zilveren arend aan. Hij schoof de bank opzij waaronder een tweede trap tevoorschijn kwam deze was wat schoner en versierd. Maar algauw werd het meer naar beneden vervallen en lelijk. De trap leek wel eindeloos te duren, soms gleed Tommy bijna naar beneden. Eindelijk waren ze er. Ze kwamen in een hele lange tunnel terecht met aan het einde een ladder omhoog. Ze liepen en klommen totdat ze bij een luik kwamen. De zilveren arend tilde het op, meteen werd Tommy verblind door het licht van boven. Hij klom omhoog en merkte dat dit luik ver in het berkenbos zou moeten zijn. Nu pas zag Tommy dat de zilveren arend een zak met spullen mee had genomen. Hij volgde hem tot een open plek. Hij legde de zak met spullen op de grond, en voor eerst sinds een poosje zei hij weer iets: hier heb ik wat wapens mee genomen om te kijken wat je ermee kunt. Hij pakte een mes met een rare vorm: er zat een boogje in het zilveren lemmet en er zaten vreemde ovalen en gaten in. toen vroeg hij: heb je hier al wat ervaring mee? Snel verzon Tommy: 'Ja hoor. Oke laat maar wat zien.´ Hij pakte wat stokken en lappen uit de zak en zette een dummy in elkaar. Tommy rende ernaartoe en stak het mes erin. 'Klein leugenaartje, ' zei de zilveren arend grinnikend tegen Tommy. Het is een werpmes! Tommy moest blozen en probeerde dat te verbergen. De zilveren arend pakte het mes en ging in een speciale houding staan, hij pakte het mes bij de lange gebogen kant van het lemmet. Hij draaide zijn schouder, arm en toen pols en wierp het mes met een sierlijke boog recht in de roos. Tommy mocht het ook eens proberen maar gooide ongeveer een meter boven het doel. Toen pakte de zilveren arend een boog met sterk gevlochten paardenhaar en een eikenhouten stok. De pijl zag er hetzelfde uit als degenen die hem redden van de in zwart gehulde mensen. De pijl had een vuursteen als vlijmscherpe punt een perfect effen rechte stok en bloedrode veren. Tommy pakte de boog op en legde de pijl erin. Hij voelde de energie door hem heen stromen die er ook kwam toen hij de hoofdman raakte. Hij trok zonder moeite de pees strak en hield hem naast zijn oog. Hij richtte een klein beetje boven het doel en liet los. De pijl vloog vliegensvlug door de lucht en schoot dwars door het doel heen. De snelheid deed de bladeren op de grond bewegen en ritselen. De zilveren arend zei niks maar Tommy kon aan zijn gezichtsuitdrukking zien dat hij onder de indruk was. Hij pakte een dun maar lang zwaard, en gaf hem aan Tommy. Hij pakte er zelf ook een en gebaarde dat Tommy het tegen hem moest opnemen. Tommy zwiepte het lichte zwaard rechtsom maar de zilveren arend pareerde hem. Toen linksom en bovenlangs en onderlangs maar tevergeefs want de zilveren arend pareerde hem simpel. Na een paar woeste slagen van Tommy die hem uit balans brachten viel Tommy op de grond. Nou, nu snapte hij wel waarom die niet werd ingedeeld bij de ridderschool. De zilveren arend gaf hem met de platte kant van zijn zwaard een klap. Als dit een echt gevecht was zou je nu zeker dood zijn geweest. Maar met een beetje geluk erbij zou je…… …Aan de trollen worden gevoerd. Tommy had nog nooit een trol gezien. Hij had gehoord dat de vreselijke beesten alles opaten. Van kakkerlakken to boomstammen . Ze werden in kooien afgedekt tegen pijlen door dikke leerlagen meegesleept naar het slagveld. Zodra de eerste golf is afgeslagen en de schildenmuur doorbroken. werden ze losgelaten om alles te verpletteren. Als er mensen na de overwinning op de soldaten nog leven worden die meegenomen en er is er nog nooit eentje terug gezien. Hij probeerde het nog eens deze keer duurde het wat langer maar met de zelfde uitslag. De volgende keer gaan we verder, zei de zilveren arend tegen Tommy. De zilveren arend wenkte hem mee te komen, opeens rende hij ervandoor. Hij rende niet zo heel snel maar je merkte wel dat hij rende. Tommy rende erachter aan maar telkens als hij de zilveren arend een beetje inhaalde versnelde die zijn pas. Langzaam maar zeker raakte Tommy uitgeput, hij kreeg zijsteek maar als hij langzamer ging lopen bleef de zilveren arend gewoon zijn tempo houden. Al die bomen en bochten, ze waren al diep in het dennenwoud gekomen. Soms kwam hij rakelings langs een boom, de zijsteek was ondertussen al gegroeid naar lichte pijn die hij zelfs in zijn schouders voelde en daarna naar felle pijnscheuten, het zicht verzwakte in een razendsnel tempo. Totdat Tommy op de grond zakte.