@ ចំពោះរឿងនេះនឹងមានពាក្យមិនគួរសម មិនពិរោះ
តែសរសេរតាមសាច់រឿងប៉ុណ្ណោះ
" ហេ៎៎….ឈប់….អាចង្រៃ….ឈប់…."
ក្មេងទំនើងមួយក្រុមបានដេញវៃកក្មេងប្រុសម្នាក់ដែលពាក់សម្លៀកបំពាក់ឯកសណ្ឋានសាលាតែមួយ
" ហ៊ានណាស់ដែលដេញវៃកូនក្រុមរបស់យើង" ជេកដែលចេញមកការពារកូនចៅដោយមានដំបូងក្នុងដៃ
" មកពីកូនចៅឯងវាឈ្លើយ…"
" យើងថាឯងទេដែលឈ្លើយ បើមិនចង់ពិការ
ជើងទេ កុំមកប៉ះកូនក្រុមយើងទៀត " ជេក
" យើងថាឯងទេបើមិនចង់បាក់ជើង កុំមកសម្ដីខ្លាំងដាក់កូនចៅយើងទៀត " ស៊ុងហ៊ុនជ្រែកកូនចៅមកឈរនៅខាងមុខទាល់មុខជេក
" ហែងស្មានតែអញ ខ្លាចហែងមែនទេ...កុំសង្ឃឹម " ជេក
" បើខ្លាំងចូលមកអាមុខញី…." ស៊ុងហ៊ុនពួកគេមើលមុខដូចចង់សុីសាច់ហុតឈាមគ្នា
ឌឹប….ឌឹប….ការវៃតមរវាងក្រុមទាំងពីរក៏បានកើត
ឡើង វាមិនមែនជាលើកទីមួយទេដែលក្រុមទាំងពីរបានវៃគ្នា មេក្រុមរវាងក្រុមទាំងពីររៀនថ្នាក់ជាមួយគ្នាតែមិនដែលត្រូវគ្នាឡើយ
" ឈប់…..ពួកអាសិស្សចង្រៃ…." លោកគ្រូពីរបីនាក់ចូលមកហាម
" អ្នកណាហ៊ានរត់ អ្នកនឹងយើងបញ្ឈប់ពីសាលា " លោកគ្រូ
ជេកនឹងស៊ុងហ៊ុនដែលចង់រត់គេចក៏ឈប់មួយ
កន្លែង ឆ្នាំនេះគេទី 12ហើយមិនអាចត្រូវគ្រូបញ្ឈប់ទេ
" ហ៊ុន ជេកទៅទីចាត់ការ…." ពួកគេទាំងពីរដែលវៃគ្នាឡើងជាំពេញមុខ មើលមុខគ្នាដោយការខឹងសម្បារមិនឈប់
ទីចាត់ការ
" លោកគ្រូធ្លាប់និយាយប្រាប់ពួកឯងជាច្រើនដង
ហើយថាអោយឈប់វៃគ្នា ពួកឯងដល់ឆ្នាំប្រលងហើយ គិតតែរឿងវៃគ្នា ធ្វើអោយមានរឿងមិនចេះឈប់ " លោកនាយក
" មកពីវា ….." ជេក
" មកពីឯងទៅវិញទេ…" ស៊ុងហ៊ុន
" បាន….បានហើយយើងមិនមែនអោយឯងមកប្រកែកគ្នាមុខយើងទេ ពួកឯងជាមេក្រុមចឹងពួកឯងត្រូវទទួលពិន័យ…"
" ………." ពួកគេទាំងពីរស្ងាត់
" ពិន័យទីមួយ ពួកឯងត្រូវធ្វើ កិច្ចការ គណិតនឹងអក្សរសាស្រ្ដនេះអោយអស់ " លោកនាយកបោះ កិច្ចការមកអោយពួកគេ ច្រើនម៉ាអាចអោយពួកគេកកឈាម តែក៏មិនហ៊ានប្រកែក
