Erberk

2.Bölüm : Dostluk.

Medya : Egemen.

Elindeki mukavva kağıdından oyulma davetiyemsi ile birlikte koridorun sonuna yürüdü yavaşca.
Gözleri oda numaralarında gezinirken şayet Gediz'i seçmese şuan içinde mevcut bulunacağı odayı görmek için hafifçe tıklattı kapıyı.

Ancak müzik sesi koridora dolarken pek bir imkan yok gibiydi duyulmasına.
Sanırım Gediz ile kalmak iyi bir tercihti zira Erberk eğlenmeyi ne kadar severse sevsin odada sessizlik istemek daha doğru geliyordu ona.
Yani en azından Gediz ile birlikte emekli hayatındaki iki yaşlı ve solgun ruh gibi uyuması daha kolaydı.

Oda arkadaşı olarak Egemen'i seçse muhtemelen vücudunun yüzde sekseni ağrı kesicilerden ibaret olurdu bu denli şiddetli müzik sesiyle birlikte.

Erberk tıklanan kapıdan cevap alamayışı ile umursamazca savurdu kapıyı.
Odadaki beş oğlana yabancılar biçimde bakınıp,bir baş selamı vererek adımladı içeriye.
Kimi çalışma masasına oturmuş,kimi yatağa uzanmış kimi ise yatak kenarına oturmuş halde müzik sesinin şiddetliliği içerisinde gözleri Egemen'i aradı.

Egemen ise banyo kapısından çıkarken yavaşça adımladı Erberk'e.
Başını öne eğip,sevimli bir tebessümle ayak uçlarına bakındı.
Gülerken belirginleşen gamzeleri ve dalgalı saçlarıyla birlikte Erberk'e parlayan gözlerle bir bakış yolladı yavaşça.
"Selam."diye mırıldandı.

"Naber?"dedi Erberk gevşekçe.
"Biraz daha iyi misin?"

"Aslında..."dedi Egemen gamzeli gülüşüyle birlikte.
"Sen gelince bir iyi olasım tuttu."

"Bakayım?"dedi Erberk uzunun alnına yetişmek üzere parmak uçlarında yükselerek.
"Hala ateşin var."

"Uslu çocuk oldum,söz dinledim. Bak bir gram alkol yok kanımda."diye mırıldandı Egemen.
"Ama müzik dinleyebiliriz,film açabiliriz ya da...Bahçeye çıkabiliriz?"

"Yasak değil mi belirli bir saaten sonra.
"Gece birden sonra bina kapanıyor demişlerdi?" diye fısıldadı Erberk heyecanla.

"Evett,öyle. Ama yangın merdiveninde sigara içerken keşfettiğim minik bir boşluk var diyelim."dedi Egemen göz kırpıp. Dolabına adımlayıp gri bir sweati Erberk'e verirken yeniden gamzeleriyle güldü.
"Giyinsen iyi olur,baya soğuk."

"Ama sen hastasın?"dedi Erberk kaş çatıp.
"Soğuk daha beter etmez mi?"

"Birazcık laflamaya ihtiyacım var."dedi Egemen dalgın bakışlarla.
"Teşekkür ederim ilgilendiğin için."

Sorup sormamak konusunda tereddütleri vardı koridorda beraber adımlarken.
Hala uyumayanların sesi dolup taşıyordu.
Kimi  gece makarnası yapıyor,kimi yurt koridorundaki boşlukta bangır bangır sevgilisiyle konuşuyordu hararetle.
Kupon yapmak ya da tavla atmak için odadan odaya yürüyen bir grup gence baş selamı verdi Egemen.

"Gel yanıma."dedi Egemen kalabalık bir grup yanlarından geçerken Erberk'i  kolunun altına alıp.
"Kaybolmanı istemem."

"Kaybolur muyum cidden?"dedi Erberk alayla göz devirip.

"Yeni bulmuşken riske atmaya değmez ama değil mi,ha?" Egemen onu yangın merdivenlerine doğru ilerletirken Erberk ise dudaklarını birbirine bastırdı.

"Burası çok sıkıcı."dedi Erberk bıkkınca.
"F Tipi Cezaevi gibi hatta. Atılmamız için ne yapmak gerekli?"

"Atılmaman için her şeyi yaparım."dedi Egemen sigara ateşleyip Erberk'e uzatırken dumanı hafifçe yüzüne üfleyip sırıttı.
"Cidden sıkıcı bir yer ve oda arkadaşı olmadığımız için Gediz'i kıskanmaktan geri duramıyorum."