asu'nun birden değişen hayatı

4.bölüm

Kendime geldiğimde ilk nerde olduğumu anınsıyamadım sonra kendime geldiğimde terk edilmiş bir hastanedeydim sonra anılar teker teker aklıma düştü.
Şuan kendime gelemiyorum gerçekten Hasan mıydı o bu nasıl olabilir diye düşünüyodum sonra ayağa kalkıp etrafta gezinmeye başlamıştım ki kapıya ulaştığımda birden etrafımı adamlar sarmaya başladı.
Bana geri dönmemi söylüyordu yoksa ölcücekmiş çok ta korktum diye alay  ettim ki adam nişan alıp koluma ateş etti ben bir anlık acıyla yere düşünce bir anda bir silah sesi daha geldi ve arkamı dönüp baktığımda bana ateş eden adam artık nefes almıyordu kim vurdu diye bakarken hasanı görmüştüm o anda acımı unutup onun yanına gitmeye başlamıştım onu böyle görünce ağzımdan sadece yaşıyorsun kelimesi çıkmıştı ve kollarımı boynuna dolamıştım o anda ondan beklemediğim bir harekette bulundu beni çekip yere atmıştı o anda kolum acımamıştı aslında ama 2.kez karşılaşmamızdaki yöntemi uygulamıştım sırf bana baksın diye ve beklediğim gibi yapıp bana bakıp yanındaki adama beni geri odama geri götürmesini onunla bizzat canını acıta acıta yarasısla ilgilenicem demişti sonra adamlar kolumda ki kurşunu aldırış etmeden beni çekiştirip götürmüşlerdi bu sefer gerçekten acıyla bağırmıştım ama hasan bana bir kere bile bakmamıştı biraz zaman geçince midem bulanmaya başlamış ve kusmuştum anladımki kurşun beni zehirlemeye başlamıştı o anda kapı açılıp içeri ilk hasan sonrada öykü girmiştim öyküyü görünce rahat bir nefes almıştım tam o anda gizlice kolumdaki saati saklayıp almalarını engellemiştim sonra gizlice planımı uygulamaya başladım saatimle abimle etkileşim kurmaya çalışmıştım

Şahin'den
Tam karargahta uyurken kolumda bir titreşim hissetmiştim bunun Asu olduğunu anlıyınca hemen etkileşimmi kabul etmiş serdar,Celil abim min yanına girip olayı anlatmıştım sonra saati ekrana yansımıştı  asu öykü içerde olduğunu görünce hepimiz rahatlamıştık yalnız öykü biraz yıpranmıştı. Sonra asuyu biriyle konuşurken gördüm gösrebildiği kadar göstermişti bu hasandı hepimiz şasırırken konuşmalarını dinlemiştik asu ona nasıl hayatta kaldığını soruyor o hiçbir şey söylemiyordu tam o anda asuyu acı içinde bağırdığını duymuştum kardeşim yaralıydı ve kurşun giren yeri uyuşturmadan kurşunu çıkarıp dikmeye başlamışlardı öykü asuya bakarak kendini suçluyodu ve demiştiki eğer o gün hasanı görüp peşinden gitmeseydim bu halde olmayacaktın diye kendini suçluyodu Asu acı içinde dahada bağırınca kardeşimin acı çekmesine dayanamayarak kendimi dışarı zor atmıştım

Asu'nun Son durumu
En sonunda yaramı dikmişlerdi sonra kendimden geçmiştim öykü hala kendini suçluyodu bende hasanı düşünüyodum niye bize ölmüş gibi göstermişti kendini ve bana sadece bir zarf bırakarak gitmişti zarfta sadece beni çok sevdiğini ve bu mektubu okumamam için dua etmişti ama sanki bunu okucamı biliyormuş gibi en sonda şunu yazmıştı

Ararıp sorma beni 
Sarılma tekrar görsen
Unutma geri döneceğim sana

Sonra receb in dediği aklıma geldi aralarında bizim ajanımızın olduğunu söylemişti bu kişi hasan olabilirmi ydi bir süre böyle dünürken kendimi uykunun kollarına bırakmıştım

Etraf tekrar aydınlanınca elimi birinin tuttuğunu gördüm ve açınca karşımda birde ne göreyim?

Arkadaşlar yorum yapmayı unutmayın ve oy verin

Sizce asu'nun elini kim tutuyor ? Cevaplarınızı yorumlara bekliyorum