Melez

Sadece oynuyoruz

Yeni kitabıma hoş geldiniz :)

Umarım beğenirsiniz, düşünceleriniz benim için önemli bu yüzden bölüm hakkında yorum yapmayı unutmayın.

!BİLGİLENDİRME: akademidekilerin yaşı şu anda 15 veya 16
İyi okumalar
——————————————————

Akademide sıradan bir gün. Klaus , diego ve ben arka bahçede oyun oynuyorduk. Güneş tam tepemizdeydi ve çok terlemiştik ama inatla oyun oynamaya devam ediyorduk.

Diego: ebe sensin Klaus!

Klaus: ben ebe olmak istemiyorum y/n ebe olsun. O hiç olmadı, sürekli hile yapıyor.

Y/n: hayır Klaus! Diego seni ebeledi bu yüzden ebe sensin. Benim gibi ebeden iyi kaçabilseydin ebe olmazdın.

Klaus birden üzerime koştu ve üstüme atladı. Gerildim. Ani hareketleri sevmezdim bu beni sinirlendirirdi. Sinirlenince kendimi tutamazdım ama karşımdaki kişi Klaus olduğu için kendimi sakinleştirdim ve gülümsemeye çalıştım.

Klaus: ebe sensin y/n. Haha gerçekten çok iyi kaçıyorsun.

Y/n: ama sen beni lafa tuttun. peki o zaman görürsünüz siz şimdi Gelin buraya kaçmayın.

Ben onları kovalamaya onlarsa benden kaçmaya başladı. Uzun bi süre daha oynadık ve en sonunda sıcaktan erimeye başladığımızda bu günlük oyuna son vermemiz gerektiğini anladık.

Diego ve klaus içeri geçtiler. Bense arka bahçede gölge bir yer bulup oraya uzandım. Çimenleri seviyordum.

bi süre bulutlara baktım sonrada gözlerimi kapadım ve tekrar tekrar hep aynı şeyleri düşünmeye başladım. Gene o soruyu sordum. Benim gerçek annem ve babam kim ? Neden böyle birisiyim ? Neden burdayım ? Kendimi hiç bir zaman buraya ait hissetmemiştim. Bir şeyler farklıydı. Duygularım farklıydı. Diğerlerine göre farklıydım. Ben farklıydım...

Gene bu saçma düşünelere dalmışken birden bileklerimini biri tutmaya başladı. Ardından sıkmaya ve canımı acıtmaya başladı. Gözlerimi açtım ve bileklerime baktım. Tam olarak anlamasamda sanırım bi sarmaşıktı.

Bileğimi gittikçe sıkan bu sarmaşıktan kurtulamıyordum. Sinirlendim. Öfke sorunlarım vardı ve sinirlenince kendimi tutamıyordum. Tıpkı şimdi olduğu gibi.

Çimlerin üzerinde bileklerimi sıkıca tutan ve gittikçe sıkılaşan sarmaşıktan kurtulmak için elimi çekiştirip duruyordum. En sonunda ateş gücümü kullanarak yaktım. Gerçi yaktıktan sonra canım çok fena yanmıştı ama sonuçta kurtulmuştum.

Hemen ayağa kalktım ve akademinin içine girdim. Ben... ben az önce ne yaşadım ? O sarmaşıkta neydi ?

——————————————————-

Bölüm sonu

Biraz kısa oldu farkındayım ama ayağımız alışsın az sksjskskkssk

Düşüncelerinizi yazmayı ve oy vermeyi unutmayın:)