Hoe? Dat is voorlopig de grote vraag. Hoe ga ik hun zeggen dat ik van hem hou, dat ik bij hem wil zijn en dat hij me echt gelukkig maakt. Terwijl die vraag door mijn hoofd dwaald ga ik naar de eetkamer voor het ontbijt. Met mama aan mijn linkerkant en papa schuinlinks van mij schuif ik aan tafel. "Goed geslapen, wilhelm?" Serieus? Goed geslapen? Ik heb gistere afscheid moeten nemen van simon en ze vraagt me of ik goed geslapen heb?! Jeetje. "Ja, niet veel maar toch goed". "Hoezo heb je niet veel geslapen? Je bent toch optijd naar boven gegaan". Is dit een grap ofso want het is echt niet grappig. "Oh geen idee misschien omdar ik gisteren weg moest van simon" zeg ik botter dan dat ik wou. "Wilhelm stoppen, wat je met simon hebt kan gewoon niet. Je bent een prins en je zult trouwen met een meisje die dan samen met jou koningin wordt" zegt mijn moeder boos. "Ja moeder" zeg ik met nergeslagen ogen. Ik kan haar niet tegenspreken. Hoeveel ik ook van simon hou, ze is mijn moeder en haar tegenspreken gaag niet. Het spijt me simon, ik kan het niet.
JE LEEST
[NL]I Don't want to Be Anyone's Secret
Fanfiction|dit is een vervolg op seizoen 1. Heb je young royals nog niet gekeken doe dit dan nu, het verhaal kan anders spoilers bevatten of verwarrend zijn |het verhaal zal in het engels en nederlands geplaatst worden |ik schrijf normaal nooit vanuit een ser...
![[NL]I Don't want to Be Anyone's Secret](https://img.wattpad.com/cover/280224017-64-k132799.jpg)