დილით
ჯიმინი დილას ადრე იღვიძებს. გვერძე ტრიალდება და იუნგის ხედავს. ჯიმინი იუნგის აკვირდება და დეტალებში იკვლევს მის სახეს. ცოტახანში იუნგიც იშმუშნება და თვალებს ახელს
-რატომ მიყურებ?
-რადგან ლამაზი ხარ
-როგორ შეიძლება ამ დროს ადამიანი ლამაზი იყოს
-იმის თქმა გინდა რომ მე მახინჯი ვარ ახლა?
-არა შენ გამონაკლისი ხარ და საერთოდ ახლა ამაზე რატომ ვსაუბრობთ როცა შეგვიძლია დავიძინოთ
-შენ სულ გძინავს, ძილის გარდა არაფერი გაინტერესებს
-კარგი რა ეგრეც არ არის. ძილზე მეტად შენ მიყვარხარ
ჯიმინს ეღიმება
-ძილზე მეტად გიყვარვარ?
-კი
-კარგად მქონია მაშინ საქმე
იუნგი ამდენი ლაპარაკისგან გამოფხიზლდა
-ანუ არ დამაძინებ ხო?
-არა
-რატო?
-რადგან მალე ადგომა მოგვიწევს და ერთმანეთთნ ახლოს ყოფნას ვერ შევძლებთ
ჯიმინმა აკოცა მაგრამ იუნგიმ მოიშორა
-რას ნიშნავს ვერ შევძლებთ?
-ჰიონები რამეს იეჭვებენ ჩვენ კი ფრთხილად უნდა ვიყოთ, ისე ახლოს ვერ ვიქნებით როგორც კურორტზე
-ჯერ ხო
ჯიმინი კითხვის ნიშნის სახით უყურებდა
-ჯიმინ ნუ მიყურებ ეგრე თორემ სახეს მოგაჭამ
-მომაჭამე
იუნგის ეცინება. ჯიმინს ზემოდან ექცევა და კოცნის
-ხოდა მოგაჭამ
იუნგი ჯიმინს სახეზე ყოველ წერტილში კოცნიდა, ჯიმინი კი იცინოდა. იუნგი მოშორდა
-ძალიან საყვარელი ხარ
ჯიმინი კომპლიმენტზე წითლდება
