" සූ ඔයා අද ඉස්කෝලෙ යන්නෙ නැද්ද ළමයෝ. බලන්න දැන් වෙලාව කීයද කියලා"
" ආ ඔම්මා ටිකක් ඉන්ඩ මේ එනෝ"
මම ඉක්මනට බෑග් එකත් අරන් පහළට ගියේ අම්මා ඊළඟ පාර කටින් කතා කරන්නෑ කියලා දන්න නිසා. පහළට ගිහින් අනික් අයත් එක්කම කෑම මේසෙන් වාඩි වෙලා හිටියා ඔම්මා කෑම එක බෙදල දෙනකන්.
" ඔම්මා කෝ ඔන්නී? එයා අද යුනි යන්නෙ නැද්ද?"
"සෝ මොකක්ද ප්‍රොජෙක්ට් එකක් කරන්න තියෙනවා කියලා යුන්ගි පුතාත් එක්ක උදෙන්ම යුනි ගියා."
" ඔප්පත් උදෙන්ම ගියාද?"
" යා.. මෝඩි තමුන්ට එහා පැත්තෙන් මම වාඩි වෙලා ඉන්නවා කියලා පේන්නැද්ද ආ.."
" ආ.. තමුසෙ ඉන්නවද මං කලින් දැක්කෙ නෑනේ. කොහොමත් හිටියත් නෑ වගේනේ"
" තමුන් දැන් ඕනවට වැඩී ආ.. "
" හැයි හැයි හැයි"
" නවත්තගන්නවලා දෙන්නගෙම රණ්ඩුව. පොඩි එවුන් වගේ නේ හැසිරෙන්නේ"
අපි දෙන්නම කටවහගත්තේ අප්පා කිව්ව නිසා, කොච්චර චන්ඩි වුනත් අප්පට බයයි.
යන්න පරක්කු වෙන නිසා මන් ටග්ගාලා කෑම ටික කෑවා.
" සූ.. ඔයාට කොල්ලෙක් ඉන්නවද?"
" කොල්ලෙක් කිව්වෙ ඔම්මා"
"කොල්ලෙක් කිව්වෙ තමුසෙට බෝයිෆ්‍රෙන්ඩ් කෙනෙක් ඉන්නවද කියලා ඇහුවේ. උඹ බබානෙ දන්නැති වෙන්න"
" අනේ අම්මපා මුට කට වහන් ඉන්න බෑනේ. ඔමයි අප්පයි මෙතන නොඉඳින්න අම්මපා මුට ගහනවා මන් හක්ක කැඩිලා යන්න." මම කියන්නෙ ගියේ නෑ හිතුවා විතරයි.
" ආ නෑ ඔම්මා මට එහෙම කෙනෙක් නෑ. ඇයි එහෙම ඇහුවේ"
" ඇත්තම කියන්න ලමයෝ. අපි බනින්නෙ නෑ"
"ඉතින් ඔම්මා මට එහෙම කෙනෙක් නෑනේ. මම ඇත්ත කියන්නේ"
" මම නම් කියන්නෙ මෙයාට කොල්ලෙක් නෑ ඔම්මා. මෙයාගෙ කැත බලන්නකෝ ඉතින් කොල්ලෙක්වත් සෙට් වෙයි ඈ"
" දැන් නම් මගෙ රතුකට්ට පනිනවා. ඇයි යකෝ නිදහසේ ගෑනුලමයෙක්ට කන්නවත් දෙන්නෑනේ." හිතුවා විතරයි හොඳේ.
YOU ARE READING
To Be Husband ( COMPLETED ✔✔✔ )
Romanceමේක මගේ දෙවෙනි ff එක. ප්‍රපෝසල් එකකින් සිදුවන විවාහයක් හා සම්බන්ධ කතාවකි. පාක් ජිමින් සහ කිම් සූහියුන් ප්‍රධාන කොටගෙන ලියන ලදී. කියවලම බලන්න. අයිඩල් ලගෙ වයස වෙනස් කරලා තියෙන්නේ. කමක් නෑනේ. හී
