A Missing Part

CHAPTER TWELVE

Lorcán's POV

I stared blankly with the girl who has an intimidating eyes right in front of me. Everyone was shocked when she declared that she's the twin of Kelaya, the other girl. The first time I laid my eyes on her, I know there's something wrong and unusual or uncommon. Though once I only meet Kelaya,  and then this girl, right now, I could say the difference between them.

"Who are you then?" I'm the first one who spoke because seems like the others were still shocked. Lalo na ang kapatid ko, si Sawyer.

"Didn't I already told you? I said I'm Kelaya's twin sister." her chill voice kinda intimidating too, not like the other one.

"Your name. I mean," I said. She is standing in front of us and her piercing eyes were fixed on me.

"Why? You don't believe me?" her face tilted as she looked at my friends.

"Nasaan si Kelaya? Bakit hindi mo siya kasama?" singit ni Sawyer sa usapan.

"At nasaan din ang pinsan mo?" dagdag na tanong ni Aillard.

Tumitig lang ang babae sa mga ito.

"Bakit hindi ka sumagot?" si Rhysand.

Imbes na sumagot ay tumalikod ang babae at tinanaw ang kakahuyan. Ang mahaba at itim nitong buhok ay inihip ng hangin, nasisinagan ng araw ang babae kaya mas lalong nadepina ang maputla nitong balat. Nagmukhang anghel ang babae lalo na sa kulay puti nitong bestida.

"May nangyari ba?" tanong ni Maevel.

Nilingon ng babae si Maevel. "Help me," humarap ito sa amin, kami naman ay nagulat sa sinabi nito. "Please, help me," ulit ng babae at isa isa kaming tiningnan.

"We're here to help you and your sister because your cousin told us to help him." I said then she looked at me again.

"But we're asking you where are them, but you're not answering us," si Sawyer.

"Sinabi ng pinsan mo na ikaw at si Kelaya ang isasama namin paalis dito sa gubat." Rhysand seriously said.

"Sabihin mo na kasi sa amin kung nasaan sila," si Maevel.

"They can't come with me," aniya.

"Bakit, may nangyari ba sa kanila?!" nag-aalalang tanong ni Sawyer.

"There's something bad happened.... Kay Kelaya..."

"Nasaan siya?!" muling tanong ni Sawyer.

"She's in the mansion,"

"Then, puntahan natin!" anas nito at nagpatiunang maglakad.

Sumunod kami ngunit ilang hakbang pa lang ang aming nagagawa ay malakas na nagsalita ang babae na nakapag patigil sa amin at kay.... Sawyer.

"She's dead!" lumingon kami sa dito, nagugulat.

Mabilis na naglakad si Sawyer papunta sa babae. "Anong sinabi mo?!" tanong nito at mahigpit na hinawakan ang magkabilang balikat ng babae.

"Sawyer!" tawag ko sa kapatid. Hindi niya ako nilingon, nanatili ang mata nito sa babae.

"So.... You're Sawyer," sinabi ng babae, tunog may naalala.

"Sagutin mo ako! Anong sinabi mo?" aniya at napansin kong sobrang higpit na ng hawak nito sa kaharap. Tumingin ako sa babae kung nasasaktan ito pero mukhang hindi ito nasasaktan.

"Hindi mo ba ako narinig?! Ang sabi ko patay na si Kelaya!" sigaw ng babae.

"Hindi totoo 'yan!" si Sawyer.