Tuhaf İnsan

67 1 1
                                    

Kör bi kızın aşk hayatı mı olurmuş, demeyin. İnsan görmedende sever. Aşk göz de değil kalp de başlar. Durun size anlatayım:
Ben onunla kör olduğum hafta tanışmıştım. Durumu kabullenemeyip çıldırdığım için uygun bi rehabilitasyon merkezine yatırmışlardı beni. Yan odamda kalıyodu. Bigün odasında cem adrian dinlediğini duyup düşe kalka yanına gittim. Sanki cem adrianın kollarına gidiyodum. Pat diye daldım odaya. Kapının eşiğine düştüm. Öylece kaldım. Hiç tepki vermedi. Şarkı hala devam ediyordu: Cem adrian-Yalnızda ayağa kalkabilirim.. Öylece dinledik ikimizde. Şarkı bittiginde kalkıp bana dogru geldigini hissettim.
-Hoşgeldin Dünya.
-Adımı nerden biliyosun sen ?
-Seni burda bilmeyen mi var.
Ikimizde dedigine güldük. Yerden kaldırıp kolumdan destekleyerek koltuga oturttu ve sonra yanıma gelip su içirdi.
-Teşekkürler.
-Ne için ?
-Benden korkmadığın için.
Önce elleriyle yüzümü okşadı ve birden bana sıkıca sarıldı. Şaşırmıştım ve bunu engellemeliydim. Kuvvetlice ittirdim. Ve tekrar sarıldı. Ağlıyordu. Donakaldım. Sonra bırakıp hızlıca gitti. Neden böyle bişey yaptığını düşünürken hasta bakıcı olan Ali abi geldi.
-Dünya, ne işin var senin burda!
Tekerlikli sandalyeye oturtup odama götürdü. İğnemi yaptı ve uykuya daldım. Yarını iple çekiyordum.

Hayat Sınır TanımazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin