SON SAYI |Ara Verildi|

08.08

[Multi: Halil✨]

"Kızım müthiştin be, harikaydın! Beş sette otuz iki sayı ne demek Alisa ya?"

Eve gelirken burgerciden kendime ödül vermek niyetiyle aldığım hamburgeri ve patatesleri bir tabağa boşaltırken "Abartmasana kızım ya," diye mırıldandım gülerek. "Tamam, iyi iş başardım, yani başardık ama bu daha başlangıç. Ayrıca karşı takımın en skorer oyuncusu da otuz sayı çıkardı. Yani set skorları göz önünde bulundurulunca abartılacak şeyi kalmıyor."

Tabağımı ve içeceğimi alarak mutfak masasına yerleştikten sonra bakışlarımı Damla'ya çevirdim. Duvara yasladığım telefonum sayesinde görüntülü konuşuyorduk.

"Bence sen gereğinden fazla sakinsin. Bütün voleybol manşetleri, sayfaları bu maçla çalkalanıyor. Ligi başlatan maç, efsane oldu!"

Gülerek başımı salladım. "Çünkü geçen sene ligi ilk iki bitiren takımın maçıydı. Bizim takımdakilerin onca başarıdan sonra yenilgiye tahammülleri yoktu, karşı takım ise rövanşı almak istiyordu."

"Ay, Alisa! Üşünmesem ilk uçağa atlayıp yanına gelir, sonra da seni bir güzel pataklardım. Gerçekten bu kadar heyecansız mısın, yoksa havalara girmemiş gibi rol mü kesiyorsun, anlayamadım gitti."

Hamburgerimden aldığım ısırığı çiğneyerek yuttuktan sonra "Sence birine rol kesecek olsam bu sen mi olurdun?" diye sordum, gülerek. "Sakinim, çünkü böyle olması gerekiyor. Başarımın farkındayım ama zaten bunun için bu takımdayım. O yüzden sevinci abartmak yerine istikrarımı korumanın yollarını aramalıyım."

Damla yüzünü buruşturarak "Her zamanki dediğim dedik Alisa'sın işte, ne olacak?" diye söylendi. "Aman sakın bırakma ipleri elinden, sakın!"

Patateslerden birkaçını ağzıma tıkmadan evvel haline gülmeye devam ederek samimi bir tavırla "Özledim kız seni," diye mırıldandım.

"Az daha dayan," diyerek güldü o da. Bana kızma süresi bu kadardı işte. "İki maç sonra rakip olacağız. Sahada bol bol hasret gideririz."

"He, tabii tabii," diyerek kıkırdadım. "Hücumlarımı hep senin olduğun yere yaparım. En güzel özlem giderme şekli!"

"İlla kafama indireceksin yani 90 km/h hızındaki toplarını..."

Kahkaha attım. "Sana özel 80'e indiririm hızımı, merak etme."

Abartılı bir tavırla "Aman ne kadar da tatlısın!" diyerek ellerini göğsüne yerleştirdiğinde daha çok güldüm.

"Huyum kurusun, öyleyimdir."

"Pek de mütevazisin benim canım arkadaşım. Pü pü pü nazar değmesin!"

Tükürükleri telefon ekranından bana ulaşmış gibi yüzümü buruşturdum. "Yapmasana şunu kızım!"

Halime kahkaha atarak "Alemsin Alisa ya," dedi. "Telefondan bile iğreniyorsun!"

"Ve sen de bunu bile bile yapmaya devam ediyorsun," diye homurdandım.

"Çünkü ben senin en yakın arkadaşınım ve seninle uğraşmaya bayılıyorum ama şimdi kapatmam lazım, çünkü annemlerle yemeğe çıkacağız."

Gözlerini telefonun arkasındaki bir yere dikerek eliyle işaret verdiğinde karşısında birinin olduğunu anlamıştım.

"Tamam, o zaman. Afiyet olsun size. Annenlere de selam söyle. Sonra görüşürüz."

"Görüşürüz, bebeğim. Kutlamada güzel eğlen bak, çok hak ettin çünkü!"

Attığı havadan öpücüklere aynı şekilde karşılık verip "Denerim," diyerek sonlandırdım aramayı.