Savaş - Levi Ackerman | +18

23. Bölüm

Oy sınırı : 20

Bittiğinde geri çekildi eli hala çenemdeydi. İkimiz de tek bir kelime dahi edemiyorduk.

Kapının birden açılmasıyla geri çekildi ve gelen kişiye baktı...

Will endişeli bir şekilde yanıma geldi. Levi buna sinirlenmişti çünkü kimse onun odasına kapıyı çalmadan girmezdi...Ben hariç.

Will " Siktir...Lucy iyi misin güzelim ?"

" Abartılacak bir şey yok will, iyiyim."

Ayağa kalktıgımda yavaşça yürümeye çalıştım odadan çıkmak için.

Levi kollarını birleştirmiş kalçasını masaya dayamış- keşke banada dayasa- bir şekilde bize bakıyordu  çatık kaşlarıyla.

Levi " Odama kapımı çalmadan giremezsin. Dikkat et bir dahakine böyle bir tepki vermem." dedi sert bir şekilde.

Will " Bir daha odana gelmek için bir sebebim olmaz gelmem zaten." dedi ve bana baktı.

Levi " Kapı orada." dedi eliyle kapıyı işaret ederek.

Ben yürümeye çalışırken Will yanıma gelip bir elini belime atıp destek olmaya çalıştı yürümem için.

Bir kez daha arkama dönüp baktım bana bir şey demeden çatık kaşlarıyla bakıyordu. Gözlerimi ondan ayırıp will ile kapıdan çıktık.

Will koridor boyunca bir şey demedi odama getirdi ve kapıyı kapatıp kendide girdi.

" Anlat bakalım... ha bu arada o adam bir şey yapmadı söylemedi değil m-"

" Kaptan öyle biri değil will sakin ol."

" Ne demek öyle biri değil?" dedi kaşlarını çatarak. Şuan hiç onu çekemezdim...

" Of yorgunum ya sonra sorguya çeksen olmaz mı ?"

" Peki Lucy..." dedi ve odamdan çıktı.

Off e ben seni kırmak istemedim ki. Bugünlerde de herkes her şeye alınıyor arkadaş.

* Levi 'ın Ağzından *

Sakin ol Levi. Sakin ol...

Güzelim ne amına koyayım nereden senin güzelin oluyor.

Sakin ol levi...

Zindana gidip yaklaşık 1 saat boyunca o iki veleti dövdüm. En sonunda ellerim morardığı için bıraktım. Yarın tekrar döveceğim. Sinirim geçene kadar...

Anlamıyorum bu velet. Bu velette bi boklar var ama bilmiyorum. Aklımı karıştırıyor, mantığımı kaybediyorum ona karşı.

Beni hala affetmedi. İlk defa özür dilememe rağmen birisi beni affetmedi. Bu biraz gurur kırıcı. Ama benim söylediklerim daha kırıcıydı.

Acaba gidip tekrar mı özür dilesem ne yapsam. Gerçi yok şuan yüksek ihtimal sevgilisi ile vakit-

İğrenç. Düşünmesi bile iğrenç.

Şerefsiz Will onu da dövesim var. Ucu velete dokunmasa döverdim...

Ne yapacağımı bilemeyip kendimi veletin kapısının önünde buldum. İçeri girip affetirmeliydim kendimi. Yarın keşife çıkacağız geri dönüşümüzün garantisi yok kesinlikle  beni affetmeliydi...

* Lucy 'nin Ağzından *

Kapımın açılmasıyla yataktan hafif doğrulup gözlerimi kısarak gelen kişiye bakmaya çalıştım.