Tozkoparan Zeynep

Taygu koleji ve tanışma.(part 2)🌟

-Hey dur beni bekle. Zeynep! Of kime diyorum. Zeynep!!

Evden İskenderle birlikte ayrıldık. Ve ben ondan çok irelide yürüyordum. Ne yapayım yetişsin işte bana. Ben böyleyim.

-Zeynep, Allah aşkına dur. Zaten yolu bilmiyorsun. Nasıl gideceksin???

Bunu dediğinde durdum ve ona döndüm.

-Hele şükür. Bir dur. Sabahdan beni yol ortasında bağırtıyorsun. Zeynep sen beni duymuyormusun??

-Duyuyorum.

-O zaman neden durmadın??

-İstemedim.

Sıkıntılı bir nefes verdi.
-Sen beni hastamı etmek istiyorsun?😠

-Bilmem? Etmek istiyor muyum??

-Ya sabır, Ya selamet. Zeynep beni kızdırma!!

-Öylemi? Kızarsan  noolurmuş??

Gelip burnumun dibinde durdu. Yumruğunu sıkıyodu. Bir de çene kası gerilmişdi.

-Dua et kızsın. Yoksa sana haddini bildirirdim!!

-Yaa sahte şekilde gülümsedim. Çok korktum biliyomusun? Sahte şekilde masumlaşdım. Senden korkan senin gibi olsun!

-Kaşınıyorsun...

Omuz silktim.

Tam bu sırada İskender in telefonu çaldı.

-Alo. Efendim Sinan?

-....

-Tamam hemen geliyorum.

Elindeki telefonu cebine koydu. Yüzünde endişeli bir hal vardı. Sinan adlı şahs ona ne demiş ola bilir ki?? Offf bana ne ya? Ne hali varsa görsün!

-Hemen okula gitmemiz gerek . Zaten çok oyalandık.

-Ben mi seni oyaladım? Tek kaşımı kaldırmış ona bakıyordum.

-Evet Zeynep sen beni oyaladın.

-Ne yapayım? Sen de beni takmasaydın. Deyip omuz silktim.

-Olur. İyi fikir. Bir daha seni bu saçma hareketlerini takmam. Önden yürümeye başladı. Neden aklıma gelmediki?

-Çünki akılsızın tekisin! dedim kendi kendime kısık sesimle.

-Gel artık!!

-Tamam...

~~~15 dakika sonra~~~

Yol boyu İskenderle hiç konuşmamışdık. İyi oldu aslında😏. Sesini duymaya tahammülüm yok. Varlığı yetmezmiş gibi bir de sesini duymak... Uff sinir edici!!

Biraz daha gitdiğimizde İskender bir binanın karşısında durdu. Bende ona yetişip yanında durdum. Yetişdim, çünki yol boyunca arkadan ireliledim. Yana yana durucak değildim😒.

-İşte... Geldik. Taygu koleji... Eliyle büyük binanın gösterdi.

Düşüncelerinden sıyrılıp karşımda duran muzazzam binaya baktım. Burası hakikaten de çok güzeldi. Bir anlık kendimi KARDEŞLERİM dizisindeki ATAMAN KOLEJİnde hissettim. En az ATAMAN KOLEJİ kadar güzel ve muhteşemdi.

-Bakıyorum da gözünü alamıyorsun. Sırıtdı.

-Burası gerçektende çok güzel.