Aile nedir? Bence aile hayatında en güvendiğin insanlardır, bence aile sadece bir saç teline zarar gelse uğruna can alıp can yakacağın kişidir ve bence aile hayatın tam kendisidir.
İnsanın ailesi arkadaşları olur mu? Benim oldu. Hem ailem , hem kardeşim ,hem sırdaşım , kısaca herşeyim oldular. Benim gerçekte hiç ailem olmadı yani tabi annem babam vardı ama aile sıcaklığını hissettirmediler. Kendi öz babamdan dayak yerdim annem oturup izlerdi. Sırtıma her kemeri vuruşunda ben acıdan kıvranırdım ama annem dur demez keyifle bunu izlerdi .
Kardeşlerim oldu sonra hayal meyal hatırlıyorum hep ağlarlardı. Onlar ağladıkça babam annemi döverdi ama ben annemden daha alışkın olduğumdan önüne geçerdim. Ama annem asla benim önüme geçmedi , ben annem için bir kalkan görevi gördüm. Zaten kardeşleriminde bir zaman sonra biri açlıktan öldü daha ufacık bir bebekken diğerini kendi bir parça peynir ekmeğimle doyururdum azar azar yerdik. Sanmayın ki annem ve babam acıyıp yemek verirdi. Annem çok içki içtiğinden sütü gelmediği için süt annemiz Havva teyze vardı beni bile o emzirirdi. Yemek vermediklerini bildiğinden kapıya bırakırdı her gece yarısı bazen şansım yaver giderse babama yakalanmadan alıp yerdik yakalarsa sabaha kadar dayak yerdim sonra gecelerce kırık kaburgalarımdan uyuyamazdım
Birde kahramanlarım var. Uzun uzun anlatılacak, kelimelere sığmayacak kahramanlarım. Bana neler mi öğrettiler ? Aile sıcaklığını, abi sevgisini, yemeklerin o güzel kokusunu , aşkın inceliğini , bir annenin şefkatini , bir babanın güvenini , sarılmanın gücünü ve hayatın güzelliğini.
Hepimiz ayrı ayrı kozaların acılarından doğduk küllerimizden yeni bir hayat kurduk acı hiç kalbimizden eksik olmadı ama sevgiyi de unutmadık.
YOU ARE READING
KELEBEĞİN KOZASI
Teen FictionAcılarından kaçarken eski paramparça ahşap bir binanın merdiven boşluğunda ilklerini bulan Çisem, başta ne kadar uzak olsalar da zamanla birbirlerinin eli ayağı olduklarını fark eder. Zamanla hem öfke hem sevgi hem aşk ve özellikle bağlılığın ne ol...
