VIVID REVERIE

CHAPTER 1.

THIRD PERSON POV.

"Mister Carter." Pagtawag pansin ng isang babaeng nakauniform sa isang company.

"Yes?" Inis na tanong ng lalaki na hindi man lang nag-abalang tapunan ng tingin ang babaeng tumawag sa kanya.

"Meet me later please, honey?" The girl seductively uttered.

"Aalis ka o aalis ka?" Seryosong ani ng lalaki na tutok na tutok sa pagtipa ng keyboard na nasa harapan niya.

"I told you, meet me and you can have me fully. Darling, I can bring you to the hea-" Hindi na nito natapos ang sasabihin niya nang inis na binalingan ito ng tingin ng lalaki.

"Would you please stop flirting with me? Don't you have respect in yourself, Miss?!" Halos pabulong na ani ng lalaki dahil ayaw nitong gumawa ng scandal sa loob ng kompanyang limang taon na niyang pinagtratrabauhan.

"But-" Angal pa ng babae.

"Shut up. Go back to your seat and do your job."

"Just pleace have se-" Hindi na nito natapos ang sasabihin niya nang tumunog ang mga speaker sa loob ng building na kinaruruonan nila.

"Mister Carter, in my office. NOW." Halos mangatog ang tuhod ng lalaki sa nerbyos ng marinig nito ang apilyido niya.

"Tang- ugh! Sabing ayaw ko magmura eh. Ayst!" Alam nito sa isipan niya na once you're called to the office, may nagawa kang mali or worst the boss will fire you.

"Pre kalma. Tawag ka ni Mister Ford, lagot ka!" Pananakot pa ng barkada nito na ka-opisina niya.

"Bro, shut up. You're not helping."

•---------------------------------------------------------------------•

"What are my schedules for today?" Tarantang nilapitan ng secretary ang kanyang boss na ang pinaka-ayaw sa lahat ay ang mag-antay.

"Miss Cromwell, u-u-ummm-" Nauutal-utal nitong ani kaya agad itong pinatigil ng kanyang boss sa pagsasalita.

"I said what's my schedule for today?" May halong pagbabantang tanong nito.

"You have nothing to do this morning, madame. You just need to fill up the contract papers and other files. For the afternoon, you'll have a meeting with the board members." Dere-deretsong ani ng secretary nito.

"Ok." Tanging sagot nito at sinimulan na ang magpirma sa sandamakmak na papel na nasa harapan niya.

•---------------------------------------------------------------------•

"Tang-!!! Pisteng buhay to!" Inis na inis na sinalampak nito ang kanyang sarili sa upuan. Sinabunutan ng lalaki ang kanyang sarili dahil hindi nito matanggap na natanggal siya sa trabaho ng ganon-ganon lang.

He grabbed his phone as he contacted his bestfriend. Magrarant nanaman ito sa kanya. Hindi naman ito nagkamali ng nilapitan dahil agad itong sumagot.

"Yes?" Agarang tanong nito.

"Let's go to the club, please?" Pagmamakaawa nito na mangiyak-ngiyak na dahil sa pagkatanggal niya sa trabaho.

"I'll check my schedule." Sambit nito sa kabilang linya tsaka niya sinenyasan ang secretary nito upang tingnan ang kanyang schedule.

"Gabi naman 'yon eh. Oh ano? Pwede ka ba?" Atat na tanong nito.

"Wait. Bakit ba?" Gulong-gulo na tanong nito dahil dapit-hapon ay tumatawag ito. "Wala ka ba sa trabaho, ha?"

" 'yon nga eh." Pinunasan nito ang kanyang luha na tumutulo na pala.

"Kalalaking tao, iyakin. Kaya wala kang jowa eh." Pang-aasar pa nito.

"AHHHHH!!!" Sigaw nito. "Natanggal ako sa trabaho, pre!"

"Chill! Kalma! Puso mo!"

"Anong kalma? I can't do that now that I'm in this kind of situation!" Frustatred nitong ani.

"Alright, bro. Meet me at Whistle Stop Club."

•---------------------------------------------------------------------•

"Ugh! It's too noisy in here!" Iritang reklamo ng babae. "In the first place, why did you even choose this place?"

"Oh c'mon, sweetie. Hindi ka pa din nagbabago, napaka-arte mo mula high school." Tumatawang ani ng kasama nito.

"So?" Miss Cromwell uttered as she rolled her eyes.

"Just enjoy the place, won't you?"

"Why would you even bring a CEO in here?" Tanong muli nito na hindi na sinagot ng kanyang kaibigan. Tanging ang kanyang kaibigan lang ang nakakagawa nito sa kanya.

"Henri Jayer, Vosne-Romanée Cros Parantoux for me please" Tanging sambit na lang nito sa bartender na agad naman binigay ang kanyang wine.

Nilagok nito agad ang kanyang wine pagkalapag nito ng bartender.

"Easy ka lang." Paalala ni Zyriell sa kanya. "Anyway, I'll go over there. You stay here." Aangal pa sana ito nang bigla itong tumakbo palayo.

"Ayst! That girl."

•---------------------------------------------------------------------•

Inis na inis pa din ito kahit na nasa loob na ito ng sasakyan niya papuntang bar. Hindi niya kasi alam kung bakit siya tinanggal.

Agad itong pumasok sa high class bar na sinabi ng kanyang kaibigan.

"Mayaman yung mokong na yun eh. What do I expect from him? Pffft." Nakabusangot itong pumasok sa bar. Nagsimula itong maglakad papunta sa gitna.

Frustrated as you can see on his face but the mood fortunately lifted and changed when he saw the girl sitting near the bartender.

Her blue-colored eyes, pinkish kissable lips, attractive sharp nose, and white skin that perfectly matched her looks.

He sat on the table as he studied how the girl looked.

'In love na ba ako? Tsh, hayof na yarn.' Parang baliw nitong kausap ang kanyang sarili sa isipan niya.

Hindi man lang nito inalis ang kanyang mata sa magandang-dilag nang magkatitigan sila.

'She looks familiar. Parang nakilala ko na siya na hindi. Nostalgic.'

A smile curved on Mister Carter's lips. Mukhang nakalimutan nito ang dahilan kung bakit siya pumunta sa bar. Tinamaan ata ito ng lintek na pag-ibig.

•---------------------------------------------------------------------•

"Ano tinitingin-tingin nito?" Tanong ni Miss Cromwell sa kanyang sarili. "This jerk is even smiling from ear to ear. He must be crazy!" Inis na nilagok muli nito ang kanyang wine.

She's infuriated with the noise and now with the guy who has been staring at her for minutes.

Inis na kinamot nito ang kanyang ulo tsaka pinatong ito sa braso niyang nakalapag sa table when she heard a voice coming out from nowhere.

"GISINGGGGGGGG!!!"

~Please do vote~

You are loved by me!
-someoneastonishing