Capturing the Bachelor

Chapter 2

"Huh? Ano ba'ng sinasabi mo? Anong video? Saka sino ka ba?" Pinilit kong huwag mautal at tinapangan ang boses upang hindi niya makitang natatakot ako.

Nakakakilabot ang kan'yang presensya. Dumagdag pa na hindi maalis sa isip ko ang nakakatakot na eksena na nababasa ko sa mga nobela, baka ganoon din ang sapitin ko.

"Really? Then what is this?" Ipinakita niya sa akin ang cellphone ko kung nasaan ang usapan namin ni Chloe. Hindi pa ako nakakapag-reply doon nang kumatok sila.

Kaagad akong lumapit sa kan'ya at hinablot ang aking cellphone.

Bakit ba kasi parang nahihipnotismo ako sa paraan ng pagtitig niya? Hindi ko tuloy namalayan na nakuha niya na ang cellphone ko.

"Bakit ba nakikialam ka? Lumabas ka na nga! Kung hindi ay tatawag ako ng pulis. Sasabihin kong trespassing ka tapos hina-harass mo ako," buong tapang na sabi ko.

Napangisi lamang si Zid at prenteng umupo sa aking kama. Itinukod pa niya ang dalawang kamay sa likod.

Bakit ba pakiramdam ko'y nag-e-enjoy siya sa nangyayari? Parang may tama yata sa utak ang lalaking ito. Hindi naaangkop sa sitwasyon ang emosyon niya.

"I thought police only catch those person who violates the law. Sa pagitan nating dalawa mukhang hindi ako 'yon," kaswal na sabi nito kaya mas lalo akong nakaramdam ng pagkainis.

"Huwag ka mag-alala hindi ko naman ilalabas ang video na ito. Sa katunayan i-de-delete ko na nga kung hindi ka lang dumating," pag-amin ko upang matapos na ang usapan namin at umalis na siya.

"And you're going to do that for just a hundred thousand pesos? I'll triple it. Three hundred thousand pesos," sabi niya na tila ba nasa isang business deal kami.

Hindi ko maiwasang isipin na baliw na talaga ang lalaking ito. Sinabi ko nang buburahin ko na ang video kahit wala siyang ilabas na pera dahil babayaran naman na ako ni Chloe.

Parang mali ang sinabi sa akin ni Fredo na kuripot ang isang ito. Mukhang napakagalante.

"Sige deal na ako sa'yo. Akin na ang pera." Inilahad ko ang aking kamay sa harap niya.

Kailangan kong maging praktikal, syempre doon ako sa mataas ang offer.

"Post the video first," sabi niya na siya namang ikinabigla ko.

"Huh? Akala ko ba buburahin?" nagtatakang tanong ko sa kan'ya.

"Why would I do that? I need you to post the video not to delete it."

Sandali akong napatigil upang mag-isip. Hindi naman ako ganoon kasama upang ipagkalat sa mga tao ang baho ng mga artista. Iyon ang ibinabanta ko sa mga biktima ko upang bayaran nila ako pero kailanman ay hindi ko naisip na gawin iyon.

Iyon na nga lang ang kabutihan na mayroon ako tapos ay ibebenta ko pa sa demonyong lalaki na nasa harap ko.

"Hindi. Hindi ko gagawin iyon. Sa'yo na yang pera mo," saad ko.

Napangiti naman si Zid bago tumayo at naglakad lakad sa loob ng maliit kong kwarto. Pinagmasdan niya ang mga nagkalat sa paligid bago bumaling sa'kin.

"Fine, half a million," mayabang siyang tumayo sa aking harap.

Sa totoo lang ay nakakaakit ang halaga ng pera na lumabas sa bibig niya. Subalit parang hindi kakayanin ng konsyensya ko na may masisirang imahe dahil sa'kin.

Isang daang libo lang naman ang kailangan ko. Hindi na dapat ako maghangad ng mas mataas pa doon.

Umiling ako bilang tugon sa kan'ya.