Hi guys before I start writing the final book, here is the final chapter of book 3 ☺.
Enjoy Reading...
Help me to earn hehee please READ, RED AND WINE BOOK 1 in GOOD NOVEL ☺
_________________________Nakaratay, dugoan, at amoy gasolinang nakatali sa malaking puno habang paligid na kinaroroonan nila ay nagliliyab sa apoy.
Mistula silang nasa gitna ng impyerno na napapalibotan ng nagbabagang apoy.
Naliligo na silang pareho ng pawis dahil sa init na dala ng hangin. Inu ubo naman si Troy at ang isa niyang anak dahil sa usok, habang si Peter naman at si Ae ay wala pa ring malay.
"Tulong!" naghihikaos na sigaw ni Troy.
"No one is going to help you, Dahil wala ng makakapasok pa dito kita mo naman kinakain na ng apoy ang buong paligid and soon kayo na ang next!" Aniya ng ng babeng nakatayo mula sa lugar kung saan hindi na aabot ng apoy. Mala demonyo naman itong nakatingin sa mag pamilyang nakatali sa puno.
"Walang hiya ka Jaril" sigaw ni Turan ni Troy.
"Mas walang hiya ka na hinayopak ka, You know what sana ikaw nalan ang namatay and not my sister, dahil kung hindi ka nabuhay sa mundong ito edi zana buhay pa siya." Sigaw na turgon ni Jaril at nagtapon ng isang jag ng gasolina malapit kina Troy at nagkalat sa paligid ang tagos ng gasolina hanggang sa makalapit ito sa apoy at nagsimulang magliyab.
Mistulang ahas ng apoy na naglalakad papalapit kina Troy dahil sa patuloy na pag agos ng gasolina.
Na alinpungatan naman si Peter at nagising na puno ng pagtataka. Gulat at takot agad ang namutawi sa kanya.
"T-troy!" naluluhang turan ni Peter habang ang tingin niya ay nasa paligid at sa mga anak niya.
Walang salitang lumabas kay Troy dahil kahit siya ay hindi alam ang gagawin. nakatali sila ng mahigpit sa malaking kahoy.
Naiyak nalng si Peter at napatingin sa dalawang bata na gising na rin ang isa.
"Dada!" ani ni Ae. Umiiyak narin si Au dahil sa takot.
Walang silang nagagawa kung hindi hintayin na may dumating na himala at magligtas sa kanila.
Lumalakas ang apoy at nagliliyab na ang malaking mansiyong nasa gilid lang.
Napasigaw nalamang si Peter ng itinapon ni Jaril ang hawak nitong lighter sa paanan nila, na siyang naging dahilan ng pagliyab at paggalaw ng apoy sa kinaroroonan nila.
Pinaghalong iyak, sakit at galit ang namumutawi kay Peter habang walang pag asang pinagmamasdan ang pamilyang kinakain na ng Apoy.
Habang si Jaril ay mala demonyong nakatingin lang sa kanila.
"Bye bye" Turan ni Jaril at na iwang nasusunog sina Peter.
"WAAAAAAA!" napabalikwas ako ng bangon, puno ng pawis ang bou kong katawan na para bang naligo ako dahil sa tagaktak ang pawis ko, nanginginig namang pinagmasdan ko ang aking mga kamay. Hinihirapan din akong huminga dahil sa takot. Bilis ang tibok ng puso ko at naluluha na rin ako. Napansin ko ang mga nakakabit sa aking katawan at ang anu mang bagay itong nasa ilong ko. Tinanggal ko isa isa bawat tubong sagabal. Tatayo na sana ako ng biglang.
BLAAGGGGG
NAHULOG AKO SA KAMA, hindi ko maigalaw ang mga binti ko,
Bigla akong napalingon sa pintuan at nakaramdam ng pagkatakot at lito dahil aa hindi ko kilala ang taong iyon.
"Si- no K-ka?" ani ko sa garagal at mahinang tono.
"Peter, oh my god!" ani ng babaeng pumasok at lumapit ito sa akin at tinulongan akong maihiga sa kama.
Ilang saglit lang ay nagsidatingan ang ibang tao na ni isa ay wala akong kilala.
"Si-sino k-kayo? at bakit ga-ni to ka-kala-lagay-yan k-ko?" ani ko kahit ng hihina ay pilit ko paring itanong iyon.
Lahat sila na pumasok ay walang imik at nakatingin lang sa akin. Na tela bang kahit sila ay hindi alam ang dapat isagot sa katanungan ko o ayaw lang nila magsalita.
Nakatingin lang ako sa kanila at ni isa ay walang nagsasalita, bagkus ay luha at paghikbi ang namayani sa buong paligid.
"Si-no Ka-yo?"
THE END
BINABASA MO ANG
Red and Wine V3
عاطفيةThere is nothing more painful than a cut almost being healed, only to be reopened again. Don't try to wait out the healing process without a BandAid; ask the question that needs to be asked and find the answer that you needed. After two years, He is...