CHAPTER 15

104 7 3
                                    

"Grabe ka naman kung makasigaw sa secretary mo," panimula ko habang nilalabas ang mga containers sa paper bag. I glance at him, firmly seated infront of me and watching me intently.

"Hey, are you okay?" tawag ko sa kanya nang matapos ako sa ginagawa habang nakatitig lang siya sa akin.

"Hindi mo'ko sinabihan na pupunta ka." he softly said while looking at me.

Grabe naman to makatingin, masyadong malalim. He's like staring at my soul while those dark brown eyes. Up until now, I still can't believe that he's my boyfriend. My freaking boyfriend! Gusto ako ng gwapong lalakeng to, good gracious!

Alam ko maganda ako pero gosh! gusto niya ako, mahal niya ako.

"Hera, Love," I snapped back to reality, hindi ko na notice na kanina ko pa siya tinititigan.

Ang gwapo niya!

"Sorry, what were you saying again?"

"Nothing, baby." nakangisi niyang sabi.

"Eat up, boss. Mas masarap kumain kapag mainit-init pa ang pagkain."

"You will not eat?"

"I already ate before heading here." madyo marami ang inilagay ko para mabusog siya and I know that he loves pasta.

"Ayaw," nguso kong iniwas ang ulo ko nang ilapit niya sa'kin ang punong kutsara. "Busog na'ko Terron, " 

"Come on, love" bumaling na ako sa gilid para iwasan ang kutsarang hawak niya na akma niyang isusubo sa'kin. I'm still busog, and I'm wearing a dress. I don't want to be bloated, baka mapagkamalan pa akong buntis. "Just once, baby."

"Isang beses lang, ah." pakita ko sa hintuturo ko sakanya na siyang kinatango niya while smiling at me.

"Masarap?" tanong niya pagkatapos kong isubo ang nakaabang na kutsara.
"Of course it's masarap, ako nag luto niyan, e." I said with a 'duh' tone

"Hmm...masarap nga." kumento niya matapos niya itong tikman.

"Baka chef tong girlfriend mo." pagmamayabang ko siyang ikinatawa naman ng huli. I even cross my arms infront while while giving him an arrogant grin.

Tawa-tawa ka pa diyan, may halong gayuma yan.

"How's your work anyway? Mukhang bad trip ka, ah."

"Like the usual, paperworks and meetings." he paused. "And I was not in the mood to entertain visitors." he continued eating.

"You're not in the mood, boss? Should I leave now?" natigil siya sa pagkain nang akma akong tatayo.

"N-no!" he immediately held my wrist to stop me. "No? Bakit?" tanong ko sakanya habang may ngisi sa mga labi.

"You're exceptional,"

"And, why is that?" nakanguso kong tanong pabalik.

"C-cause, you're my girlfriend. You're special." aniya. He tugged my wrist softly to make me sit beside him. Agad naman akong lumipat sa free space sa sofang inuupuan niya.

"Special?" He nodded but stopped when I continued speaking. "Special Child?" nakangisi kong tanong. He looks so done.

Binitawan niya ang pakakahawak sa pulso nang matapos ko yung sabihin . Kinuha niya na lang ulit ang kubyertos na iniwan niya kanina at nag simula na ulit kumain.

"God, she really knows how to ruin the moment," he silently whisper but I was able to hear it since kaming dalawa lang ang nandito sa loob.

Hera Peace (Chavez Series #1) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon