Erberk

Bölüm 6: Matem

Önemli bir not!

Seçimleri yapmayı unutmayın çünkü çoğunluk bir karar kılmadan öteki bölümü yazmam ya da taslakta bölüm biriktirmem imkansız oluyor.

Aslında iki hafta içinde bitebilecek kadar hızlı ve akıcı bir hikaye olmasına rağmen seçimlerde yorum belirtmeyişiniz yüzünden bölüm gelmesi aksıyor.

Yani hatta benim planım günlük bölüm yazıp hemen finale ilerlemekti yazmaya başlarken. Çünkü bana diğer hikayeler kadar zorluğu olmuyor. Yazımı oldukça pratik.

Diğer hikayeler Erberk gibi 30-50 bölüm arası oluyor ancak onların gelişim aşamaları uzun. Çünkü ince işlenmesi gereken hikayeler,derin ve yoğunlar.
Ama fark ettiyseniz neredeyse iki üç gün içinde binlerce olay yaşadı Erberk.
Ekstrem boyutlu hızlı bir hikaye.

Başlarken 27 Temmuz 2021 idi ve benim kafamda bir ay içinde Ağustosun ortasında finale götürmek vardı.
Ancak 28 Ağustostayız ve yorumlarda seçim belirtmeyenler yüzünden dolmasını bekliyorum ya da bir seçimin öbürüne fark atmasını.

Eylül bitmeden ben Erberk'i bir an önce olması gereken noktada görmek istiyorum.
Dediğim gibi tamamen akışkan ve pratik bir hikaye çünkü.
Her şey çok hızlı.

Bölümü okur okumaz altta interaktif seçiminizi bırakırsanız en geç iki güne yazılabilecek kadar akışkan bir kitap oysa ki :)
Diğerleri kadar ince ve detay işlememe gerek kalmadan bitiyor bir çırpıda yazımı.

Tekrar hatırlatıyorum.
Döngülerde evet çok önemli ama gelecek bölümlerin şekillenmesi için yorum altına fikir belirtmeyi unutmayın !

İyi okumalar kuzuşkolar ❤
Lütfen en az yirmi kotası doldurmaya çalışın seçim yorumunuz için.
Yoksa uzadıkça uzuyor bölüm sıklıkları...

*

Yağmur bastırırken üzerindeki incecik tişörte aldırmadan koşarak ilerliyordu arazide.
"GEDİZ!"diye kükredi koşmaktan dalağı şişen Erberk.

Korkuyordu.
Egemen'in yüzü tanınmayacak hale gelmişti.
Bir basketçi olarak en çok ihtiyacı olan uzuvlarından birini burkarak atlatsa da delik deşik sırtı,elleri ve kollarıyla morluklar içinde kalmıştı.
Yalnızken tenhada bir anda saldırıya uğramıştı kim olduğu bilinmeyen biri tarafından.

Ve o kişi her ne istiyorsa derdi Erberk idi.
Erberk,Gediz'in de Egemen ile benzer bir şeyi yaşamasına tahammül edemezdi.
Üstelik bu sefer koyu ve sisli bir havada,yağmurdan göz gözü görmezken işi çok daha kolay olabilirdi o gizemli sapığın.
Olaylar üzerinden yarım saat bile geçmemişti.
Hala arazide olabilir miydi?

Devasa dikenli çam ağaçları yüzünü sıyırıp geçerken "Gediz!"diye haykırdı Erberk çamurla dolan paçalarına aldırmadan.
"Gediz!"

Telefonuna gelen bir mesajla irkildi Erberk.
Yağmur zerrelerinin dokunmatik ekrana vuruşuyla beraber ekranı çileden çıksa da tişörtüyle kurulayıp titrek elleriyle dikti gözlerini mesaja.

"Gediz,pabucu yarım çık dışarıya oynayalım demeyi denesene :)"

Korkuyla bir küfür savurup şişen dalağını tuttu Erberk.
Esmeri yeniden çalışırsa da hala kapalıydı telefonu.

Bir aklı yukarıdaki Egemen'in içler acısı yaralı halindeydi lakin en azından onun güvenliğini idame ettirebilecek bir sürü öğrenci bekliyordu başında.
Ama Gediz denen başına buyruk esmer her şeyden habersiz arazide ne idüğü belirsiz cinsi bir sapık aramaktaydı.
Sapık olduğundan habersizce.
Yalnızca Egemen'i o halde getirenden öc almaya çabalıyordu.