MewGulf ~ Omegaverse

Üç

Gulf gecenin soğuk sessizliğinde hava sıcaklığından dolayı terliyordu. Açıkçası Gulf geleceğin belirsizliğinden dolayı üşüdüğünü zannediyordu, belki de yalnızlıktan üşüyordu ya da elinden tutacak hiçbir kimsenin olmayışının ağır sessizliğinden dolayı! Hava sıcaktı ancak Gulf'ın kalbi olabildiğince soğuktu.

Bavulun sapını çekiştirmeyi bıraktı. Kalacak bir yeri dahi yokken neden arkasından yük taşıyordu ki? Gür bir nehir kenarında, nehrin üzerinde bulunan köprünün başında dikilmiş bekliyordu genç adam. Önünde bulunan eskimiş boyalı demirlere sıkıca tutundu. Tam şu anda içindeki her şeyi haykırmak, olabildiğince dünyaya var olduğunu kanıtlamak istiyordu. Sesi duyulsun ve kendisine yapılan bu haksızlığa son verilsin istiyordu.

Parmak boğumları beyazlaşırken sessizce ellerini boyası soyulmuş demirden çekti. Güldü kendine seslice. Öyle deli gibi falan güldü ta ki ağlamaya başlayana kadar. Her ne kadar çok dik durmaya çalışsa da bir günde yaşadığı tüm olumsuzlukların üstesinden gelecek kadar sağlam değildi. Parmak uçlarına kadar titremeye de başlamıştı. Galiba soğuk gerçekten de etkiliydi. Kalbindeki soğuk bütün vücudunu titretecek kadar etkiliydi. Oysa hava demiri eritecek kadar sıcaktı o anda.

Bavulunun eskimiş sapını tekrar kavradığında köprüyü aşmak için ayaklarını ağırca hareket ettirdi. Tüm gün ayakta olmanın verdiği yorgunluk kendisini ayakta uyutacak gibiydi ve Gulf yapabileceği büyük hatalardan biri olabilecek bu şeyi yapmayacaktı. Yani yapmamalıydı. Uzun yolu kısa adımlarla bitirmeye çalışmaktan başka çaresi yoktu şu durumunda.

.

.

Genç alfa bir cadı bulamamanın verdiği utançla saraya döndüğünde kendi alfasına görünmemek adına olabildiğince sessiz ve gölgeli yollardan odasına ulaşmaya çalışıyordu. Belki bu gün başarısız olmuştu ancak yarın hala bir umut taşıyordu kucağında. Bu küçük tatminle odasına girdiğinde yatağının üzerinde bulunan altın işlemelerle süslenmiş kuş tüyü kalem kendini hemen fark ettirmişti. Ne olduğuna dair bir fikir yürütemeyerek kalemi eline aldı. Alfa koymuş olabilir miydi bu kalemi? Ya da bugün gün ortasında duyduğu ses kendisinin bir hayal ürünü değil de bir hakikat olarak bu kalemde vücut bulmuştu. İkinci seçeneğin olması için her şeyini verebileceğini düşündü kısa bir an ve sonrasında ise o sesin tüm bu göz alıcı varsıllığa değip değmeyeceğinden şüphe duydu. Belki de gökyüzü perileri tarafından kandırılıyordu ve o ses tüm hayatını alt üst etmek için kendisine ulaştırılmıştı.

Gökyüzü perileri; savaş zamanlarında ve bir kurt adamın kötü talihi aksedeceği zaman meydana gelen güzel sesli ve güzel görünüşlü dişi varlıklardı. Kendileri her ne kadar güzel olsalar da meydana geldikleri zaman asla güzel şeyler olmazdı ve neredeyse tüm kurt adamlar onların karşılarına çıkmasından ölesiye korkarlardı ve Bright bu ihtimalin varlığıyla kısaca titredi. Duyduğu o sesin neye ait olduğunu öğrenmesi uzun sürmeyecekti ve bunun için birazcık cesur ve sabırlı olması gerekiyordu ki bu iki özellik Bright gibi genç ve zeki bir alfada oldukça kati bir suretle vardı.

