Top Midoriya İzuku
x
Bottom Katsuki Bakugou
Midoriya İzuku 16 yaşındayken Olimpiyatlarda atıcılık alanında ülkesini temsil eden başarılı ve örnek gösterilen bir öğrenci iken bir gün gizemli bir katil tarafından ailesinin katledil...
Hakemin "başla" demesi ile 75 saniyelik süremiz başlamış oldu.
Yanımda ki Almanya'dan gelmiş ve 4.lükte olan kişi ateş etti. Yavaş yavaş herkes ateş etmeye devam ediyordu.
Sakince atışıma odaklanmıştım -ne kadar sunucuların sesi rahatımı bozsada- .
Bu son atıştı yani 10. atış. 9. elde düzgün nişan alamamamdan dolayı birinciliği kaybetmiştim.
Birinci ile aramda çok fark yoktu sadece 0.2 puan ile öndeydi.
Her şey şuanki atışımın iyiliğine bağlıydı.
Sunucu: Son 20 saniye kaldı!
Bu söz beni gersede moralimi bozmadım.
Sunucu: WOAH Asimov tam olarak 10.4 puan aldı! Midoriya'nın onu geçmesi için en az 10.7 puan alması lazım!
Koçum arkadan "Midoriya ateş et." diye fısıldadı.
Sunucu: Diğer atıcılar çoktan atışlarını yaptılar. Midoriya hala beklemede. Son 10 saniye kaldı!
*piyuv* Ateş etmiştim. Ateş etmem ile birlikte kulaklarım çınlamaya başlamıştı...
Seyircilerden ses yükselmeye başlamıştı..?
Sunucu: WOOWW 10.9 PUAN İLE MİDORİYA İZUKU BİRİNCİLİĞE OTURUYOR!!
Ellerime kendime doğru çektim " Yes be!" diyerek.
Koşup koçuma sarıldım. O da bana sarıldı.
(...)
Annem ile tartışmıştım. Hızlıca evden çıktım. Neresi olursa artık kafama göre gezinmeye başladım sokaklarda.
Saatin artık geç olduğunu düşünerek evin yolunu tuttum.
---
Eve vardığımda kapı açıktı(?) İçeriye bakındım.
"Anne bu kapı neden açı-"
Derken annemin yerde yatan kanlı bedenini görmem bir oldu...
Gözlerim doluyordu... Yavaştan yere çöktüm. Titreyen ellerimle annemin soğuk olan ellerini tuttum. Ağlamaklı ses tonum ile isyan etmeye başladım.
"Kim yaptı bunu! Neden? Neden..?"
Siren sesleri duyuyordum. Biri olayı görüp ihbar etmiş olmalı diye düşündüm ama olayalar pekte öyle gelişmedi.
(...)
İnanır mısınız bilmem ama şuan hapishanedeyim. 6. ayım diyebilirim. Emin değilim güneş yüzü görmediğim için günleri idrak etmek zor oluyor.
Olayı merak etmişsinizdir diye size kısaca özetleyeceğim.
Polisler geldiğinde kolumdan tutulup sürüklenmeye başlanmıştım. Ne olduğunu anlayamadan beni arabaya soktular. Sordum " Beni sorgulamak için mi götürüyorsunuz? Suçluyu buldunuz mu?" Polisin cevabı "Suçlu sensin duruşmadan sonra büyük ihtimalle mühebbet yersin. Haha paran olmadığı için kolay çıkabileceğini düşünmüyorm." bu oldu. İnanamamıştım. Kendimden çok sevdiğim annemi öldürdüğümü mü söylüyorlardı yani bana? İronik. Biraz zaman geçtikten sonra kendimi savunabileceğim hiç bir şeyin olmadığını farkettim. Çöpün kenarında benim atıcılıkta kullandığım silah bulunmuş. Cidden yaşadıklarıma anlam veremiyorum.. Sanki biri hayatımı zorla yönetiyordu ha..? Şunu söyleyebilirim ki yaşadıklarım hakkında tek bildiğim burdan çıkmak istediğimdi. Evet burdan ne olursa olsun.. Çıkmalıydım.
Polislerin bana söylediği her şeyi reddediyordum... Ben yapmamıştım! Ben değildim.. Suçlu ben değilim...
Polislerden biri gelip ziyaretçim olduğunu söyledi. Yanına gittim. Karşımda ki kişi dayımdı. Bana endişelenmemem gerektiğini suçlunun ben olmadığımı bildiğini ve annemi güneşli bir yere gömdürttüğünden bahsetti. Ah keşke her şey bu kadar kolay olsa dayı. Keşke istediğim anda buradan çıkabilsem..
(...)
Uzun zaman sonra duruşmam vardı. Hakim cezama tam olarak karar verecekti.
Savcı: Gençler arasında popüler olan Midoriya İzuku'nun toplum için de sarsıcı bir suç işlediğine kanaat getirerek şiddetle ölüm cezasına çarptırılmasını istiyorum.
"Ne?"
Ehh diğer bölümden devam edeceğiz artıkk. Burda kesme gereği duydum. Sırtım çok ağrıyor sori :( <3
