Ardından bıraktığım küllerimi uçuşmadan, savrulmadan topla,
O gözlerini bana kenetle küllere ayırmadan,
Kayboldum ben hiçlikte, sensizlikte,
Ah , çok sevdim seni, gönlümü sana armağan ettim.
İtme, tut , kalbinde sakla aklında belirmesem bile,
Kaybolduğum karanlıktan sen çıkar beni aydınlığınla,
Emarelerimi sen topla, getir bana avuç içlerinde,
Gene kanayım ben sana, bakışlarına, gülüşüne,
İçime atayım gene birikmiş olan göl yerine göz yaşlarımı,
Merak etme üzülmem sevdiğim, alıştım ben karanlığa,
Aydınlık yabancı gelir bundan sonra,
N'olur yanıma gelme, karanlığa gömülme,
O göz harelerini doldurma denizlerle,
Bilemedim sana bağlanınca düğüm olacağımı,
Kapılınca canımın hançerlerle söküleceğini,
Kırılmadım sana , kırılamadım.
Yüreğimi kaybettim fakat kül tutmuş alevlerim halen benimle.
Filizlenen tohumlarımı söktün ama kırılma sevdiğim,
İçimdeki göl ile suladım teker teker hepsini,
Emarelerini de sana bıraktım...
