Unicode
"မောင် ကျွန်တော့်ကိုကြည့်။ကျွန်တော်ပြောတာယုံပါ"
မောင်ကနီနီရဲရဲမျက်ဝန်းတို့နဲ့ ကျွန်တော့်ကိုကြည့်သည်
"ဟျွန်း....သူကမင်းကိုမောင့်ဆီက လုသွားရင်မောင်ပဲရင်ကျိုးရမှာ။မောင့်ကိုမင်းထားခဲ့ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
"ကျွန်တော်တို့ရိုးရိုးသားသားစကားပြောနေတာပါမောင်ရယ်...မောင်ထင်နေသလိုမဟုတ်ပါဘူး။ခါအီစကားတွေကိုဆုံးအောင်နားထောင်ပါဦးလား...ဘာလို့စိတ်လိုလက်ရဆုံးဖြတ်ရတာလဲ။အဲ့လိုတွေလုပ်နေရင် ကျွန်တော်မောင့်ကို..."
ဘတ်ခ်ဟျွန်းအော်လိုက်တော့မှ ချန်းယောလ်ငြိမ်ကျသွားပြီးခေါင်းတွင်တွင်ခါရင်း
"ဟင့်အင်း...ဟင့်အင်း...မင်းထားခဲ့မှာစိုးလို့မောင်ကပြောတာပါ...မောင်ဟျွန်းကိုယုံပါတယ်"
ဘတ်ခ်ဟျွန်း ချန်းယောလ်လက်ကလေးကိုကိုင်လိုက်ရင်း
"ဒါဆို ကျွန်တော်တို့ကိုခွင့်ပြုပါဥိီး..."
"ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျ"
ခါအီကိုနှုတ်ဆက်ခဲ့ပြီးမောင့်ကလေးကိုကိုင်ကာ ဘတ်ခ်ဟျွန်းနန်းဆောင်ဆီကိုဦးတည်လိုက်သည်။
"ဟျွန်း...."
"ဟင်!"
"မောင့်ကိိုစိတ်ဆိုးနေတာလား"
မောင့်မျက်ဝန်းတွေဆီကတစ်ဆင့်မောင့်စိုးရိမ်မှုတွေမြင်နေရသည်။မောင့်စိတ်တွေပြေလိုပြေငြားဘတ်ခ်ဟျွန်း မောင့်ကိုအကြည့်ချင်းဆုံလိုက်ရင်း
"မဟုတ်ပါဘူး မောင်ရဲ့..."
"စိတ်မဆိုးရဘူးနော် မောင်က စိတ်ပူလို့ပြောမိပြောရာတွေ..."
မောင်စကားမဆုံးခင်မှာ မောင့်နဖူးပေါ်ကချွေးစတွေကိုလက်ကလေးနဲ့ဖယ်ပေးလိုက်ပြီး
"အင်းပါ မောင်ရဲ့...ကျွန်တော်မောင့်ကိုစိတ်မဆိုးဘူး။ဒါပေမယ့် ဒီကိစ္စနဲ့သာစိတ်မဆိုးတာနော် စိတ်ဆိုးနေတဲ့ကိစ္စတစ်ခုရှိပြီးသား"
"ဘာကိစ္စလဲ...မောင်ဘာလုပ်ထားမိလို့လဲ...မောင်မင်းမကြိုက်တာဘာမှမလုပ်ထားဘူးနော်...မောင်ခုဆို စာကြည့်ဆောင်လဲဝင်တယ်။ဓားရေးတွေလဲလေ့ကျင့်တယ်။လူကြီးတွေကိုလဲပြန်ခံမပြောဘူး။မောင်အိပ်ယာလဲစောစောထတယ်။မောင်ဖိနပ်တွေကိုလဲပြီးစလွယ်မချွတ်တော့ဘူး။ဟျွန်းပေးထားတဲ့နာရီလေးကိုလဲ ဘယ်မှာမှမထားခဲ့ဘူး။ပြီးတော့.... "
YOU ARE READING
ANONYMOUS
FanfictionWill you and my love be under the heading of anonymity? 𝗕𝗶𝗿𝘁𝗵𝗱𝗮𝘆 𝗣𝗿𝗲𝘀𝗲𝗻𝘁 𝗙𝗼𝗿 𝗠𝘆 𝗕𝗲𝘀𝘁 𝗙𝗿𝗶𝗲𝗻𝗱 𝘼𝙚𝙧𝙞𝙆𝙯𝙩
