-ჯიმინ?
-იუნგი მეშინია, გთხოვ მომაკითხე...გემუდარები
-ჰეი პატარავ სად ხარ?
-მანქანა გამიფუჭდა ძალიან წვიმს
-ჰეი დამშვიდდი
იუნგი თან იცმევდა თან ჯიმინ ელაპარაკებოდა
-სად ხარ? სეულთან ახლოს ხარ?
-სეულის შესასვლელთან ვარ გზაზე. არავინ აჩერებს რომ დაეხმაროს. იუნგი მეშინია
-დამშვიდი ახლავე წამოვალ მალე ვიქნები კარგი
-ტელეფონი მიჯდება
-არ გამითიშო მელაპარაკე
-ძალიან ბნელა
-ჯიმინ მისმინე მოვდივარ ცოტახანი მოიცადე კარგი
ჯიმინი ტირის და ეს იუნგის ესმის
-ნუ ტირი პატარავ გთხოვ
-პატარას ნუ მეძახი?
-ხო მაგრამ შენ ჩემი პატარა ჯიმინი ხარ?
-რატომ ისევ პატარა?
-რადგან ეგრეა.
ჯიმინი ოდნავ მშვიდდება მაგრამ როცა ტელეფონი უჯდება და ეთიშება, იუნგის ვეღარ ელაპარაკება თავიდან იწყებს ტირილს. სკამზე ფეხებს კეცავს. თვალებს ხუჭავს და ყურებზე ხელს იჭერს.
ნახევარი საათი გავიდა
იუნგი მანქანას სწრაფად ატარებს. ცოტახანში ჯიმინის მანქანას პოულობს . გაჩერებულია . იუნგი მანქანას აჩერებს. გადადის და ჯიმინს ფანჯარაზე უკაკუნებს შემდეგ კი შიგნით ჯდება
-ჯიმინ
-იუნგი
ჯიმინი ეგრევე იუნგის სკამზე გადადის და ეხუტება
-გთხოვ ჩამეხუტე
იუნგი ჯიმინს ეხვევა
-შენთან ვარ არ ინერვიულო
-იუნგი მომენატრე
-მეც მომენატრე ჯიმინ. ძალიან მომენატრე
ჯიმინს თავი იუნგის კისერში აქვს ჩარგული და ტირის
-ჯიმინ გაყინული ხარ
-დავსველდი მანქანიდან რომ გადავედი
იუნგი კურტკას იხდის და ჯიმინს ახურავს
-შენ არ გაცივდე
-არ გავცივდები
ჯიმინმა კურტკა ცხვირამდე აიწია
-რა მოუვიდა მანქანას?
-საბურავი დაეშვა
-კარგი წამოდი ჩემი მანქანით დავბრუნდეთ, შენი მანქანისთვის ვინმეს გამოვგზავნი
-ცოტახანი ვიყოთ გთხოვ
-კარგი
იუნგი ჯიმინს ზურგზე ეფერებოდა
-იუნგი?
-ხო
-მტკივა
-რა გტკივა?
-გული
-ჯიმინ
-ყოველთვის მე რატომ მტკივა?
-პატარავ შემომხედე
