Love should not be delayed ( short ff )
Chapter 1
"තමුසෙට තාම ඕක කරගන්න බැරි උනාද..මොන ගෑනියෙක් ද මන්දා.. තමුසෙව marry කරාට වඩා හොදයි වැඩ කරන්න ගෑනියෙක්ව ගෙනාවනම්.."
ජන්කුක් එහෙම කියලා එලියට බහිනකොට මිකේලා බලන් හිටියේ සුපුරුදු වෙච්ච කදුලූ පිරිච්ච මූනෙන්..ඒක එයාට සුපුරුදු වුනේ අද ඊයෙක නෙවේ..දැන් මාස අටක විතර ඉදම්..
Back to Michaela's past..........................
චොයි මිකේලා.අනාත නිවාසෙක වයස අවුරුදු 8 ක් වෙනකම් එයා අරන් ආවේ ඇත්තටම හරි කටුක ජීවිත කතාවක්..අනාත නිවාසයක් වුනත් ඒක එතන හිටපු ලමයින්ව තවත් අනාත කරවලා යවන තැනක් කියන්න මිකේලා දැනන් හිටියා..ඒකට හේතුව උනේ එතන හිටිය ගොඩක් ලමයින් ට වෙච්ච හින්සන..ලමයින්ගෙන් වැඩ ගත්තා..ඒක අනාත නිවාසයක් උනේ නමට විතරයි..කන්න බොන්න ලැබුනත් එතන හිටිය අමුනුස්සයො එක්ක ගෙව්ව ජීවිතේ හරි දුක්බරයි..ඒ නිසා පුන්චි කාලෙම එයාට ජීවිතේ අමාරුකම් තේරිලා තිබ්බා..
ඒත් එයාගේ 8 වෙනි උපන්දිනේ දවසේ එයාට වාසනාව ලැබෙනවා ඒ අපායෙන් එලියට එන්න..එදා එහෙට හදිස්සියෙම එනවා පුන්චි පව්ලක්.ලමයින්ගෙන් ඇහුනු ආරන්චි එක්ක මිකේලත් දැනගත්තා එයාල ඇවිත් ඉන්නේ ලමයෙක් බාරගන්න කියලා..
මිකේලා ගේ පුන්චි හිතට ආවේ අනේ ඒ ලමයා කොච්චර වාසනාවන්ත වෙයිද කියලා හැගීමක්..තනිවුනු මිකේලා තනියම කල්පනා කරා..එයා කල්පනා කරේ ගාර්ඩ්න් එකේ ඉදලා වීදුරුව හරහා අපේ අනාත නිවාසේ ලොකු සර් එක්ක කතා කර කර හිටපු අර මහතුරු දිහා බලාගෙන..එහෙමම ආපහු හැරිලා එයා අහස දිහා බලන් ටික වෙලාවක් හිටියා..ඇතුලට යනවා කියලා හිතලා ආපහු හැරෙද්දි චූටි මිකෙලා ගෙ ඔලුව වැදුනේ කාගෙද ඇගක..එයා ඔලුවත් අල්ලන් උඩ බලද්දි දැක්කේ ටිකක් බෝල මූනක් තිබ්බ මූනත් පූස් තඩියෙක්ගෙ වගේ තියන ටිකක් එයාට වඩා අවුරුදු කීපයක් වැඩිමල් පෙනුමක් තිබ්බ පිරිමි ලමයෙක්..
මිකේල ඔලුවත් අල්ලන් එයා දිහා බලන් ඉදලා ඔලුව පාත් කරේ සමාවෙන්න කියන ගමන් මයි.
" ඕහ්..මියානේ..
තාමත් පොඩි කොල්ලා මිකේලා දිහා බලන් ඉන්නවා..
YOU ARE READING
Love should not be delayed ( short ff ) #COMPLETED
Fanfictionආදරය කරන්න..ඔයාට ආදරේ කරන හැමකෙනාටම..වටිනාකමක් දෙන්න ජීවිතවලට..ඔයා තාමත් ප්රමාදයි නම් යන්න දැන්මම..තමන් ආදරේ කරන අපි ගාව ඉන්න හැමකෙනෙක්ටම කියන්න..මන් ඔයාට ආදරෙයි කියලා..මොකද කාටහරි ආදරෙයි කියලා කියන්න ප්රමාද වෙන එකම පසුතැවිල්ලක් වෙන්න පුලුවන් කවදා...