'' Anne ben oraya gitmek istemiyorum. Burada gayet güzel okuyorum. '' diye homurdandığımda onaylamaz gözlerle bana baktı. '' Hiç öyle bakma küçük hanım o okula gidilecek. '' dediğinde gözlerimi devirdim.
'' Pekala, '' dedim. Her ne kadar anneme karşı gelmesemde hiç iyi şeyler olmayacak gibi hissediyorum. '' Akşama doğru bavularını topla. Birazdan alışverişe çıkarız. İhtiyaçlarını alırız. Zaten oradaki evin hazır hiçbir şeyi sorun etme güzel kızım. '' dedi ve elleriyle yüzümü okşadı. Ona gülümseyerek cevap verdim.
Günümüzün çoğunu alışverişte geçirmiştik. Akşam bavulumu hazırladım ve erkenden yattım. Yarın yeni hayatımın ilk günüydü.
*******
Uçaktan indiğimde etrafa bir göz attım. Çok büyük bir yerdi ve fazla kafa karıştırcıydı. Kısacası bana göre değildi. Bir taksi çevirdim ve annemin elime tutuşturduğu adresi söyledim. Çok geçmeden eve vardım. Eve girdiğimde direkt odama geçtim ve eşyalarımı yerleştirdim. Yarın kendime uygun bir iş bakacaktım ve zaten sonrası malum okul - ev ikilisi arasında gidip gelecektim. Sonuçta bir öğrenciyim. Hayatımda pekte bir ekşına gerek yok.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Aşk Hikayesi
Novela JuvenilHayat hiçbir zaman size altın tepside sunulmaz. Onu değiştiren, güzelleştirenler bizleriz. Tek sorunumuz onu güzelleştirirken çektiğimiz acılardır. Hepimiz iyi şeyler yaşamak için çabalarız. Tabii ne kadar çabalarsak çabalıyalım bazen hiç iyi şeyle...