დარია ველოსიპეტით სკოლის გზაზე მიდიდა,უკან უცებ ალექსანდრე გამოჩნდა
-წერილზე მიპასუხა
მან უცბათ დატორმუზა,ალექსიმ მასთან მიირბინა და ფურცელი გაუწოდა
-"ფილმებიდან ციტატებს მეც ვიპარავ ხოლმე,თუმცა პლაგიატობა ცუდია"
-ფილმიდან სიტყვები რატომ მოიპარე?
-არ მომიპარავს
-პლაგიატის განმარტება წავიკითხე
-ჰო რაღაც გადმოვწერე
-კი მარა მე ფული გადაგიხადე
-ყველაფერი კარგად მიდის
-კარგადდ?
-....ესს თამაშს გავს,გამოგვიწია თუმცა კარგი კუთხით.
ორივე დაღონებულები შესცქეროდნენ წერილს.ბიჭმა თავი მოიფხანა
-გამოდის თამაში ვართ
-ჰო ამიტომ გიხაროდეს.
დარიამ ველოსპეტი დაძრა და გზა გაგრძელა
-ვითამაშოთ სოფია აბაშიძე ვითამაშოთ!
**********************
"ძვირფასო სოფი,გამომიჭირე ზოგჯერ სხვის სიტყვებს ვიშველიებ მინდა იცოდე,რომ სიყვარულის შესახებ არაფერი. იცი 17წლის ვარ და ამ პატარა ქალაქში გავატარე......
-საშინელებაა!
-საშინელებაა არ არის
განმარტოებით ისხდნენ კაფეტერიაში
-საშინელებაა გასართობათ მაინც დაპატიჟე
-კარგიი რაა არაფერი გესმის
-მინდა პაემანზე დავპატიჟო
-ჯერ ხომ. ძალიან ადრეა თქვენ კარგადაც კი არ იცნობთ ერთმანეთს
-მერე რა
*******************
დარია საპირფარეშოში ხელებს იბანდა,აბაშიძე თავის ვითომდა მეგობრებთან ერთად შემოვიდა,მას სარკიდან უყურებდა და ფიქრობდა რომ ეს გოგო სხვა ლამაზი გოგოებისგან განსხვავდებოდა,თუ როგორ არ უსმენდა თავის დაქალის მორიგ უაზრი ისტორიას.სოფიამ მას გაუღიმა და ისე გავიდა.
გასაკვირი ის არის რომ ადამიანები იმას ვერ ამჩნევენ რასაც ეძებენ,ძალიან შესამჩნევი კი შეუმჩნეველია.
დარია ცარიელ კლაში შევიდა სადაც მარტო მასწავლებელი იყო,მან კი უეცრად წერილი თავალწინ აუფრიალა
-გამოდის ჩემი კლასი ამიტომ ვერ წერს ესებს?
-საქმეს მალე დავუბეუნდები ეს ამბავი დიდხნას არ გასტანს.
უკან მოუხედავად გავიდა კლასიდან.
*********************
-პაემანზე დავპატიჟე
-რააა
-დამთანხმდა
-ჰააა,როდის?
-ხუთშაბათს საღამოს
-დღეს სამშაბათია
-ხო მოსამზადებლად 2დღე გვქვს.
