Tozkoparan Zeynep

Hiç beklemedim...💔 (part 1)

.... Hayatımın tek dayanağı karşımdaydı... Evet evet bu bir rüya değildi. Amcam...amcam burdaydı. Karşımda durmuş benı beklıyordu. Annem benı yetımhaneye bıraktıktan sonra amcamı hiç görmedim. Tam tamına 9yıl... Aman Tanrım... Çok değişmiş. Bir zamanlar ışıldayan saçları, şımdi bembeyaz olmuş... Kesinliıkle onu beklemıyordum. Bu 9 yılda yanıma uğramamışdı. Çünki annem beni ondan uzaklaşdırmak için elınden gelen her şeyi yapmışdı. Ona bu yüzden kızgın değildim. Yoksa...beni burdan götürmek için mi geldi?? Allahım lütfen götürsün. Lüüüüütfeeeen🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏😽🙏🙏🙏🙏😽🙏🙏🙏🙏🙏😽😽😽🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏....

-Zeynep'im.... canım... Sarılmıycakmısın amcana?? Kollarını açmış beni bekliyordu...

-A-amca? Amcam... Canım amcam kollarına atıldım. Öyle mutluydum ki... Artık Suzan bile beni incitemez. Kafam ondan da güzel😆 Gerçi o güzel değil çirkin... amaaaan amcam gelmiş benim düşündüyüm şeye bak beee.

-Kuzum benim seni çok özledim...

-Ben de seni amca, ben de seni...

Bana sarılmayı bırakıp yüzümü dikkatlice inceledi. Sonra gözlerimin içine bakarak beklediğim cümleyi kurdu:

_Hazırlan evimize gidiyoruz.

••••20 dakika sonra••••

Odamda eşyalarımı topluyodum. Nehir de beni yataktan izliyordu. Müdüremizle konuşup eşyalarımı toplamak için odaya dönmüştüm. Oh beee sonunda gidiyorum. Buğrayı da çok özlemişim yaa. Tatlışşş kuzişim benııım💗
Suzanı da görmiycem. Bunun için daha mutluyum,😆

-Demek gidiyorsun ha?

Nehire döndüm.

-Evet gidiyorum.

-Ne güzel... Suzanın da yüzünü görmezsın artık... İçmi burkan bir gülümseme yerleştirdi yüzüne. Hatta benden de kurtuldun... Gözleri doldu. Senin yerine çok seviniyorum...

-Niye öyle dedin ki? Benden kurtuluyorsun işte... Gözlerın niçin doldu?.

-S-sen benim senden nefret etdiyiğimİ düşündün mü??

-Düşünmedı'm. Zaten öyle...

-Hayır. Öyle değil...

-Seni gerçekten anlamıyorum.

-Diyorum ki insanları hiç mi sevmezsin??

-Hayır. Benim için çok ucuzlar. Bir başkasıyla samimi olduğum nerdeyse hiç görülmemiş.

-...

-Nereden çıktı bu??

Derın bır iç çekti...

-H-hiç öylesine... N-neyse ben bır lavaboya gidiyim...

-Tamam...

Odadan gitdi. Niye böyle yaptı anlamadım ki... Neyse ben eşyalarıma konsantrasyon oluyum....

••••1 saat sonra••••
Ayh, sonunda bu kötü yerden kurtuluyorum. Bahçe kapısının karşsında durup son kez yetimhane binasına baktım. Seni özleyicem.. diyeceğimi sanmayın, hayır özlemiycem. Her kese el salladım ve amcamın arabasına bindim. Böylelikle Temrenliye yolculuk başladı.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

.... Yolculuk çok eğlenceli geçti benim için. Amcala bir birimize fıkralar anlatıp durduk. En sonunda arabada sessizlik hakim sürdü. Dayanamayıp amcama sordum:

-Amca, Buğra nasıl iyimi?

Verdiyim soruyla dondu. Tepkisizce onu izlemeyi başladım. Ama yok
... cevap vermiyo. Yeniden sordum:

-Amca... İyimisin?? Hayla cevap vermedin de...

Gözlerini yoldan ayırıp bana dikti.

-İyiyim. Sorun yok.

-tamam. O zaman Buğra nasıl?

-O... Şey.... eve gidince konuşuruz. Yola odaklanmaya çalışıyorum.

-Tamam... Öyle olsun.

Verdiği cevap içime ağır bir taşın oturmasına sebep olmuştu. Anlamıyorum bir anda çok kötü olmuştum. Neyse boş vereyim... İyi düşünüyüm...

••••Amcamın evinde••••

Araba yolculuğumuz sona erdi ve biz bahçeye indik. Ev çok tatlı bence😍. Bayıldım,✨💗

Arabadan indik. Ayyy çoook heyecanlıyıııım. Sonunda amcamın yanındayım. Ve de canım kuzişim Buğranın yanında😌.

-Evimize hoş geldin Zeynep.

-Hoş buldum Amca☺

-Sevdim mi?

-Eveeet . Çok tatlı bir yer burası yaaaa😍💗🍬

Ben etrafa bakınırken amcam bana yön verdi ve biz evin kapısının karşısına geçtik. Amcam kapıyı 2 kez çaldı. Buğranın gördügüm an ona sarılıcam💛

Kapı açıldı.... Hazıııır... 3 dediğimde onu kucaklıycam.... Veee ü... Bir dakika bu kim??

-Baba, hoş geldin.

What????? BABA Mİ??????????

-Hoş buldum, oğlum.

Şto???? OĞLUM MU ??????

Ben onlara çatık kaşlarla bakıyordum. Şu oğlan kim kı amcama baba
diyiyor. Yoksa 2ci çocuğudamı olmuştu?????? Belkide öyledir.

-Merhaba ben İskender.

Hımmm demek adı İskender miş.... Elini bana uzatmışdı. Ben de tutmadım. Sonuçta yeni tanıyorum dimi? Yeni lerle samimi olmak zaman alıyor.

Elimi uzatmadan cvb verdim
-Ben de Zeynep. Memnun oldum.

Havada kalmiş eline baktı ve başını sallladı. Galiba onay cvb İ vermişti bana.

-E hadi içeri geçelim. Acıkdık.

Amcamın bu dediyine kıkırdadım. İskenderse beni izliyodu. Gıcık. En sevmedığım şey. Ona döndüm. Ne var der gibi bakış atdım. Kendine gelmiş gibi irkildi ve ••nç•• gibi ses çıkartdı. Göz, devirdim. Neyse ben de acıktım, içeri girmem lazım. Sahi... Buğra neden açmadı kapıyı????

💦678💦

Part 2 yakın zamanda gelecek. Sağlıklı kalın🍀

Yorum yapıb vote atmağı unutmayın....