Eskisi gibi olamam.

115 22 3
                                    

Multimedyada Güney var.

"Benim annem babam kim? Gerçekleri öğrenmek istiyorum.

Annem ve babam şaşkınlıkla bana bakıyorladı..

" Kızım olur mu öyle şey, nerden çıkıyo bunlar.. " derken sözünü kestim.

" Yalan konuşmayın artık, gerçekleri bilmeye hakkım var." Diye bağırdım göz yaşlarıma hakim olamıyordum. Annem ve babam yanıma geldi babam konuşmaya başladı.

" Kızım sakinleş, herşeyi anlatıcaz " dedi.

Bi saat kadar boşboş etrafa bakıp sakinleşmeye çalıştım. Güçlü olmalıydım.En son kendimi toparladığımda soğuk bir sesle konuştum.

" Anlatın. "

Babam anlatmaya başladı annem ağlıyordu ama şu an onunla ilgilenemezdim.

"Kızım sözümü kesmeden beni dinle." dedi.

"Tamam, anlat."

" Bahar doğum yaptığında bir erkek çocuğumuz olmuştu. Ben bir kız istiyordum. Çok yakın bi aile dostumuz adları Ata ve Songül' ünde bir çocuğu oldu. Baharla aynı gün doğum yapmışlardı.

Onlarda bir erkek çocuk istiyordu. Ve siz doğduğunuzda biz sizi takas ettik " dedi.

Boşluktaydım.

" Nasıl böyle bir şey yaparsınız ?"

Annem lafa girdi.

" Kızım bak sen bizim çocuğumuzsun. Lütfen bizi bırakma " dedi annem umut dolu gözlerle.

" Siz.. . Siz.  . Çok kötüsünüz ."

" Kızım, lütfen" dedi babam

" Ben odama çıkıyorum rahatsız etmeyin " dedim.

Gidebilecek başka yerim yoktu. Lanet olsun. Napcaktım ben.

Bir hafta olmuştu gerçeği öğreneli.. Canım hiç bir şey istemiyordu artık. Odamdan doğru düzgün çıkmıyordum. Ama bi karar vermiştim İstanbula gidecektim. Gerçek ailemin yanına onlarada hesap sormalıydım. Yataktan kalktım ve bavulumu hazırladım. Aşağı indim.

" Ben gidiyorum. Bana onların adresini verin "

" Kızım yapma böyle .. " dedi annem.

" Beni sorgulamayın. Bu kadarı yeter. O çocukta o ailede sizde hepiniz bana bi hayat borçlusunuz. " diye bağırdım.

Babam yanıma geldi ve adresi verip bana sarıldı.

" Sen bizim kızımızsın. En kısa zamanda bizde gelicez. " dedi.

Hiçbirşey demeden evden çıktım. Ve havaalanına gittim.

Artık herşey farklı olacaktı.

Kimsenin beni yargılamaya ya da kimsenin istediği hayatı yaşamama gerek yoktu.

Bana bi hayat borçlulardı. 19 yıl yalanlarla yaşamıştım..

İstanbula geldiğimde bu adrese mi gitsem yoksa bir otele mi kararsız kaldım. Cesaretli olmalıydım. Mecbur yüzleşecektim. Cesaretimi kaybetmeden bi taksiye atladım ve adresi verdim.

Bizim ev kadar büyüktü ve aynı oranda iki tane ev vardı bahçede. Bitanesinin boş olduğu belliydi.

Zili çaldım karşımdaki kadın bana geleceğimi bilirmiş gibi bakıyordu.

" Azra " diyerek boynuma atladı. Onu kendimden uzaklaştırdım. İçeri girdiğimde sanırım babam olan adam ve yanımdaki çocuk bana bakmaya başladılar.

BAĞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin