Bedenimde hissettiğim dişlerle gözlerimi açtım ve Umut'a baktım. "Anneciğim, baban nerede?" Umut heyecanla gülerken bir şeyler anlatmaya başlamıştı. Kalkıp Barış'a bakınırken onu görünce rahat bir nefes aldım ve hemen yanına gittim. "Sorun neymiş anladın mı?" "Ah güzel bir melodi mi duydum? Ah ah bu ne güzel bir çiçek, bu ne güzel bir koku..." "Yaa Barış." Yanaklarım kızarırken Barış Umut'u kucağına almıştı. Umut da babasına şiddet uygulamaya devam etmişti yeniden. Barış'ın yanağını ısırıp saçlarını çekerken Barış bana bakmıştı. "Motor kısmında bir sorun var galiba... Hiç kurcalayıp riske atmadım. Bir tamirciyi aradım."
"Ama telefon çekmiyordu ki?" "Birisiyle konuşacaksan şu ağacın biraz ilerisinde çekiyordu." "Kiminle konuşacağım sanki... Su var mı?" Barış arabadan su alıp getirdiğinde hızlıca içtim ve karnımı okşadım. "Miniklerim benim." Umut ise hâlâ babasına işkence ediyordu. "Oğlum ben babanım ya hani..?" "Baba... Baba..." Unur heyecanla babasına vururken onu kucağıma almak istediğimde babasına sıkıca sarılmıştı. "Ne huysuz bir çocuk oldun sen Umut. Aynı baban gibi..." İkisi de bana bakarken Umut babasının yanağını okşamıştı. "Baba..." Barış'ı öpücüklere boğarken yüzümü ekşitip Barış'a baktım.
"Ben de öpmek istiyorum Umut rahat bırak babanı." Umut şaşkınca ban bakarken Barış'ın çenesine uzun bir öpücük kondurdum ve gözlerine baktım. Barış da alnıma uzun bir öpücük kondurduğunda Umut gülümseyip alkışlamıştı. Bizi hayran hayran izlerken gülümsedim. Barış yanağıma uzun bir öpücük kondurduğunda ben de güldüm. Umut da diğer yanağıma uzun bir öpücük kondurmuştu. "Ee bekleyecek miyiz? Ben acıktım." Korna sesiyle yandaki arabaya bakarken gerilmiştim. "Beklettim mi?" Cemal'e bakıp gergince Barış'a baktım. Onu neden çağırmıştı ki? "Nisa?"
"Ben ne alaka?" Cemal'e bakarken derin bir nefes aldım ve karnımı sıkıca sardım. "E sen çağırdın beni." "Ben? Ben çağırdım öyle mi?! Barış ben çağırmadım yalan söylüyor." "Şşş sakin ol gerilmek, stres yok. Doktor daha yeni söyledi bunları güzelim." Barış bana bakarken gülümsedim. "Nisa konusunda seninle daha önce de konuşmuştuk değil mi Barış? Sen hâlâ onu tanımamışsın. Tamam şimdi çocuklar, hamilelik falan geçiyor. Ama gerçek yüzünü anladığında her şey için çok geç olmuş olacak... Üzülüyorum sana kardeşim. Bugüne kadar hep ikinci kişiyim diye üzülürdüm ama ilk kez kaybettiğim için mutluyum."
"Ne demeye ya da yapmaya çalışıyorsun inan bilmiyorum ama gram umurumda değil Cemal. Hadi düş artık yakamızdan." Ben arabaya binecekken Cemal'in sesiyle Barış gergince bir nefes almıştı. "İlgi diyorum... Nisa'nın nasıl ilgi meraklısı olduğunu iyi bilirim. Şarkıyı da bu yüzden onun adına çıkardım. İlgi görmek hoşuna gitsin diye." "Ama sana kötü bir haberim var Cemal, hoşuma falan gitmedi..." Cemal Umut'a bakıp gülümsediğinde gergince Barış'a ve oğluma baktım. "Duydun işte zorlamadan arabana bin ve git artık." "Barış... Çok safsın ve aşk gözünü kör etmiş."
Umut babasına sığınırken Barış da gergince bana bakmıştı. "Yorulduysan arabada oturabilirsin... Ya da beraber oturalım." "Biraz ayakta durup dolaşmak daha iyi... Daha iyi de, sen ne demek istiyorsun Cemal ben anlamadım? Benim eşim bana aşık diye saf mı oldu?" "Barış yoğun bakımdayken birden çocuk çıktı ortaya diyorum. Barış ben senin yerinde olsam bu kadar kolay..." Öfkeyle sert bir tokat attım ona. "Sen böyle iğrenç düşünceli bir adam olduğun için asla onun yerinde olamazdın zaten! İğrençsin!" "Nisa... Tamam aşkım... Gel lütfen..." Cemal yanağını tutup gülerken ben de gergince arabaya oturdum.
Umut babasına sıkıca sarılıp onu öperken bana gelince gülümsemişti. "Anne..." "Annem... Korkma sakın tamam mı?" Umut'un başını omzuma yasladım. Karnımı okşarken ağlamaya başladım sessizce. Umut bana sımsıkı sarılıp saçlarımla oynarken Barış da gözyaşlarımı kurulayıp karnıma uzun öpücükler kondurmuştu. "Bu kez emin miyiz bari? Babası konusunda yani..." Barış öfkeyle ayağa kalkarken Umut'un başını göğsüme yaslayıp ağlamaya başladım. "Benim eşimle ilgili aptalca şeyler söylemeye devam edersen seni gebertirim burada!" Yüzüne sağlam bir yumruk attığında çok korkuyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALACAKARANLIĞIM
ФанфикNisbar kurgusudur 🌼 Alacakaranlığım varla yok arası... Biz ne bütün olabilmiştik, ne de karşı koyabilmiştik birbirimize... Ben ise her geçen gün farketmeden onun olmuşum...