37.Bölüm

1.8K 66 16
                                    

Begüm kapıdan çıkınca taksi çağardı . İnternetten ilk İstanbul uçağına bilet aldı . Taksiye atlayıp havaalanına gitti. Kendinde değildi . Bir süre havaalanında bekledi . Çocuklarını şimdiden özlemişti . Burnunda tütüyordu ikisi de . Keşke çıkmadan öpseydim dedi.  Uçak için anons yapıldığında kapıya ilerledi . Gerekli İşlemleri yaptırıp uçağa geçti . Uçak havalanırken camdan baktı
"Hoşçakal Mardin bana şans getirmedin başkalarına getirirsin umarım" dedi .
Kulaklıklarını takıp gidene kadar müzik dinledi istemeden ağladı . Engel olamıyordu gözlerine . Karnına dokundu içinden
"Bebeğim , üzülme senin annen çok iyi olacak .Seninle kurduğum bütün hayalleri yaşayacağız miniğim benim. Sadece hayallerden babanı çıkarıyoruz . Çıkarmak zorundayız . Ama olsun böyle de mutlu olacağız emin ol ." dedi.
Uçak indiğinde havaalanından çıkıp bir otele gitti. Eve gidemezdi . O eve girdiğinde yıkılırdı. Her şeyi özenle hazırlamıştı oysa . Otelde biraz kalır sonra eve çıkardı . Belki buradan tamamen de giderdi bilemiyordu . Kendini duşa attı . Rahatladıktan sonra yatağa geçti . Gözlerini zorla da olsa kapattı ....

YİĞİT——————

Yiğit sessiz sessiz ağladığı yerden kalktı . Odasına çıktı . Yatağa oturdu  . Begüm 'ün dün yattığı yere yattı . Yastığa sinen kokusunu içine çeke çeke sabaha kadar düşündü durdu. Ne yapacaktı hiç bir fikri yoktu . Onu zorla burada tutamazdı. Ona daha fazla acı çektirmek istemediği için açmıştı o kapıyı zaten . Sabah gün doğarken kalktı yataktan . Duş aldı . Üzerini giyip balkona çıktı . Sigara yaktı . Sık sık içtiği bir şey değildi . Arka arkaya kaç tane yaktı bilmiyordu . Paket bittiğinde balkondan içeri geçti . Kapıyı açtı . Aşağı indi . Mutfakta Fatma abla vardı .
"Fatma abla benim odama kimse girmesin toplamak için bile girilmeyecek söyle çalışanlara"

"Tamam oğlum girilmez . Senin kahvaltını hemen getirelim mi yoksa Ahmet ağamlarla mı yersin oğlum ?"

"Ben istemiyorum bir şey yiyecek durumda değilim ." Deyip çıktı mutfaktan . Şirkete gitse kafası dağılırdı belki . Arabasına binip şirkete gitti . İşlerle ilgilendi biraz . Saat 10 a yaklaşıyordu . Telefonu çaldı . Heyecanla eline aldı Begüm kesin dedi . Kayıtlı olmayan numaraydı çünkü . Sesi titreye titreye açtı
"Efendim ?"

"Yiğit benim Şeyda . Numaramı değiştirdim ."

"Efendim Şeyda?"

"Biz bugün gidiyoruz bebeğimle beraber . Onu haber verecektim."

"Nereye gidiyorsun Şeyda?"

"Amerika'ya"

"Gitmiyorsun Şeyda . Ev tut İstanbul'da kalacaksın . Ben gelirim bir kaç güne .Bari sen götürme çocuğumu "

"Bari sen derken ?"

"Begüm'le boşanıyoruz Şeyda . En azından bari bu çocuğuma adam gibi babalık yapayım . En azından hepsi bir yanda olmasın . En azından o yanımda büyüsün."

"Yiğit ben dost hayatı yaşayamam seninle. Öyle istediğin zaman gel kal sonra git yapamam ben öyle yani "
Yiğit uzun bir sessizlikten sonra cevap verdi

"Tamam Şeyda evleniriz . Olur mu ? Zaten bu saatten sonra başka kimseyi hayatıma alacak gücüm yok."

"Sen ciddisin de mi Yiğit?" Dedi sesi heyecanlıydı .

"Evet Şeyda ciddiyim."

"Tamam Yiğit ben o zaman hemen ev buluyorum bize uygun olur mu ? Sen gelince de eşyalarımızı seçeriz ?"

"Şeyda benim kafam çok dolu hiçbir şeyle uğraşacak gücüm yok. Yeni evleniyor gibi eşya seçemem ben seninle . Kendin hallet . Kart gönderirim ben sana oradan halledersin ."

KUMA (BİTTİ, DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin