23 Haziran
Havalar ısınmaya başlamıştı. Yaz tatiliydi. Shoyo ve Tadashi o gün voleybol antrenmanı yapmak için parkta buluşmaya karar vermişlerdi
"Özür dilerim Hinata, geciktim. Tsukki'yi teklif ettim ama gelmek istemedi. Bende biraz israr ettim ama yine de gelmedi. Yine özür dilerim!"
Shoyo gülümsedi. "Sorun değil, Yamaguchi! Bunun için özür dileme."
Tadashi "Peki." dedi. "Gel, voleybol filesine gidelim."
Bir süre antrenman yaptılar. Yaklaşık yarım saat sonra biraz ara verdiler. "Sıcakta oynanan voleybol ayrı güzel oluyor!" Dedi Shoyo. Tadashi kafasiyla onayladi. Biraz sohbet edip dinlendiler. Yaklasik 10 dakika sonra antrenmanlarina devam ettiler.
Parktaki bir çok kişi onları izliyordu. Aralarından birkaçı bahse giriyordu. Shoyo gaza gelmişti. Tadashi her seferinde "Hinata yavaş at!! Çok sert atıyorsun!" Diye uyarmasina ve her seferinde "Tamam!" Demesine rağmen yine de bildigini okuyordu.
En sonunda topa öyle sert vurdu ki, top Tadashi'nin birkaç metre ötesindeki olacaklardan habersiz yürüyüş yapan çocuğun kafasina sert bir şekilde çarptı.
Shoyo hemen düşen çocuğun yanına koştu. Tadashi de arkasından geldi.
"İYİ MİSİNİZ? ÇOK ÖZÜR DİLERİM!!" Diye bağrınıyordu Shoyo.
Çocuk kafasını tutarak "Sence iyi mi görünüyorum dangalak! Yüzüme top geldi be!"
diye tersledi.
Çocuğun burnundan kan geliyordu. Tadashi kana dayanamadığı için uzaklaştı. Yoksa bayilacaktı.
Shoyo "Hemen bir hastaneye gitmemiz gerek!" diye çırpınıyordu.
Çocuk "Alt tarafı bir top. Abarttin ha." Dedi.
Shoyo "Ama burnunuzdan kan geliyor!" Diye bagirdi.
Çocuk dokundu. Gercekten kan geliyordu. Tam kalkacaktı ki, dengesini kaybedip geri düştü. Shoyo belinden kavrayıp kalkmasina ve yürumesine yardimci oldu. "Yakinda bir hastane var."
Hastane yakindi o yuzden cabucak vardilar.
Tadashi "Tsukki beni cağırıyor da, gitmem gerek. Çok üzgünüm. Bir sey olursa ararsın tamam mi?" dedi ve uzaklastı.
Shoyo arkasindan "Tamamdir!" dedi.
Simdi ikisi kalmisti. Hemen hemsirenin yanina gidip cocugu bir odaya aldirdi Shoyo.
Doktor cocugu kontrol ederken Shoyo kenarda bekledi.
Doktor "Burnu kirilmamis ama hasar gormus. Bugun burada kalsin yarin duruma gore taburcu ederiz. Gecmis olsun." Dedi ve odadan cikip onlari yalniz birakti.
Shoyo cocugun yuzunu inceledi. Tatli gelmisti.
Cocuk "ne bakiyon be dangalak" diye terslendi.
Shoyo ozur diledi. Rahatsiz edici sessizligi Shoyo boldu. "Sey, adiniz neydi?"
Cocuk "Tobio Kageyama. Senin?" Diye cevap verdi.
"Shoyo Hinata. Tanistigima memnun oldum." Dedi ve gulumsedi.
Tobio "Sen gitmeyecek misin?" Diye sordu. Rahatsiz oldugundan degil ama onu burada bos tutmak istemiyordu.
"Hayir gitmeyecegim. Sizi bu duruma ben dusurdum sonucta. Siz taburcu olana kadar refakatciniz olacagim." Diye cevapladi Shoyo. "Aciktiniz mi? Kafeteryadan bir seyler alayim."
"Aslinda olur." Dedi Tobio ve ekledi, "Sizli bizli konusmasak?"
Shoyo gulumsedi. "Peki. Ben sana kafeteryadan bir seyler alayim."
