💞 حسی به نام عشق 💞

۸۱.استانبول

#پارت_هشتاد_و_یکم 💫
زنگ خونه ی نگار اینا رو زدم و رفتم تو.
نگار: سلام خوش اومدی.
من: سلام.
نگار: خوبی؟ چرا انقدر زیر چشات گود افتاده؟
من: چیزیم نیست خوبم. به خاطر بی خوابیه.
نگار: دیشب چت شد یهو زدی بیرون؟ تازه تنها هم رفتی.
من: هیچی بابا. یه سوتفاهم بین منو آبتین بود که حل شد.
نگار: مطمئنی؟
من: آره عزیزم. نسا کو؟
نگار: تو اتاقه.
من: خوابه؟
نگار: خیلی وقته خوابیده. الاناس که بیدار   شه. 
من: نیما آموزشگاس؟
نگار: آره. تازگیا شیفتای صبح هم میره.
سرم رو تکون دادم و از جام بلند شدم و رفتم تو اتاق نسا.
میخواستم از جفتشون خدافظی کنم. یکم نگاش کردم که چشماش رو باز کرد.
من: الهی. عزیز خاله.
بغلش کردم و بوسش کردم. دلم خیلی براش تنگ میشه. یکم باهاش بازی کردم و چند تا عکس ازش گرفتم تا داشته باشم.
من: دلم خیلی برات تنگ میشه جینقیل.
بوسش کردم و از اتاق رفتم بیرون.
من: بیا نگار این بیدار شد.
نگار: بیدار شدی مامان جون. بیا ببینم. بغلش کرد و بوسش کرد. همینطوری نگاشون میکردم که نگار مشکوک برگشت سمتم.
نگار: چرا اینجوری نگاه میکنی؟
من: چه جوری؟
نگار: به جوری که انگار داری میمیری. البته دور از جونت. 
خندیدم و چیزی نگفتم.
من: یه لحظه بچه رو بذار زمین.
نگار: چرا؟
من: بذارش.
بچه رو گذاشت تو جاش و از اتاق اومد بیرون.
نگار: چیشده؟
محکم بغلش کردم. کلی زور زدم که گریه نکنم. نگار اولش تعجب کرد ولی بعدش بغلم کرد.
نگار: لیدا چته؟ چرا عجیب غریب رفتار میکنی؟
من: چیزیم نیست. فقط یهو احساساتم فوران کرد.
ازش جدا شدم.
من: من دیگه میرم. تو هم برو به بچه برس.
نگار: کجا؟ مگه من میذارم بری؟ باید ناهار بمونی.
من: نه برم خونه. غذا نداشتم. آبتین هم امکان داره برای ناهار بیاد خونه. بازم میام.
نگار: باشه هر طور راحتی.
گونش رو بوس کردم و کیفم رو برداشتم و ازش خدافظی کردم.
☆☆☆☆☆
ماشین رو جلوی فرودگاه پارک کردم و پیاده شدم. رفتم تو سالن انتظار و منتظر شدم شمارم رو بخونه. میخواستم برم استانبول پیش یکی از دوستای دبیرستانم که باهاش در ارتباط بودم. یه ساعتی نشسته بودم که شماره پرواز رو خوند. قبل از اینکه سوار هواپیما شم گوشیم زنگ خورد. بهش نگاه کردم که دیدم آبتینه. قطره اشکی از چشمم چکید. تماس رو قطع کردم و گوشی رو خاموش کردم.
Bir söz bitişi gibi son buldu sevişler
شبیهِ تمام شدن حرفها ، عشق ها پایان یافتند

Bir yaz güneşi gibi eritir hep bu terkedişler (x2)
و این تَرک کردن ها همچون آفتاب تابستان آبمان می کند
Bir an duruşu gibi, ömrün gidişi gibi
شبیه یک لحظه توقف، شبیه گذر عمر

Veda ederken aşk ateşi gibi söner iç çekişler
همچون آتش عشق به هنگام وداع سوز سینه هم خاموش می شود

Veda ederken aşk ateşi gibi söner iç çekişler
همچون آتش عشق به هنگام وداع حسرتها نیز نابود می شوند

Aman aman yandım aman
امان امان سوختم امان

Kurşun gibi izler
اثراتی مانند گلوله

Son bakıştaki o gözler kaldı aklımızda
آن چشمها در آن نگاه آخر در ذهن ما ماند

Aman aman acı yüzler
امان امان از چهره های غمگین

Kurşun gibi izler
خاطراتی مانند گلوله

Son bakıştaki o gözler kaldı aklımızda
آن چشمها در آخرین نگاه در ذهن ما حک شد

Aman aman yandım aman
امان امان سوختم امان

Kurşun gibi izler
اثراتی مانند گلوله

Son bakıştaki o gözler kaldı aklımızda
آن چشمها در آن نگاه آخر در ذهن ما ماند

Aman aman acı yüzler
امان امان از چهره های غمگین

Kurşun gibi izler
خاطراتی مانند گلوله

Son bakıştaki o gözler kaldı aklımızda
آن چشمها در آخرین نگاه در ذهن ما حک شدن