Medyadaki şarkıyı kavga sahnesinde dinleyebilirsiniz :3 Beğenirseniz dinleyin diğer kısımlarda da size kalmış :d Mobil olanlar için söylüyorum: The Pretty Reckless - Zombie. İyi okumalar ^^
Adımlarımı hızlandırarak koridordaki topluluğa ilerledim. Topluluğun içine girebilmiştim ama yinede olayı göremiyordum. Şurada meraklı bir ablanız var, çekilin bir zahmet!
As: Ya bi' açılsanıza!
Herkes yol verse de tam önümde duran bir 'ODUN' vardı. Onu kolumla iktirerek yolumu açtım. Buranın havası çoktan beni değiştirmişti bile.
Ortadaki olaya baktığımda kavga vardı. Buraların kavgası da güzel olurdu aslında. Bu ne şimdi böyle? Herkes korkar mı oldu yani? Bunlar mı pskopat? Anırıcam sanırım şimdi.
Zayıf ve çelimsiz çocuğu döven iri yarı, öküzümsü varlığın yakasından tuttum. Onu duvara yapıştırıp suratıma bakmasını sağladım. Bu oydu.. Kolumu kıran.. (Geçen bölüm italik yazılı olan yer arkadişler :d)
As: Beni hatırladın mı, diye sordum. Bana salak salak bakarken bir şeyler fısıldadı: "Evet.."
Hatırlaması iyi sonuçta. En azından bir daha birilerine bulaşmaz yiyeceği dayaktan sonra.
Onun canını acıtıcağımın verdiği keyifle pskopatça sırttım.
Sen şimdi bittin..
Parmaklarımı sıkıca saçına sabitledim. Parmaklarımı zaten çok uzun olmayan saçlarına doladım. Alnının kızardığını ve yaklaşık üç damarının patlayacakmışcasına şiştiğini gördüm. Parmaklarımı daha sıkı dolayıp bir anda kafasını yere doğru iktirdim. Ki bu bir hafta boyunca boyun ağrısı çekiceği anlamına gelirdi.
O hala yerde yatarken yanına bir dizimi yere koyarak eğildim.
As: Ama sen şimdi pes edersen bunun tadı çıkmaz ki.
Sonra olduğum yerden kalktım ve benim yaptığım gibi onun da yerden kalkmasını bekledim. Kalkarsa canı yanıcak, kalmazsa da yanar yani o başka şimdi.
Ayağa kalktı ve bu sefer bana korkunç bakmaya çalıştı. Etki var mı? Yok. Ya bu eskiden daha korkunçtu ya da ben o zaman korkaktım. Bence her ikisi de.
Yumruğunu bana yöneltti. Bana doğru gelen bileğinden sıkıca kavrayıp kolunu ters çevirdim. Canının daha az yanmasını istediği için dizlerinin üstüne çöktü.
Cidden çok şaşırıyorum. O acımasız çocuk şimdi mi böyle olmuştu yoksa sadece güçsüz gördüklerine mi saldırıyordu?
As: İşte gücünün yettiği kişilerin canını yakman ezilmene engel değil.
Kolunu biraz daha sıkı kavradım. Canı çok yanıcak çok. (Wuhuu :D İntikam zamanı :3)
Dizimi kendime çektikten sonra sertçe koluna geçirdim (Ben dedim intikam diye :d) Onun acı yüklü ve izleyenlerin anırma tipinden çığlıkları etrafı doldurmuştu.
Arkama bakmadan odama doğru yürümeye başladım. Bence biraz iyi kurtuldu. Bir dahakine gözlerini midesine sokucam ( Havvanur :ds Hatırladın mı? :d)
Kapımın başındaki iki görevli bana kaşlarını çatarak bakıyorlardı. O olayı madem gördünüz neden müdahale etmediniz? Görevliler onlar, çok (!) cesurlar.
Kapımın kolunu aşağıya büktüm ve kapımı iktirdim. Sinirim bir anda tavan yapmıştı. İntikam alma isteği ve başıma gelen bu tekrar olayı yüzünden bütün sinirimi ondan çıkarmıştım. Ama önüme getirseler yine döverim cidden.
