Childhood Series 1: Hate to Remember You (Completed)

Chapter 16

    “Kailan ka pa dumating? Gago di ka man lang nagsabi!” Bungad na sabi ko sa kanya ng makaupo kami. Nang di siya sumagot ay napatingin ako sa kanya at nakita kong nakatingin pala siya kay Mathius.

“Oh! Muntik ko ng makalimutan. Mac, Remember my childhood enemy, Matyas? Friend siya ni Lolo.” I said saka ako bumaling kay Mathius. “And Mathius, this is Marco.”

Ramdam ko ang tensyon sa pagitan nilang dalawa and I don’t know why? Magkaaway ba sila?

“I still know him. What is he doing here with you, Babe?” Lito akong napatingin kay Marco na halata ang galit sa mukha sa di ko malaman na dahilan.

“Uhm, Mac, He is here because he visits lolo. Gaya ng Sabi ko ay magkakakilala sima. At ako ang inutusan niya para ipasyal si Mathius sa hacienda.” I explained.

“Is he out of his mind? Alam naman niya kung ano ang gin—” napasabunot ito sa ulo at nagwalk out. Nakatingin lang ako sa papalayong bulto niya. I don’t really know where he’s coming from. Kadarating Lang ang init agad ng ulo.

“Ahm, Rene. Pasabi na lang kay lolo mauna na ako. Dadalaw na lang ako ulit sa ibang araw.” Ngumiti ako sa kanya at iginiya siya palabas.

“Pasensya ka na kay Marco. Hindi ko alam kung bakit galit yun sayo.” He sighed then look away.

“I understand him. Sige na pumasok ka na. Salamat sa pagsama sakin mamasyal.” Ngumiti ako at kumaway saka na ako pumasok sa loob ng mansyon.

Nadatnan ko naman si Marco na tahimik na kumakain sa kusina. Nilapitan ko ito at naupo sa tabi niya. Pinagkrus ko Ang aking braso at tinaasan siya ng kilay. “What was that? Aren't you being rude to him? Hindi ka naman ganyan ah. Tell me, magkaaway ba kayo?”

Huminga siya ng malalim. “I’m sorry. I just got carried away ng makita kong kasama mo siya.”

“Why are you so mad at him? Hindi naman siya masama. Bukod sa mang-inis ni pumatay ng lamok takot yun eh. Seriously, May ginawa ba siya sayo?” I asked.

Seryosyo siyang tumingin sa akin. “He hurt the most special person in my life. I hate that man. Kaya please, layuan mo siya habang maaga pa. He might hurt you, " again.

I sighed. “Okay. I try to stay away but he is still my friend. Understand that it's hard to do what you are asking."

“its okay. Just don't get too close from him. You might get burn again. Anyway, tara sa bahay, nandun mga pasalubong mo. Nakalimutan kong dalhin dahil excited akong makita ka.” Saka nito kinurot ang pisngi ko.

“Aray ko! Tara na nga. Pisngi ko na naman pinagdidiskitahan mo!”

Tumawa naman ito. “Ang taba ng pisngi mo eh, sarap pisilin! Haha.”

Sabay kaming sumakay sa sasakyan  Niya at ilang oras Lang din Ang biyahe at nakarating na kami sa bahay nila. Ganun pa run Naman iyon, halos Wala pa ring nagbago.

“Mom we’re here!” sigaw niya ng makapasok kami sa bahay nila. Naabutan namin si tita na nagluluto sa kusina. Nagpunas pa ito ng kamay bago lumapit sa amin at niyakap ako.

“I miss you, Hija. Ilang buwan na rin nong huli tayong nagkita. How are you?.” Napangiti naman ako sa sinabi niya. Medyo naging busy kasi ako sa mansyon kaya di ko na sila nadadalaw.

“Okay naman po, tita. Medyo abala lang po sa mansyon dahil anihan na po kasi.”

“Oh sya sige maupo na kayo. Ihahanda ko lang tong niluto ko. I’m sure magugustuhan mo to. It’s your favorite. Binagoongan with extra chilli.” Ngumiti ako at sinunod ang utos niya.

Pagkaupo namin sa dining table ay kita kong nakabusangot ang mukha ni Marco na ikinatawa ko. Panigurado nagseselos na naman yan.

“Psst. Anyare sayo?” Lalo itong napasimangot sa tanong ko.