Bu kitabı tek kişi için yazıyorum. Beni her zaman destekleyen, seven ve dikkatle dinleyen kişiye. Her zaman bana doğru yolu gösteren, değerli olduğumu hissettiren kişiye. Beni her zaman kendi istediği değilde benim istediğim hâlde seven ve koruyan, kendime zarar vermeme ve çoğu kötü şeye engel olan kişiye. İyi okumalar <3
23 Aralık 2019
Harry kütüphanede öylece oturuyordu. Önünde açık kitaba boş gözlerle bakarken titreyen telefonuna gözleri kaydı. Telefonu eline aldı ve aramayı reddetti. Annesine kısa bir mesaj çekti.
+Şuan dersteyim anneciğim, özür dilerim. Dersim bittikten sonra arayacağım.
Dedi ufak bir yalan sallayıp. Telefon hâlâ elindeyken kısa boylu kumral mavi gözlü bir çocuk yanına geldi.
"Oturabilir miyim..?" Dedi fısıldar şekilde.
Harry korkuyla titredi ve sesin geldiği yöne baktı. Kendine gelip sessizce konuştu.
"Ah evet.."
Mavi gözlü çocuk yeşil gözlü çocuğu istemeden de olsa korkutunca dudaklarının arasında bir sırıtma yayıldı. Harry bundan rahatsız oldu ve hızla elinde duran telefonuna baktı. Mavi gözlü çocuk ise Harry'nin tam karşısında oturup masaya kitaplarını bıraktı. Kitaplarını hızla açıp çalışmaya başladı.
Harry telefonu bir kenara bıraktıktan sonra kalemi tekrar eline aldı ve ağzına götürdü. Kalemin ucunu kemirmeye başladı. Bir süre daha aynı şekilde durdu. Bir şey olmayacağını fark edince kalemi kitabın arasına bıraktı. Uykusuz ve yorgun gözlerini ovuşturdu yavaşça. Arkaya yaslanıp esnemeye başladı. Sandalyenin ön ayaklarını havaya kaldırdı ve ayaklarıyla yerden destek alıp daha da arkaya yaslandı. Harry dengesinin bozulmasıyla yere kapaklandı. Sandalye büyük bir ses çıkararak Harry ile birlikte arkaya düştü. Harry yerde yatarken hâlâ sandalyenin üstündeydi. Bir süre utançtan orada yattı. Mavi gözlü çocuk büyük bir kahkaha patlattı. Harry gözlerini açarak çocuğa baktı. Sandalyeden kalkmaya çalışırken. Ayakta olan mavi gözlü çocuk gülmeye devam ediyordu. Harry sinirle ona baktı. Yanlarına hafif sinirli ve onlara üstten bakan bir kadın geldi ve gözlüklerinin altından ikisini süzdü. Harry korkuyla konuşmaya çalıştı. Yerden hızla kalktı ve sandalyeyi düzeltti.
"Ben özür dilerim gerçe-" kadın eliyle Harry'i durdu ve daha sessiz olmasını işaret etti. Mavi gözlü çocuk hâlâ kısık kısık gülüyordu. Gözlüklü kadın elini havada bırakıp mavi gözlü çocuğa döndü. Kumral çocuk sert bakışları yakaladığında alt dudağını ısırdı ve tekrar kıkırdadı. Harry sinirle çocuğa bakarken dayanamadı ve ona bağırdı.
"GÜLME ARTIK BE!"
Çocuk daha da gülmeye başlayınca kadın masada ki bir kitabı aldı ve yukarıdan masaya bıraktı. Kalın kitap büyük bir sesle masaya düştü. İkisi de susmuştu. Gözlüklü kadın arkasını döndü.
"Beni takip edin." Dedi sinirli ama sakin bir tonda.
Kumral çocuk ile Harry eşyalarını toplamaya başladı. Harry kadının hemen peşine takıldı. Mavi gözlü çocuk ise yeşil gözlü çocuğun arkasına takıldı.
Harry giriş masasının üstünde ki kendi adlarına olan kağıdı imzalarken. Mavi gözlü çocuğun kağıdı öylece duruyordu. Başında dikilmiş kadınla hararetli şekilde konuşuyordu. Kadının ondan bıktığı o kadar belliydi ki kurtulmak için para verilseydi tüm mal varlığını verirdi. Harry çocuğun kağıdında gözlerini gezdirdi. İsmi Louis'ti.
"Louis William Tomlinson.." diye yankılandı kulağında. Louis sinirle kalemi aldı ve kağıdı imzalayıp kadına uzattı.
"Bu kağıt neden imzalandı peki?" Dedi bıkkın bir tavırla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
23 Days Ago | Larry Stylinson
Romance"23 gün önce yalnız başına, gereksiz, yerde ki çöpten farkı olmayan değersiz birisiydim. Ama sen.. sen harold. Sen değerli kıldın beni.." Dedi baş ucunda duran Harry'e bakarak. Yeşil gözler şu dünyada bakmayı sevdiği en güzel gözler olabilirdi.
