Sweet Valley High Jeju

Κεφάλαιο 1

Άλλη μια χρονιά ξεκινάει στην μικρή μας πόλη στο νησί Τζέτζου, όπως κάθε χρόνο αυτή η στιγμή δεν είναι το καλύτερο μου δεν είμαι από τις καλές μαθήτριες που όλη μέρα διαβάζουν και θέλουν να έχουν καλούς βαθμούς, είμαι αρκετά αυθόρμητη και τρελή όπως καταλαβαίνετε μπλέκω συνεχώς! 
Είμαι η Χίεμι μαθήτρια της τρίτης λυκείου στο σχολείο δεν έχω και την καλύτερη φήμη πάντα λέω πως την νέα χρονιά που θα ξεκινήσει θα αλλάξω, πως θα γίνω η σωστή μαθήτρια που θα έπρεπε να είμαι αλλά ποτέ δε τα καταφέρνω μάλλον δεν είναι γραφτό μου να γίνω η καλή μαθήτρια με τους καλούς βαθμούς.. 
Επίσης μου αρέσει να γράφω ποιήματα αλλά δεν το ξέρει σχεδόν κανείς αυτό είναι κάτι που το κρατάω για μένα.

Ήμουν στην αυλή μόλις είχα φθάσει και κοίταζα τα παιδιά γύρω μου η Τζιν η κολλητή μου με περίμενε μόλις με είδε να πλησιάζω έτρεξε και με αγκάλιασε
 
- επιτέλους ήρθες ανυπομονούσα να σε δω 

την αγκάλιασα και γω και όταν την άφησα την κοίταξα με απορία
 
- ανυπομονούσες; γιατί; συνέβη τίποτα; 

- Μα καλά δεν άκουσες; 

- Όχι καλέ τι έγινε; 

- Ο κύριος Παρκ ο ηλικιωμένος μαθηματικός μας...

- Τι πέθανε; 

Η Τζιν άρχισε να γελάει
 
" όχι πως σου ήρθε; βγήκε στην σύνταξη και από φέτος θα έχουμε νέο καθηγητή 

έπιασα το κεφάλι μου 

- ωχ, ξαφνικά με έπιασε πονοκέφαλος νομίζω καλύτερα να πάω σπίτι να ξαπλώσω 

ήμουν έτοιμη να φύγω η Τζιν με σταμάτησε
 
- μη το κάνεις θα το μετανιώσεις οι φήμες λένε πως είναι κουκλί!! Δεν θες να τον δεις; 

" Τον μαθηματικό; Είσαι τρελή; για να τον κοιτάξω πρέπει να είμαι ανώμαλη 

της είπα κάπως πειραγμένη

- καλά, καλά αν τον δεις θα αλλάξεις γνώμη 

μου έκλεισε το μάτι και δεν με άφηνε να φύγω επέμενε να μείνω να τον δω, κάποια στιγμή είδα έναν νεαρό από μακριά αλλά εντάξει δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο
 
- αυτός ήταν; Μπορώ να φύγω τώρα; 

- Πω, πω με ζάλισες με την γκρίνια σου πήγαινε 

με άφησε να φύγω και αφού πήρα κάποια από τα βιβλία που θα είχαμε φέτος στα χέρια μου και τα υπόλοιπα στην τσάντα πήγα σπίτι, δυστυχώς την επόμενη είχαμε μάθημα. 
Το επόμενο πρωί σηκώθηκα με το ζόρι, έβαλα την στολή μου και ξεκίνησα για το σχολείο μόλις έφτασα όλα τα κορίτσια μιλούσαν για τον νέο καθηγητή, πόσο κούκλος είναι, πως ζαλίζονται όταν τις κοιτάει και τέτοια κούνησα το κεφάλι μου 

- άντε πάλι με δαύτον 

ψέλλισα και πήγα στην αίθουσα που μας είπαν πως θα κάνουμε φέτος μάθημα το κουδούνι χτύπησε και η αίθουσα γέμισε μαθητές, τους πιο πολλούς τους γνώριζα πήγα στα πίσω θρανία φυσικά δεν είμαι κάνα φυτό να πάω μπροστά έτσι θα μιλούσα άνετα,  η Τζιν κάθισε δίπλα μου μετά από κάνα λεπτό μπήκε κάποιος έκλεισε την πόρτα και πήγε στην έδρα. 

- Γεια σας παιδιά είμαι ο Τζειμς και από σήμερα θα κάνουμε μαζί μαθηματικά
 
συστήθηκε και χαμογέλασε υπήρχε πολύ ησυχία μου έκανε εντύπωση και κοίταξα γύρω μου όλα τα κορίτσια είχαν πάρει ένα ύφος σαν να τις υπνώτισαν

- τι έπαθαν αυτές; γιατί χάζεψαν; 

Ρώτησα την Τζιν που κρατιόταν με το ζάρι να μη γελάσει
 
- σιωπή εκεί πίσω!! 

Άκουσα μια φωνή να κάνει παρατήρηση και τσιτώθηκα
 
- δεν κάναμε τίποτα! 

