Şizofren ••MinYeon•• [Tr ver.]

1

  Kapımın yavaşça açılmasıyla oraya doğru dönmüştüm. Içeriye iki tane insan girmişti, yanıma doğru yaklaşırken bağırmaya başladım. "Yaklaşmayın siz kimsiniz? Yaklaşmayın. Sizi tanımıyorum" Ben bağırırken onlar bana yaklaşmaya devam ediyorlardı. En son yanıma kadar gelip kolumu tuttular ve elindeki adını bilmediğim şeyi koluma enjekte ettiler.

  Benim bağırmalarım durunca derin bir nefes alarak konuşmaya başladı içlerinden birisi. Sarımsı beyazımsı uzun saçları ve kahgülleri vardı. Güzel biriydi. "Beni duyuyor musun Minnie?" Yavaşça kafamı salladım. "Bugün arkadaşın gelecek ve seni burdan çıkartacak. Burda daha fazla kalmanın bir anlamı yok. 3 yıldır buradasın ama gelişen hiçbir şey yok" Umutsuzca kafasını salladı. Görüşüm yavaş yavaş bulanıklaşıyordu. En son dayanamayarak gözlerimi kapadım.

   Gözlerimi açtığımda karşımda bir kız vardı. Siyah uzun saçları, beyaz teni, saf bir güzelligi vardı. Bana gülümseyerek bakıyordu ve elimi tutuyordu. "Minnie seni almaya geldim" Yüzüne boş boş bakıyordum sadece. Elimi çektim hafifçe. "Oh ben Shuha, 5 yıldır arkadaşız ya" Gülümseyerek söyledi bunları. Onu hatırlamıştım kendini tanıtınca. Hemen ona sarıldım. O benim dünyadaki her şeyimdi. Onu bile unutuyordum. Keşke nefes almayı da unutsaydım.

  "Kusura bakma Shu biliyorsun" mahcupca kafamı eğdim. Hemen eliyle kafamı kaldırıp "Olur mu öyle  şey. Biliyorum beni unutmadığını hem akıl unutsa bile kalp unutmaz" Usulca gülümsedim. Bu laf bana Miyeon'u hatırlatmıştı. "Hey Minnie, beni dinlesene" Shu'nun sesiyle gerçekliğe döndüm. "Yine daldın gittin. Hadi eşyalarını toplayalım da gidelim. Soojin bizi bekliyor. Çok güzel yemekler yapmıştır." Hemen ayağa kalkıp odada bulunan dolaba doğru ilerledim. 3 yıldır burada olduğum için diğer hastalara göre bir çok eşyam vardı. Shuha'nın getirdiği kutulara eşyalarımı yerleştirmeye başladım. Oda kıyafetlerimi yerleştiriyordu. "Uğraşma o kadar rastgele at gitsin. Eve gidince düzenleriz" Gülerek söylediğim şeye kahkaha attı. "Bir de bana dağınık dersin" Gülerek "Hadi hadi hızlı olalım burdan bir an önce çıkmak istiyorum" dedim.

  O sırada omzunda hissettiğim elle arkamı döndüm. Miyeon gelmişti. "Minnie ben de eşyalarımı toplayayım mı? Bende geleceğim demi?" Bana üzgünce sorduğu soruya güldüm. "Tabii ki  geleceksin. Sen gelmeyeceksen ben hep burada kalırım" Benim sesimi duyan Shuha buruk bir gülümseme ile "Ben çıkış işlemlerini halledeyim" diyerek ayaklanıp odadan çıktı. Miyeon da gözlerini kapıdan çekip bana bakıp gülümsedi. "Tamam o zaman bende hazırlanayım." Diyerek en sonda duran sadece ikimizin görebildiği dolabına gidip eşyalarını nereden çıkardığını bilmediğim kutuya koymaya başladı. Benim bakışlarımı fark etmiş olacak ki gülümseyerek önümü işaret etti. Bende gülerek önümdeki eşyalarımı kendime ait kutuma koymaya başladım. Elimdeki iki üç parçayı da koyarken Shuha içeri girdi. " Bitti mi?" Kafamı salladım. "Benim işim de bitti hadi gidelim o zaman, taksiyi de çağırmıştım zaten." Yerdeki iki küçük kutuyu üst üste koyup ilerlemeye  başladı. Elimle Miyeon'un geçmesi için işaret ettim oda gülümseyerek önümden çıktı.

