The Guy Who Lost His Heart

Chapter One

Alice

NAPABALIKWAS ako nang biglaang tumunog ang aking alarm clock dahilan upang mahulog ako sa aking kama at tumama ang aking mukha sa sahig. Ang galing! Isang malas na pangyayari upang simulan ang araw nato, well hindi naman bago to dahil palagi naman talagang ganito.

Dahan dahan na akong tumayo at inayos ang aking magulong kama, tapos maligo, mag ayos, kumain at magsipilyo. Hay buhay! Laging nalang ganito ang hirap talaga nang buhay young adult, mag isa kalang sa apartment mo tapos pahirapan pa ang paghanap ng trabaho, nakatapos nga sa kolehiyo pero parang nabalewala yung degree mo dahil sa bulok na sestema ng bansang to, sa tingin ko wala talagang pag asa na magbabago pato kaya dapat nasa high school ka palang matuto kanang maging practical sa buhay at wag umaasa asa lang sa iba.

Pero ako, hindi ko masasabing maganda ang trabaho ko at madali lang, oo nagtatarabaho nga ako sa isang kompanya pero hindi naman siguro sumasapat yung sahod lalo na't nagmahalan na lahat ngayon ako nalang wala, charot! At isa pa may pamilya rin akong tinutus-tusan pero bahala na dahil kung puro tayo reklamo wala tayong pera.

Hindi naman kalayuan yung distansya ng apartment ko at nang kompanyang aking tinatrabahoan, kaya naglalakad lang ako, mga few blocks away lang naman at para maka save narin nang pamasahe, habang patungo sa aking pupuntahan nakasalubong ko si Aleng Myrna na nakilala rin ako.

"Iha! long time no see kumusta ka na ngayon?" Pagbati nito at huminto narin ako to have small talk with her.

"Eto... kumakayod, hirap pala maging young adult, eh kayo ho? mukhang asinsado po tayo huh?" sabi ko sabay tingin sa kanysang sout na sa palagay koy branded na damit with matching chanel na necklace.

"Ay! hindi naman masyado, naka asawa lang ng afam." Sagot niya habang nafaflattered, that's why naka bingwit pala ng afam.

"Eh ikaw, kailan ka mag aasawa? Kung ako sayo mag hanap ka nalang ng afam para maginahawa na ang buhay mo, marami akong kakilala, gusto mo ereto kita?" She offered, and of course it was a lame suggestion and useless offer. Naalala ko tuloy yung kaklase ko dati nung high school, na palaging nagsasabi ma maghahanap talaga siya ng afam, I wonder tinotoo niya yung sinabi niya?

"Ah.. eh no thanks nalang po, okay lang po ako wala papo sa isipan ko ang mag asawa." Natatawang sabi ko.

"Bahala ka, basta you know when to call me?" Sabi nito in teasing way at umalis na, I smiled in response.

Hay, aleng Myrna talaga or should I say Madam Mryna dahil nakapangasawa na ng afam. Naitanong pa talaga niya ang tungkol sa pag aasawa, ni wala nga akong boy friend actually nagkaroon ako way back college but that's not end pretty well at wala na akong balak pag usapan pa yun.

Nakarating na ako sa aming opisina, and as usual pupunta sa aking pwesto at sisimulan nanaman ang hindi matapos tapos na trabaho, siguro forever na talaga akong magtatrabaho dito.

"Morning Ali! Smile naman diyan, palagi ka nalang nakasimangot, tatanda ka niyan." My friend slash office mate ko, si Jane. Classmate ko siya nung high school at isang malapit na kaibigan, hindi man kami sabay mag college dahil hindi pareho yung paaralan namin, naging magkatrabaho naman kami by chance. I'm very thankful for her dahil siya yung palaging nagpapatawa saakin at hindi siya nauubusan ng chismis.

"Ooh.. alam ko may ichi-chismis kananaman, wag na pass muna ako diyan, marami pa akong gagawin." Pinangunahan ko na siya, hirap na matagal matapos chismis niyan.

"Ay ano bayan, sige na nga." She gave up at bumalik sa upuan niya.

Sinimulan ko nang gawin ang aking mga trabaho para hindi ako late uuwi mamaya, if curious kayo anong trabaho ko at anong klaseng kompanya ang tinatrabahuan ko, well ang aming kompanya ay isang kompanya ng mga proccess food, like can goods at araw araw napaka busy namin, dahil kailangan naming e maintain yung sales.

Afterwards... pinapatawag kami nang boss namin for a meeting at kung sinabi niya ngayon na, dapat ngayon na talaga dahil ayaw niya nang matagal and not to mention napaka demanding niya, kaya you all need is to obey at sundin lahat ng utos niya para tumagal pa tayo sa trabahong to.

"Okay...." panimula nang boss namin.

"I want you to know that we are having a new product na ilalabas, and that is the EveryHealthy Tuna Flakes and that means we need to have an endorsment on TV and if there's an endorsment there is also an endorser." She continued, good mood ata si boss ngayon.

"So do you have any suggestion kung sino kukunin nating endorser? Any?" She asked sabay tingin tingin saamin, nag aantay na may sumagot. Di nagtagal nag taas ng kamay si Karen, office mate ko rin.

"Yes Karen?" Tawag niya rito.

"I think we need to find someone that are fit and has a nice body because our tuna is a low fats dahil wala siya gaanong mantika at high in vitamins also calcium." Suggestions ni Karen.

May naisip rin ako kaya nagtaas ako ng kamay.

"Okay.... Alice?"

"Karen's suggestions was a nice idea ma'am but I think our tuna will have a greater sales kung gagawin nating ads ay about reinventing the tuna with any dish that perfectly blend with our tuna." I suggested, I paused muna to see her reaction and it's fine so I keep going.

"Nag research kasi ako lately ma'am and I found out that people particularly moms, housewives are doing this tuna trend, they make recipes made of tuna, and our tuna is perfect because... as Karen said that it has low calories and has less oil and has plenty of vitamins specially calcium." I explained.

"Hmm...May point ka Alice, yours are better." pag a-agree ni boss and syempre ang saya ko deep inside, tumingin ako kay Jane and she's clapping quietly congratulating me.

"Okay! Alice ,Jane and Justin kayo ang balahang kumuha ng advertising company and Karen, Mark, Lili kayo naman ang maghahanap ng perfect na endorser, dapat yung worth it!" and with that she leave the room.

Lumabas narin kami, pagkalabas namin lumapit saakin si Karen, hindi ko alam ang sasabihin niya pero isa lang natitiyak ko, hindi to maganda.

"Nanalo kananaman, masaya kana? Sisiguraduhin ko sa susunod na ikaw naman ang matatalo." malumanay pero tagos niyang sabi.

Sasagot sana ako pero umalis siya bigla. Noon paman inggit na inggit saakin si Karen, at ang kinaiinisan niya ako ng hindi ko alam ang dahilan, pareho lang naman kaming ginagawa ang trabaho namin at kung hindi niya magawa ng tama yun, hindi ko na kasalan. Makatrabaho na nga.