- Θα ησυχάσετε επιτέλους δεσποινίς ... 

Άρχισε να ψάχνει το απουσιολόγιο
 
- μη ψάχνετε πρώτη μέρα Χίεμι λέγομαι να βγω τώρα; 

- Σταμάτα να το παίζεις έξυπνη, αν μιλήσεις ξανά θα σε βγάλω με απουσία κατάλαβες; 

Φώναξε και με κοίταξε
 
- μάλιστα
  
είπα σιγανά και άνοιξα το βιβλίο μου η ώρα του μαθήματος είχε σχεδόν περάσει, η Τζιν με ρώτησε κάτι όταν πήγα να της απαντήσω το βλέμμα του καθηγητή έπεσε πάνω μου 

- δεσποινίς Χίεμι νόμιζα το ξεκαθαρίσαμε πως δε θα μιλάτε στο μάθημα μου 

- μα δε μίλησα 

γκρίνιαξα και σκούντησα την Τζιν 

- τον είδες; ακόμα δεν ήρθε με έβαλε στο μάτι δε θα τα πάμε καλά θα το δεις 

κατσούφιασα και υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην κοιτάω καν τους άλλους πριν με δει να μιλάω δεν είχα καμιά όρεξη να πάρω απουσία πρώτη μέρα ή ακόμα χειρότερα να με στείλει στον αντιπαθητικό διευθυντή μας.

Όταν χτύπησε το κουδούνι όλες μαζεύτηκαν μπροστά στο θρανίο μου 

- δεν είναι κούκλος; 

- Ποιος; αυτός; σιγά μωρέ τον κούκλο 

έκανα πως δε με ένοιαζε, η αλήθεια είναι πως ήταν πολύ εμφανίσιμος αλλά είχα θυμώσει που όλη την ώρα μου έκανε παρατήρηση και σεισμός να γινόταν αυτός εμένα θα κατηγορούσε πως το κάνω επίτηδες για να μη κάνει το μάθημα του. 
Τα άλλα κορίτσια με κοίταξαν με γουρλωμένα μάτια
 
- δε πας καλά
 
μου λέγαν και με κοίταζαν λες και ήμουν εξωγήινος που μόλις είχα προσγειωθεί στο σχολείο
 
- πως γίνεται να μην σου αρέσει αυτό το κουκλί; 

- Είπα δε μου αρέσει γιατί επιμένετε; 

Συνέχισα να το παίζω τρελίτσα, δεν είχαν επιλογή ξέραν πως είμαι νευρική και δε θέλαν φασαρίες έφυγαν από το θρανίο και ξεφύσηξα 

- επιτέλους καθαρός αέρας 

η Τζιν με κοίταξε με το γνωστό της ύφος όταν ήθελε να της πω κάποιο μυστικό
 
- έλα οι δυο μας είμαστε αλήθεια δε σου αρέσει; 

- Όχι σου λέω σταμάτα και συ γιατί πρέπει δηλαδή να μου αρέσει; 

Βγήκα στην αυλή και πήγα στο κυλικείο να πάρω κάτι να φάω τον είδα από μακριά
 
- σίγουρα θα ακούσει για μένα και θα με κρίνει από αυτές τις φήμες όπως όλοι 

αναστέναξα και τον κοίταζα κλεφτά
 
- γιατί τον κοιτάζω; τι στο καλό έχω πάθει; αχ, όχι είμαι ανώμαλη 

σκέφτηκα όταν θυμήθηκα τι είχα πει στην τάξη και κοίταξα αλλού, εκείνη τη στιγμή πέρασαν από δίπλα μου δυο κοπέλες που μιλούσαν για τον νέο καθηγητή

- ναι, ναι άκουσα πως τα είχε και με μαθήτρια του, έκανε διάφορα στο παλιό σχολείο και γι' αυτό ήρθε εδώ νομίζω τον έδιωξαν 

ακούγοντας το αυτό άρχισα να γελάω
 
- μάλιστα αυτό θα έχει ενδιαφέρον 


ψιθύρισα ευτυχώς δεν είχαμε πολλές ώρες όταν άκουσα το κουδούνι χαμογέλασα 

- σχολιάσαμε!! 

Η Τζιν με κοίταξε
 
- βαριέμαι να φύγω
 
- θα μείνεις εδώ; θα κάνεις παρέα και στην καθαρίστρια
 
- Χίεμι ... 

Γκρίνιαξε η Τζιν και σηκώθηκε ξεκινήσαμε για τα σπίτια μας είχαμε βγει στον δρόμο και περπατούσαμε
 
- άκουσα πως ο νέος καθηγητής δεν είναι τόσο καλό παιδί, πως έκανε διάφορα στο παλιό  σχολείο του και τον έδιωξαν 

- και από πότε σε νοιάζει; εσύ δεν είπες ότι δε σου αρέσει; 

Με σκούντησε η Τζιν 

- φυσικά και δε μου αρέσει αλλά το άκουσα ωχ, Θεέ μου τι ήθελα να το πω;
Έχω δουλειά τα λέμε αύριο 

προχώρησα τσαντισμένη μπροστά.