Childhood Series 1: Hate to Remember You (Completed)

Chapter 18

Happy 200+ reads. Keep on reading ❤

****
 Dahan dahan kong minulat ang mga mata ko ng maramdamang may kumikiliti sa akin. Pagmulat ko ay agad kong nakita ang malaanghel na mukha ni Yumi habang nakangiti sa harap ko, tila nasisisyahan sa kanyang ginagawa. Tinitigan ko siya ng maigi at doon ko narealized na hindi talaga siya kamukha ni kuya, ngayon ko lang kasi siya natitigang mabuti. Her looks are so familiar to me, hindi ko lang mapinpoint kung sino ang kamukha niya, but its really familiar.

“Tita!” she exclaimed and then hugged me so I hugged her back then put her in my side. Then I glanced at the clock in the wall, and to my shock its only 5 am. Napakaaga pa pala!

“Why are you up so early, baby? It's only 5 am in the morning.” I asked sweetly while brushing her hair using my hand.

“I want to be with you po kasi, Tita! I want to have a date with you. I miss you so much po!” then she hugged me again and kissed my cheeks. I don’t know but something inside me strike, feeling so emotional. Siguro dahil ngayon ko Lang siya nakasama ng ganito kalapit, Hindi yong sa video call Lang.

“I miss you too, baby. Let’s go down na? I will prepare your breakfast.” I smiled and carried her as we go down, particularly in the kitchen. I put her in the counter then started preparing our breakfast.

“What do you want me to cook, baby?” I asked and she seems thinking. Nakalagay pa ang daliri sa noo na tila pinag-iisipan talaga. I chuckled. She’s so cute!

“Uhm, can you cook fried rice and omelet with hotdog po?” I smiled then nodded. May namana pala siya sakin haha.

I prepared all the needs and started cooking. Sinama ko na rin ang para sa breakfast nila kuya at mama para hindi na sila magpaluto mamaya. While cooking, Yumi is telling me things she done in the states. Hindi ko tuloy maiwasang matawa sa mga kuwento niya.

“Then, one time po, iniwan ako ni Daddy kasi may trabaho po siya, so si lola lang po yung kasama ko. Tapos po I decided to prank lola—” Someone cut her off.

“Ang aga niyo namang dalawa ah? Rinig na rinig sa buong mansyon Ang noses niyo.” lumapit si kuya at hinalikan sa noo si Yumi na nakasimagot.

“Why are you so grumpy baby? Kanina lang parang ang saya mo ah.” Kuya asked Yumi habang nagtitimpla ng kape.

“Kasi daddy, you cut me! I’m making kuwento to tita Serene about the prank I made to lola..” then she pouted kaya sabay kaming natawa ni kuya.

“Oh siya, ituloy mo na po, huwag ka ng sumimangot, sige ka hindi mo na kamukha mama mo.” Pananakot ni kuya kaya nanlaki ang mukha ni Yumi at agad na bumaling sa akin.

“Di naman po yun totoo di ba, tita. I still look like you, diba po?” she asked na parang maiiyak na, ako naman ay medyo naguluhan sa sinabi niya.

“Baby, of course its not true. Syempre kamukha mo pa rin yong mama mo, but not me. Huwag Kang makinig sa daddy mo kasi pangit yan.” I said. Magsasalita pa sana siya ng sumabat si kuya.

“Joke lang yung sinabi ko, baby. Syempre kamukha mo si mama mo. I already told you that several times di ba? You’re as beautiful as your mother, trust me.” Pero mas kamukha mo siya, tsk.

The little girl smiled then hugged his father, “I know, dad. I already saw what will I look someday.”

Matapos magluto ay sabay sabay kaming kumain kasama na rin si mama at sina manang. At gaya ng napagkasunduan ay isinama ko si Yumi sa pamamasyal. Napagpasyahan naming magpunta muna sa mall para mamili ng mga damit niya, dahil karamihan sa mga dala niya ay panglamig, at summer ngayon sa Pilipinas Kaya more on summer outfit ang pinili ko.