love issues - hyunlix

gülümse bebeğim, sonuncusuymuş gibi

"Ve biz güldük yine, asla yaşanmayacak güzel şeylere."

⚜

"Bunu yapmamalıydık."

Neler olacağını tam olarak bilmediğimden, içimde belirsiz bir şekilde dolanan korku ve heyecan ile yavaşça koltuğa oturduğumda, Felix dolaptaki karpuz tabağını çıkarıp önüme koymuş ve yanıma oturmuştu.

"Fazla endişeleniyorsun, en fazla ne olabilir ki?"

"İnsanlara güvenemiyorum, her şeyi yapabilirler."

Dediklerim hakkında ne düşünüyordu bilmiyordum. Belki haklı olduğumu, belki fazla abarttığımı, belki de bir süre sonra bu hislerimin geçeceğini düşünüyordu; orasını kestiremiyordum. Ancak gözlerinden beni rahat hissettirmek istediğini anlayabiliyordum. Duygularını saklayabilen biri değildi Felix.

"İki insanın birbirini sevmesine bir şey diyemezler Hyunjin. Kalp bu, ota da konar boka da."

"Çok sağol Felix ya."

Benimle dalga geçmesine istemsizce kıkırdayarak konuştuğumda, şu durumda bile beni güldürmüş olmanın mutluluğu ile tebessüm ederek ağzına bir dilim karpuz atmıştı.

İlişkimizi açıklamış olmaktan oldukça memnun görünüyordu. Gözlerinde ne korku, ne de heyecan hiçbir şey yoktu, mutluydu sadece. Gizli gizli buluşmak zorunda kalmayacağımızdan, sokak köşelerinde saklanmayacağımızdan rahatlamıştı muhtemelen.

Ben ise onun tam tersiydim, korkuyordum. İnsanlar vereceği tepkilerden, yiyeceğimiz linçlerden, ilişkimizden dolayı düşecek albüm kazançlarından korkuyordum.

Ve asıl sıkıntı toplumdan çok, ailelerimizdi.

"Felix çok yanlış yaptık biz ilişkimizi açıklayarak."

"Bunu kaç defa konuşmak zorunda kalacağız?"

Ağzına atmak üzere olduğu karpuzu yerine bırakarak bana dönüp koltuğun üzerinde bağdaş kurduğunda, yavaşça koltuğa uzanarak kafamı bacaklarının üstüne koymuştum.

"Ailelerimiz bile ilişkimizi medyadan öğrenecekler. En azından onlara söylemeliydik."

"Onlar kabul etmeyebilirlerdi Hyunjin. Ancak medyadan destek gelirse seslerini çıkaramazlar, güven bana."

"Sana hep güveniyorum meleğim, tedirginim sadece."

Gözlerimden bile ne kadar endişeli olduğumu anlayabilmiş olacak ki, tebessüm ederek alnıma uzun bir buse kondurarak uzun sarı saçlarımla oynamaya başlamıştı.

"Olma, bir şey olursa bile yine birbirimize sahibiz."

Bu dediğine sadece tebessüm ederek karşılık verdiğimde yanağımı sıkarak çekiştirmeye başlamıştı.

"Bir daha gül bakayım."

"Hayır."

Sırf o yüzüme şekil veremesin diye dudaklarımı büzerek yüzümü kastığımda, zayıf noktamı bildiğinden burnumu öperek tekrar gülmemi sağlamıştı.

"Hilekar."

Ona böyle takılmam hoşuna gidiyor olacak ki kahkaha attığında, başımı bacaklarından ayırmadan koltuktaki pozisyonumu daha rahat bir hale getirip iyice uzanmıştım. Felix ise çatala batırdığı karpuzu ağzıma uzatıyordu.

"Al karpuz ye o zaman, açken sen sen değilsin."

❁❃

instagramda bu povu görünce aşırı beğenmiştim ki uzun bir süre de etkisinden çıkamamıştım nasıl hyunlix manyağı olduysam xlabdknröfuwbs

aslında minific şeklinde yazacaktım ama vazgeçtim 15 bölüm yapacağım bölümler de bundan biraz daha uzun olur :3

kitap için 2 playlist buldum profilde duyurular kısmından ulaşabilirsiniz <3

pov sahibi: SHUHU4