    Odaya son kez bakma gereksinimi bile duymamıştım çünkü hayatımın en kötü seneleri burada geçmişti. Tam kapıyı kapatıp arkamı dönmüştüm ki ne ara geldiğini bilmediğim doktorumla Shuha'yı konuşurken görmüştüm. Kapıyı kapatıp yanlarına doğru ilerledim. "Teşekkür ederim Yerin Hanım. Ben size bir şey olursa yine söylerim zaten." Adının Yerin olduğunu hatırladığım doktora bakarak gülümsedim ve aniden gidip ona sarıldım. Oda hemen ellerini belime sarıp konuşmuştu. " Minnie  ne zaman olursa beni arayabilirsin. Shuha da telefonum var. Kendi telefonun oluncada benim numaramı kaydeder yazarsın. Yine konuşuruz,dertlesiriz. Kendine dikkat et."
 
   " Kafa saplayıp şu ana kadar yaktıkları için teşekkür ettim. Yerin Hanım 3 yıldır hep benimle ilgilenmişti. Doktordan fazla arkadaş gibiydi benimle. Kendi özel sıkıntılarını bile anlatıyordu. Onu özleyecektim sanırım.

•••••••••••••••••••••••

   Taksiden eşyalarımızı da alıp inmiştik şimdi önümdeki 2 katlı eve bakıyordum. Shuha'yı tanıdığımda kalacak yeri bile yoktu ama şu anda sevgilisiyle mutlu bir şekilde yaşadığı evi bile olması beni duygulandırmıştı. Gözlerimin dolduğunu gören Shuha hemen beni kendine çekip sarıldı. "Seni buraya mutlu ol diye getirdim, sen ise oturmuş ağlıyorsun." Yavaşça benden ayrılıp konuşmuştu. Omzundan ittirerek beni bahçeye doğru ilerletti. Birlikte evin kapısına kadar gelmiştik. Zili çaldı. Biraz bekledikten sonra kapıyı bize gülümseyerek açan çok sevimli bir kız vardı. "Ah hoşgeldin Minnie" deyip kenara çekildi. Ayakkabılarımı çıkartıp açtığı alandan içeriye doğru girdim. Shuha da arkamdan "Eee bana yok mu hoşgeldin" diyerek girmişti. Soojin hafifçe gülüp Shuha'ya sarılmış "Hoşgeldin bebeğim" demişti. Ilişkileri gerçekten çok güzeldi. Shuha'nın arkasından da Miyeon bana gülümseyerek girdi ve benim gibi ikiliye bakmaya başladı.

    En sonunda ayrıldıklarında Soojin önden "Ben sana kalacağın yeri göstereyim Minnie. Ufak bir duş alırsın. Aşağı gelip yemeğimizi yeriz ondan sonra da hep beraber senin eşyalarını yerleştiririz" demişti. Gerçekten beni bu kadar düşünmeleri içimde tarif edemediğim duygulara sebep oluyordu. Teşekkür ederek peşinden ilerledim.
 
  Fazla büyük olmayan ama küçük de sayılamayacak bir banyoydu. Hemen kıyafetlerimi koyup üstümdekileri çıkartıp kirli sepetine attım. Kabinin içine girdiğimde üstümdeki gerginlik bir anda gidivermişti. Sıcak suyu açmak için elimi musluklara uzattım ve sıcak su olanını bulup açtım. Açar açmaz hemen kenara çekilmiştim. Akan suyu elimi uzatarak kontrol ettikten sonra ılık ve sıcak arası ayarlayıp altına girdim. 3 yıldır ilk kez sıcak su ile yeniden duş alıyordum. Hastanede kış da olsa hep soğuk su ile yıkanmak zorundaydık.

     Işimi bitirince saç havlusunu alıp saçıma doladım ve  kıyafetlerimi giymeye başladım. Giydikten sonra kafamda havluyla çıkıp salona doğru ilerlemeye  başladım. Beni görünce Shuha eliyle mutfağı işaret ederek beni ilerletti. Yemekleri gördüğümde kısa bir an donup kalmış ve gözlerim dolmuştu. Hastanede asla böyle şeyler olmazdı. Ben gerçekten bunları hak etmek için ne yapmıştım?

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°•

17 Ağustos - 8 Eylül 20.41