1.7

1K 56 6
                                    

Taehyung gittikten sonra parkta biraz oturmuş telefonumdan sevdiğim şarkıların bulunduğu playlisti açmıştım.

İnsanın ruhu için ilaçtır şarkılar belki ama amansız bir hastalığa yakalanmıştım ben.

Sadece hafifletiyordu yaramı bazense kanatıyordu.

İnternetimi açmaya korkuyordum çünkü şimdiden cevapsız bir çok arama ve sms vardı.

Bazıları annemden bazıları Rosé'den bazıları ise Taehyung'tandı.

Yağmur çiseliyordu.

Saç tellerim birbir ıslanırken gecesinde çekeceğim ağrıyı umursamadan gülümsemiştim yağmura karşı.

İliklerime işlenen soğuk artık eve gitmenin vakti geldi diyordu bana.

Parkta oyun oynamak için annesine yalvaran çocuk misali üşümemeyi dilemiştim.

"Haddime değil ve beni yanlış anlama ama seni bayağıdır izliyorum.. O çocuk gittiğinden beri burada oturuyorsun. Hem de sırıl sıklam olmuşsun. Artık eve gitmelisin."

Duyduğum ses dikkatimi çekerken yakışıklı ve belirgin hatları olan yüzü incelemiştim.

Beni bayağıdır izlediğini söyleyip yanlış anlamamamı istiyordu.

"Ne kadar oturduğumu ben bile bilmezken sen biliyorsun. Yanlış anlamama ve korkmama gibi bir ihtimalim yok."

Çocuğun gözleri yüzümde merakla gezerken gülüşü muzip bir hâl almıştı.

Utanmıştım berbat haldeyken birinin kendisini incelemesini kim isterdi ki?

"Bana bakmayı bırakır mısın? Nereden bileceğim sapık olmadığını? Ayrıca beni düşünmene gerekte yok gayet iyiyim."

Salıncaktan inerek yağmurda ıslandığı için daha çok ağırlaşan hırkamı düzeltmiştim.

"Sapık değilim sapık olsaydım çoktan arkandan gelmiş haberin olmadan seni eter ile bayıltmıştım."

Çocuğun yanıma geldiğini konuşana kadar fark etmemiştim.

Başımı kaldırdığım an neredeyse birbirine değecekti dudaklarımız.

Kendimi geri çekerek yüzümü buruşturmuş, ıslanan saçlarımı arkaya atmıştım.

"Fazla film izliyorsun.."

"Yep, nereden bildin? İstersen bir günde beraber izleriz?"

Parkın dışına doğru ilerlerken peşimden geliyordu.

Dediğine gülmemem gerekiyordu belki ama güldürmüştü beni.

"Modumda değilim teşekkürler başka zamana."

"Dur? Şimdi sen kabul ettin yani?"

"İsmini dahi bilmediğim biriyle filme gidemem."

Bu bir soruydu, ismini merak etmiştim doğrusu.

"Jaehyun ama deli derler bana."

"Tanıştığıma memnun oldum deli. Ben de Jennie."

"Biliyorum."

"Ne?"

"Çantanda kocaman Jennie yazıyor.. O kadar psikopat değilim merak etme."
_______________________

İkimiz gülüşürken sohbet ilerlemişti.

Evime gelene kadar Jaehyun ile sohbet etmiştik. Ona Taehyung'u anlatmıştım.

CHILDHOOD DREAM | TAENNIE +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin