winter🍁malik [tamamlandı]

14.

Kuşların cıvıltısıyla tertemiz gök yüzüne baktıktan sonra gözlerimi kapattım ve başımı onun omuzuna yasladım.

Kolunu omuzuma sarıp beni kendine çektiğinde ona daha da sokuldum.

"İyi oldu değil mi böyle?" diye sordu.

"Evet. İyi ki geldik."

Zayn tabağa uzandı ve ağzıma meyveleri doldurdu.

"Hiçbir şey yemedin."

"Yaa. İstemiyorum!"

Sinirle söylendim ve zar zor yutkunmaya çalıştım.

Zaten halim yoktu, zor ayakta duruyordum. Bir de sürekli bana bir şeyler yedirmeye çalışıyordu.

Derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapamaya devam ettim.

Çok uykum gelmişti.

"İyi misin güzelim?"

"İyiyim."

Konuşurken gevşemiştim sanki. İlaçlar beni böyle güçsüz hale getirmişti. Konuşacak, yürüyecek gezecek halim kalmamıştı.

Saçlarımdan öptü ve sırtımı sıvazladı.

Aklım evdeydi çünkü anneme Louis ile buluşacağımı söylemiştim ve öyle panikti ki gittiğimden beri yüz kere aramıştı.

Saat başı iyi olduğumu mesaj atıyordum. Hastalandığımdan beri ilk defa tek başıma dışarı çıkmıştım. Aslında bende korkmuyor değildim. Ama yanımda Zayn vardı.

"Gel böyle yat."

Omuzlarımdan tutup beni dizine yatırdı. Sırtını ağaca yaslamıştı ve bende bacaklarımı karnıma çektip gözlerimi kapattım.

Saçlarımı okşamaya başladığında o kadar keyiflenmiştim gülmeye başladım.

"Böyle kalalım olur mu?"

"Olur."

"Buraya en son okul çıkışımda gelmiştik." dedim gözlerim kapalı.

"Senin güvenilmez biri olduğunu hissettiğim ilk andı sanırım."

Tepkisine bakmak için gözlerimi açtım. Bana yukardan bakan gözleri pişmanlık doluydu.

Sürekli bu konuyu gündeme getirmemden rahatsız olduğunu hissetmiştim. Hasta olduğum için tepki de veremiyordu.

Fazla uzatmamak adına toparlamaya çalıştım. Benim istediğim tek şey aptal olmadığımı bilmesiydi.

"Ama şimdi uzun zamandır olmadığım kadar huzurlu ve güvendeyim."

Güldü ve dudağıma uzandı. Bende hemen canlanıp kalktım ve öpmesine karşılık verdim.

Nefes almak için geri çekildiğimde gördüğüm tek şey sakalları ve dudaklarıydı.

"Summer-"

"Sakın 'hastasın' diyerek başlama!" dedim sinirle.

Çapkınca güldü. "Hiç öyle bir niyetim yok,"

Yanağımdan öptü ve devam etti. "Ama eve geçsek daha iyi olur."

+

Heyecandan ve mutluluktan iliklerime kadar mutluydum. Hatta öyle mutluydum ki ağlayabilirdim.

Ona böyle dokunmak, öpmek, sarılmak..Özgürce hareket edebilmek çok güzeldi.

Yüzümün her noktasını öptü ve boynuma geçti.