Savaş - Levi Ackerman | +18

25. Bölüm

OY SINIRI : 20

" L-levi..." dedim zar zor. İlk defa ona adıyla hitap ediyordum. O da buna şaşırmış olacak ki ağzı aralanmış bana bakıyordu şaşkınca.

" Efendim..." dedi.

" D-daha çok gül o-olur mu ?" dedim.

Artık göz kapaklarım çok zorluyordu kapanmak için. Nefes alış verişlerim sıklaşmıştı. Ve aklıma gelen şeyle zar zor konuştum son nefeslerimle birlikte.

" Ç-çok güzel g-gülüyorsun levi..."

* 2 Gün Sonra *

Gözlerime vuran gün ışığıyla zar zor gözlerimi açmaya çalıştım ama omzumdaki ağrı buna engel oldu ve daha sıkı kapattım gözlerimi.

Derin bir nefes alıp gözlerimi araladığımda karşımda oturup her hareketimi dikkatle inceleyen bir adet Levi ile karşılaştım.

Biraz daha yanıma yaklaştı ve konuştu.

" Dur hareket etme doktor çağırayım."

Reddetmek için ağzımı açtığımda bir eliyle ağzımı kapayıp doktoru çağırdı. Hayvan herif.

O an aklıma gelen şeyle biraz oyun oynasam fena olmazdı aslında...

Doktor içeri girdi ve gülümseyerek bana baktı.

" Merhabalar küçük hanım...uyanmışsın sonunda. İki gündür uyuyordun omzun baya zorlanmış ama şuan gayet iyi sadece dinlenmen ve olabildiğince hareket ettirmemen gerek. Bir sorun var mı ağrın ya da sancın ?"

" Bu beyefendi kim doktor bey ?" dedim levi 'a bakarak.

Biraz yalandan şakadan kim ölmüş ki ?

" Düşmenin etkisiyle hafıza kaybı gibi bir durum sanırım... b-"

" Bu yakışıklı beyefendi de kim ?" dedim sırıtarak tekrardan.

" Sanırım sevgiliniz oluyor geldiğinde sizi getirirken o kadar e-" derken Levi doktorun lafını keserek.

" İşin bittiyse çık artık doktor." dedi sert bir şekilde. Şimdi bi tane çakıcam ağzına tavırlara bak dangalak herif. Aman neyse bende çok yükseldim.

Doktor çıktıktan sonra odada yalnız kaldık dönüp ona baktım.

" Sen kimsin ?" dedim ama alaylı alaylı konuştuğum için bir türlü gülmemi durduramıyordum.

" Yakışıklı beyefendiyim demek ha ?" dedi o da aynı şekilde sırıtarak.

" Neyse dalga geçmeyi bırak odaya çıkalım burası pis daha da hasta olacaksın." dedi ve oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi.

Beni yavaşça kucağına aldığında kollarımı yaralı omzumu oynatmamaya çalışarak boynuna doladım.

Bir odanın önüne geldiğimizde kapıyı açtı ve yatağa doğru yürüyüp beni yavaşça bıraktı.