Brother { Bakudeku }

1

"Izuku uyan"

"Tamam annee"

...

"Oğlum hadi okula geç kalacaksın"

"Anne o geldi mi"

"Kapıda bekliyorr"

"Evet geldim, sen hala uyuyor musun yoksa??"

"Hayır yaa, geliyorum"

Kalkıp ellerimi, yüzümü yıkadım daha sonra dişlerimi fırçaladım ve üstümü giyindim hızlıca çantamı da toparlayıp evden çıktım.

Liza ve ben çocukluktan beri yakın arkadaşız, aynı mahalle, aynı okul ve tanışan ailelerimiz olunca insan ister istemez birbirini görmeye alışıyor. Takılıyo olmamızın tek sebebi de bu değil tabiki. O gerçekten çok sadık ve aynı zamanda güvenilir bir arkadaş. Her zaman öyleydi. Benim bir kardeşim yok fakat liza'nın bir abisi var. Aramızda sadece 2 yaş olmasına rağmen çok garip bir çocuk. Beraber büyüdük, hatta küçükken bizle takılırdı. Annem beni çok sevdiğinden bahsederdi. Eski zamanlar tabii ben pek bir şey hatırlamıyorum maalesef.. aslında yakın olmayı isterdim. Çünkü ne kadar soğuk olsa da kötü biri olmadığını ve beni gerçekten tanıdığını biliyorum. Bende onu tanıyorum aslında. O okulda çok popüler, biraz agresif bir tip ama kızlar bunu seviyor sanırım. Okulda karşılaştığımızda hep selam verir.

Lizayla servisten indik, yolda klasik havadan sudan konuşmamızı yaptık. Notları, dersleri ve öğretmenleri konuştuk. Ben sayısal bölümündeyim, o ise dil bölümünde yani çok ortak hocamız yok fakat uzun zamandır o okulda olduğumuzdan çoğu kişiyi tanıyoruz.

Okula vardığımızda zil çoktan çalmış olduğundan o kendi binasına giderken ona el salladım ve kendi binama girdim. Okulun kapısını açarken birinin daha kola asıldığını fark ettim yol vermek için kenara çekildim. Bu oydu..

"Kacchan?"

"Günaydın deku"

"G-Günaydın.."

"İyi dersler"

"Sanada.."

Diyeceksiniz ki "bu isimler de ne?"

Biz küçükken yani daha 5 - 7 yaşlarındayken birbirimize böyle seslenirdik. Alışkanlık oldu artık.
Sabahın körü ve okulda gördüğüm ilk şey kacchan.. bu gün güzel geçecek sanırım.

Nedenini bilmiyorum ama o etraftayken hep garip hissediyorum. Bana baktığını gördüğümde ateşim yükseliyor. Benimle konuştuğunda ne diyeceğimi şaşırıyorum, elim ayağıma dolanıyor.. anlayamıyorum.

Kacchanla aynı fakültedeyiz. O son sınıf ve dönem başındayız. Bu seneden sonra üniversiteyi kazanıp gidecek olması beni çok üzüyor. Belki çok muhabbetimiz yok ama ne bileyim, onun etrafta olmaycak olması beni huzursuz ediyor.

////////

Okulun öğle tenefüsü çalıyor ve buluşma noktamız olan yemekhanedeki en köşe masada liza ile buluşuyoruz..

////////

"Selam, sizle oturabilir miyiz?"

"Git kendine başka oyuncak bul abbey"

"Beni yanlış anladın tatlım, sadece uslu uslu yemeğimi yiyeceğim."

"Derdinin ne olduğunu ikimiz de biliyoruz. Bu asla olmayacak."

"Hadi ama sadece bir randevu, sonrasında abin tekrar senin olabilir."

"Ah Tanrım! hayır dedim. Hem zaten abimin sana bakacağını düşündüren ne ki?"