Genç alfa kalemi giysi dolabında tuttuğu ve kimsenin haberdar olmadığına emin olduğu küçük ahşap kutunun içine koydu. bu kutular dünyalarında sadece on tane bulunan ve yine sadece her on yılda bir dünyaya gelen ustalar tarafından imar ediliyor ayrıca tasarımının harikalığının yanı sıra sahibinin dokunuşu olmadan da açılmıyordu. Eğer kutunun sahibi uzun süre kutuya dokunmazsa kutu onu hatırlamakta zorluk çekiyor ve sahibin dokunuşuna hemen tepki vermiyordu. Bright için bu geçerli değildi çünkü neredeyse her ay en az bir kez dokunmak zorunda kalıyordu. kalemin güvende olduğu bilinciyle genç alfa kendini odasında bulunan eski tarz banyoya attı. yeterince kirlenmişti ve yorulmuştu.

.

.

Gulf'ın vücudu artık daha fazla ayakta kalamayacağına dair sinyaller verirken vücudun sahibi onu daha fazla zorlayarak yürümeye devam etmeye zorluyordu. Vücut ve ruh arasındaki bu savaş ruhun yenilip, bedenin yol ortasına düşmesiyle sonuçlandı. Yoldan vızır vızır arabalar geçerken kimse durup yolun ortasında yatan bedene yaklaşmıyordu. Onun madde bağımlısı bir ayyaş olduğu kanısına vardıklarından ona bulaşmak dahi kalplerine korku salıyordu ve öylece gelip geçerken gözlerini bir iki saniyeliğine üzerinde tutuyor sonra yollarına devam ediyorlardı.

Son hızla Gulf'ın üzerine gelen araba ani fren yaptığında yola lastiklerin izi çıkmıştı. Lastiğin iğrenç yanık kokusu insanları rahatsız ederken bazıları bu aracın duramayıp yerde yatan genci ezip geçmesini istiyordu. Dünya üzerinden bir ayyaş eksilecekti nasıl olsa ve bunun ne şekilde gerçekleştiği onları pek ilgilendirmiyordu.

Araç sahibi kapıyı hızlı hareketlerle açarak aşağıya indi ve ezip ezmediğini bilmediği adama koştu. Yerde yatan beden görüş acısına girdiğinde etrafta kan olup olmadığını kontrol etti. Kan yoktu o zaman ezmemişti. Peki bu aptal yolun ortasında ne bok yiyordu da insanları katil olmaya zorluyordu!

Yavaşça yere eğilip baygın bedeni kucağına alıp arabaya yerleştirdi. Uzun vücuduna rağmen oldukça hafifi kucağındaki beden. Yol kenarında duran ve oldukça eski görünen bavulu da arabanın bagajına attığında iki saattir kendisine korna çalan araçlara orta parmak çekerek aracına bindi ve yoluna kaldığı yerden devam etti. Dikiz aynasından arkayı kontrol ettiği adamın olağandışı güzelliği onu şaşırtmıştı. O bu evrene ait olamayacak kadar güzeldi ve hislerine guvenmeliydi ki o zaten bu evrenden değildi. Gerçi kendisi de burada sadece görev icabı bulunuyordu ya. Yoksa bu aptal insanlara katlanmak bir kenara dursun hepsini tek tek öldürürdü burada bulunduğu her saniye.

Ruhsuz yüzünde ince bir gülümseme oluştu. Bu çocuk kimdi bilmiyordu ancak hisleri onun diğer evrenlerden birinde çok değerli olduğunu söylüyordu. Elindeki hazineye iyi bakmalıydı.
.
.

Yeni bölüm ne zaman gelir bilmiyorum ancak hala devam etmek istiyorum bu fice 🥺 ve umarım hala okumak isteyen çıkar 🤞💜💜 Vee son olarak medyanın haşmeti 🤤🤤🤤😳