Karanlığın Aç Çocukları Serisi, Akılbaz (1.kitap) ve Canbaz (2.kitap) olmak üzere burada yayımlanmaktadır.
____
Parmak uçlarım geniş omuzlarına dokunduğunda aniden gözlerime baktı.
"Artık ben senin kadar kötüyüm, sende benim kadar kötü. Başımı yas...
Wattpad'e erişebilen kaç kişi var bilmiyorum ama kaç kişi olursa olsun bu bölüm sizin için 🖤
Okuyacağınız bu bölüm, kitap sayfası olarak yaklaşık 150 sayfadır. Yani, çooook uzun. Böyle birden fazla bölümü tek bölüme sığdırma sebebim tek seferde paylaşmak.
Bu nedenle 100 sayfalık bu bölümü, kitabın bölümlerine uygun olacak şekilde kendi içinde bölümlere böldüm. Ara vermek isteyen olursa o aralarda molalar verebilir.
Yorumlarda eski yorumlar görebilirsiniz fakat bölüm yenidir. Yeni bölüm açmak yerine taslakta olan bölümlere ekleme yaptım ki bu bölümlere verilen oylar boşa gitmesin.
Canbaz'ı daha önce yayınlandığında okuduysanız ve bu bölümün yeni olup olmadığını merak ediyorsanız yeni kısımlar bu bölümden başlıyor. Başları size tanıdık gelebilir çünkü o sahneden sonra olan bir olayı değiştirdiğim için başlangıcı geriden aldım.
🔞 Uyarı: Bu bölümde cinsel içerikli +18 sahne bulunmaktadır. Ancak okumak istemeyenler için sahnenin başına (+18) ibaresi koyulmuştur. Dolayısıyla cinsel içerikli sahneyi okuyup okumamak sizin seçiminizdir.
Lütfen satır arası yorumlarınızı eksik etmeyin, keyifli okumalar! 🤍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
16.BÖLÜM 1.KISIM - GİRİŞ
Kulaklarımda yankılanan kalp atışlarımın sesi mi? Kabul etmeyi geçtim, yok etmem gerekti. Ancak artık bunu da bıraktım. Yok olanın yalnızca kendim olduğunu fark ettiğimde, işler çok değişti. Zaaflarım var mı? Güzel, onlar senin de zaafların olacak.
Kendimi görüyorum, buradaki yansımalar çok karanlık. Sebeplerin sonuçlarımı değiştirmiyor. Usul usul bir şarkı çalıyor, sakinlik öyle ki saçlarım bile melteme kapılıp uçuşurlar. Ama benim aklım bir karış havadaydı, şimdi hepsine yukardan bakıyor.
Parmaklarımı kırarak tırnaklarımın eline batmasını sağladığımda, kaşlarını çatarak kısa bir an bana baktı, ardından tekrar yola döndü. Bir elim elindeyken, diğerini yukarıya doğru kaydırarak tırnaklarımı tüy dokunuşuyla teninde gezdirdim. Parmaklarımın altındaki derisi gerilmişti. Tırnaklarımı kol kaslarında gezdirdim. Sonunda sesimi kaçtığı yerden çıkarıp almıştım. "Sana bir öneri," sesimi duyduğu anda bacağımdaki parmaklarını sıkılaştırarak dişlerini birbirine bastırdı. "Bir daha yanacağın ateşe meydan okumaya kalkma."
"Tutku-"
Konuşmasına izin vermeden sözünü kestim. "Aynen öyle, Tutku. Arada karşında kim olduğunu hatırlat kendine. Çünkü biliyorsun, bu yolun sonuna kadar giderim."
