Ik gooide mijn jas over een spijker in de muur, die de kapstok moest voorstellen.
“Ni? Where are you?”
“In the kitchen!” hoorde ik hem roepen.
“Why?”Vroeg ik lachend. “We just had dinner!”
“I am hungry! Do you want a sandwich too?”
“No thanks”
Ik hoorde wat borden rammelen in de keuken, terwijl ik ging zitten op de bank.
“Hey Irish?”
“Yes princess?”
“Are you almost done? I’m waiting for you.”
“Almost!”
“Okay!” ik lachte.
Toen Niall de kamer in kwam lopen – met een bord met 4 sandwiches er op – moest ik lachen. Hij en eten, die twee waren onafscheidelijk!
Hij plofte naast me op de bank, en begon aan zijn eerste sandwich.
Jezus, wat kon die jongen snel eten zeg!
In 5 minuten had hij zijn bord leeg.
Terwijl hij het bord op tafel legde, keek hij me aan.
“Finally, we are alone.” Hij grijnde, en zijn ogen werden iets donkerder.
“Yeah, finally.”
Ik ging op zijn schoot zitten, met mijn gezicht naar hem toe.
Terwijl ik mijn armen om zijn nek sloeg voelde ik dat hij zijn handen op mijn heupen legde.
Hij leunde naar voren, ik ook.
Voor een keer was dit geen normale zoen.
Al was dit nooit normaal, het bleef speciaal vond ik.
Onze lippen crashten tegen elkaar aan, Niall duwde mijn heupen dichter naar zich toe, een hand ging verder naar beneden.
Niall maakte zich los, en zijn lippen kwamen uiteindelijk op mijn sweet spot terecht, mijn nek.
Zachtjes beet hij, waarna hij er kusjes op gaf en even zijn tong er overheen liet gaan
Een moan ontsnapte uit mijn keel.
Hij pakte mijn hoofd met twee handen vast.
“I love you, princess. I love you.”
*****flashback*****
Ik kwam thuis van de signeersessie, duizelig van alles wat ik had mee gemaakt.
En vooral van Niall.
Ik was altijd al een Niall girl geweest, maar dat hij tegen me zou práten… Had ik nooit verwacht.
“Hoe was het?” mijn moeder lachte.
“Ge-wel-dig. Ik ben sprakeloos!” zei ik terwijl ik naar boven liep, met Take Me Home in mijn hand.
Ik plofte op mijn bed neer, en bekeek de cd eens goed. Ik had daar de tijd nog niet voor gehad, omdat Elvina niet kon stoppen met praten, wat ik eigenlijk best begreep.
Nee, ik was meer het stille type.
Zayns handtekening, die van Harry, die van Liam, en die van Lou..
Hè? Waar was die van Niall?
Oh ja, hij had achterop de cd geschreven, wat was hij toch schattig.
Ik grijnsde en draaide de cd om.
Ik was verrast door een heel verhaal dat daar stond opgeschreven.
Ik begon te lezen.
Hi babe,
i don’t know if a gentleman should say this but,
can you tekst or call me on this number?
I really like your smile, maybe we can go on a date if you like?
Xxxxxxxx Nialler
Er onder stond een nummer gekrabbeld.
Ik sloeg mijn handen voor mijn mond, proberend een schreeuw te onderdrukken.
Dit kon toch niet waar zijn?! *****
